பார்த்தியப் பேரரசு
பார்த்தியப் பேரரசு (Parthian Empire) (ஆட்சிக் காலம்; கி மு – 247 - கி பி 224), என்பதை அர்சசிது பேரரசு (Arsacid Empire) என்றும் அழைப்பர். பண்டைய ஈரானின் பார்த்திய மொழி பேசும் மக்கள், ஈரானிலும், ஈராக்கிலும் அரசியல் மற்றும் நாகரீகத்தில் மிகவும் செல்வாக்குடன் விளங்கியவர்கள்.[6]
பார்த்தியப் பேரரசு | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| கி மு 247–கி பி 224 | |||||||||||
 உச்ச கட்ட காலத்திய பார்த்தியப் பேரரசின் வரைபடம் | |||||||||||
| தலைநகரம் | டெஸ்சிபான்[1] எகபடனா, சூசா, நிசா, அஸ்சக், ரேஜஸ், ஹெகாடபிலாஸ், | ||||||||||
| பேசப்படும் மொழிகள் | பண்டைய கிரேக்கம், (அலுவல் மொழி),[2]பார்த்திய மொழி, பாரசீக மொழி, அரமேயம், [2][3] அக்காடியன் மொழி | ||||||||||
| சமயம் | சரத்துஸ்திர சமயம் யூத சமயம் பாபிலோனிய சமயங்கள், பல கடவுள் வழிபாட்டாளர்கள், நெருப்பு மற்றும் சூரிய வழிபாட்டாளர்கள்[4] | ||||||||||
| அரசாங்கம் | நிலப்பிரபுத்துவம் முடியாட்சி[5] | ||||||||||
| ஷா-இன்-ஷா (பேரரசர்) | |||||||||||
• கிமு 247 – 211 | முதலாம் அர்செஸ் (முதல்) | ||||||||||
• கிபி 208–224 | ஐந்தாம் அர்தபானாஸ் (இறுதி) | ||||||||||
| சட்டமன்றம் | மெஜிஸ்தனெஸ் | ||||||||||
| வரலாற்று சகாப்தம் | தொல் பழமைக் காலம் (Classical antiquity) | ||||||||||
• தொடக்கம் | கி மு 247 | ||||||||||
• முடிவு | கி பி 224 | ||||||||||
| நாணயம் | திராச்மா | ||||||||||
| |||||||||||
| தற்போதைய பகுதிகள் |  ஆப்கானித்தான் ஆர்மீனியா அசர்பைஜான் பகுரைன் சியார்சியா ஈரான் ஈராக் குவைத் பாக்கித்தான் கத்தார் ஓமான் சவூதி அரேபியா சிரியா துருக்கி துருக்மெனிஸ்தான் ஐக்கிய அரபு அமீரகம் யேமன் | ||||||||||
முதலாம் அர்செஸ் கிமு மூன்றாம் நூற்றாண்டின் நடுவில் பாரசீகத்தின் வடகிழக்கில் உள்ள குராசான் பெருநிலப்பகுதிகளை, கிரேக்க செலுக்கியப் பேரரசிடமிருந்து கைப்பற்றி, (கிமு 171 – கிமு 138) பார்த்தியா இராச்சியத்தை நிறுவியவர் ஆவார். இவருக்குப் பின் வந்த பார்த்தியாவின் ஆட்சியாளர்கள் இராக்கின் வடமேற்கு பகுதிகளான மீடியாப் பேரரசு, மேல் மெசொப்பொத்தேமியா பகுதிகளை கிரேக்க செலுசிட் பேரரசிடமிருந்து கைப்பற்றி பார்த்தியப் பேரரசை விரிவு படுத்தினார்.
பின்னர் பண்டைய அண்மை கிழக்கின் துருக்கி முதல் ஈரான் வரை தங்கள் ஆட்சியை விரிவுப்படுத்தினர். மேற்கே மத்தியதரைக்கடலின் உரோம் பேரரசு முதல் கிழக்கே சீனாவின் ஹான் பேரரசு வரை செல்லும் பட்டுப் பாதையில் அமைந்த பார்த்திய பேரரசு வணிகம் மற்றும் பொருளாதார மையமாக விளங்கியது. இப்பேரரசினர் சொராட்டிரிய நெறியைப் பயின்றனர்.
பார்த்திய பேரரசின் பரப்பளவு
தொகுபார்த்தியப் பேரரசில் தற்போதைய ஈரான், ஆர்மீனியா, ஈராக், ஜார்ஜியா, கிழக்கு துருக்கி, கிழக்கு சிரியா, அசர்பைஜான், துர்க்மெனிஸ்தான், ஆஃப்கானிஸ்தான், பாகிஸ்தான், குவைத், பாரசீக வளைகுடா, சவுதி அரேபியாக் கடற்கரை, பஹ்ரைன், கத்தார், ஐக்கிய அரபு அமீரகம் ஆகிய நாடுகளைக் கொண்டது.
சமூகம் & பண்பாடு
தொகு
கிரேக்க செலுசிட் பேரரசின் பண்பாடும், நாகரீகமும் பரவிய பார்த்தியப் பேரரசில், கிரேக்க பண்பாட்டின் தாக்கத்தால் மறுமலர்ச்சி பெற்ற பாரசீக பண்பாடு மற்றும் நாகரீகத்தை மக்கள் விரும்பி ஏற்றனர்.
கிரேக்கர்களை பின்பற்றி பார்த்தியப் பேரரசர்கள் தங்கள் உருவம் பதித்த நாணயங்களை வெளியிட்டனர்.
சமயங்கள்
தொகுபல்வேறு மொழி, பண்பாடு, நாகரீகங்கள் கொண்ட பார்த்தியப் பேரரசில் பல தெய்வ வழிபாடுகள் கொண்ட கிரேக்க சமயங்களும்; சரத்துஸ்திர சமயம், யூத சமயம், மானி சமயம், பௌத்தம் மற்றும் பாபிலோனிய சமயங்கள் மக்கள் பின்பற்றினர்.
கலை மற்றும் இலக்கியம்
தொகு.jpg)
பார்த்திய கலைகள், பிரதேசம் மற்றும் வரலாறு வாரியாக பாரசீகம், மெசபடோமியா மற்றும் பாத்தியன் மொசபடோமிய என மூன்று வகையான கலைகள் கொண்டது.
பார்த்தியர்கள் ஈரானிய மற்றும் கிரேக்க கட்டிடக் கலை நயத்துடன், வளைவுகளுடன் கூடிய பெரும் கட்டிடங்கள் மற்றும் சிற்பங்களை வடித்தனர்.
மொழி
தொகுபார்த்தியப் பேரர்சில் அலுவல் மொழியாக கிரேக்க மொழியும்; பேச்சு மொழியாக பழைய அரமேய மொழியும், உள்ளூர் பார்த்திய மொழி, மத்திய கால பாரசீக மொழியும் விளங்கியது.
வீழ்ச்சி
தொகுசாசானியர் வம்சத்தின் முதலாம் அர்தசிர், கி பி 224-இல் பார்த்தியப் பேரரசின் இறுதி மன்னர் நான்காம் அர்தபனாஸை வென்றதன் மூலம் பார்த்தியப் பேரரசு வீழ்ச்சி கண்டது.
பார்த்தியப் பேரரசின் ஆட்சியாளர்கள்
தொகு- முதலாம் அர்செஸ் - கிமு 247 – 217
- இரண்டாம் அர்செஸ் - கிமு 217 – 191
- பிரியபாட்டியஸ் - கிமு 191–176
- ஃபிரேட்ஸ் I - கிமு 170/168 – 165/64
- மித்ரிடேட்ஸ் I -கிமு 165-132
- ஃபிரேட்ஸ் II1 - கிமு 132–127
- அர்டபானஸ் I -கிமு 127 – 124/3
- மித்ரிடேட்ஸ் II -கிமு 124 - 91
- கோடார்ஸ் I - கிமு 91 - 87/80
- மித்ரிடேட்ஸ் III - கிமு 87-80
- ஓரோட்ஸ் I - கிமு80-75
- சினாட்ரஸ் - கிமு 75 – 69
- ஃபிரேட்ஸ் III -கிமு 69 - 57
- மித்ரிடேட்ஸ் IV - கிமு 57 – 54
- ஓரோட்ஸ் II - கிமு 57 - 37
- ஃபிரேட்ஸ் IV- கிமு 37-2
- ஃபிரேட்ஸ் V -கிமு 2 - கிபி 4
- மூசா கிபி 2 - கிபி 4
- ஓரோட்ஸ் III - கிபி 4 - 6
- வோனோன்ஸ் I - கிபி 8–12
- அர்டபானஸ் II கிபி ???–12
இதனயும் காண்க
தொகு- அகாமனிசியப் பேரரசு - கிமு 550 – கிமு 330
- செலூக்கியப் பேரரசு - கி.மு. 312 – கி.மு. 63
- சாசானியப் பேரரசு - கிபி 224 – 651
- உதுமானியப் பேரரசு - 1299 – 1500
- சபாவித்து வம்சம் - கிபி 1501 – 1736
- அப்சரித்து வம்சம் - கிபி - 1736 - 1796
- குவாஜர் வம்சம் - கிபி 1796–1925
- பகலவி வம்சம் - கிபி 1925 – 1979
மேற்கோள்கள்
தொகு- ↑ Fattah, Hala Mundhir (2009). A Brief History Of Iraq. Infobase Publishing. p. 46. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-8160-5767-2.
One characteristic of the Parthians that the kings themselves maintained was their nomadic urge. The kings built or occupied numerous cities as their capitals, the most important being Ctesiphon on the Tigris River, which they built from the ancient town of Opis.
- ↑ 2.0 2.1 Green 1992, ப. 45
- ↑ Chyet, Michael L. (1997). Afsaruddin, Asma; Krotkoff, Georg; Zahniser, A. H. Mathias (eds.). Humanism, Culture, and Language in the Near East: Studies in Honor of Georg Krotkoff. Eisenbrauns. p. 284. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-1-57506-020-0.
In the Middle Persian period (Parthian and Sassanid Empires), Aramaic was the medium of everyday writing, and it provided scripts for writing Middle Persian, Parthian, Sogdian, and Khwarezmian.
- ↑ Brosius, Maria (2006). The Persians. Routledge. p. 125. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-203-06815-1.
The Parthians and the peoples of the Parthian empire were polytheistic. Each ethnic group, each city, and each land or kingdom was able to adhere to its own gods, their respective cults and religious rituals. In Babylon the city-god Marduk continued to be the main deity alongside the goddesses Ishtar and Nanai, while Hatra's main god, the sun-god Shamash, was revered alongside a multiplicity of other gods.
- ↑ Sheldon 2010, ப. 231
- ↑ Waters 1974, ப. 424.
வெளி இணைப்புகள்
தொகு
- Various articles from Iran Chamber Society (Parthian Empire, The Art of Parthians, Parthian Army)
- Parthia.com (a website featuring the history, geography, coins, arts and culture of ancient Parthia, including a bibliographic list of scholarly sources)