ஆப்கானித்தானில் சுற்றுச்சூழல் பிரச்சினைகள்
ஆப்கானித்தானில் சுற்றுச்சூழல் பிரச்சினைகள் (ஆங்கிலம்:Environmental issues in Afghanistan) கடந்த சில ஆண்டுகளாக ஏற்பட்ட அரசியல் கொந்தளிப்பை முன்கூட்டியே முன்னறிவிக்கிறது. பல நூற்றாண்டுகள் மேய்ச்சல் மற்றும் விவசாயத்தால் காடுகள் மற்றும் ஈரநிலங்கள் குறைந்துவிட்டன, அவை நவீன மக்கள் தொகை வளர்ச்சியுடன் மட்டுமே அதிகரித்துள்ளன. ஆப்கானித்தானில், 80% மக்கள் மந்தை வளர்ப்பு அல்லது விவசாயத்தை சார்ந்து இருப்பதால், சுற்றுச்சூழல் பாதுகாப்பு மற்றும் பொருளாதார கவலைகள் முரண்படவில்லை. சுற்றுச்சூழலின் நலன் மக்களின் பொருளாதார நலனுக்கு முக்கியமானது.[1] 2007 ஆம் ஆண்டில், உலக சுகாதார அமைப்பு ஆப்கானிஸ்தான் அல்லாத ஆபிரிக்க நாடுகளில் சுற்றுச்சூழல் பாதிப்புகளால் இறந்தவர்களில் மிகக் குறைவானது என்று ஒரு அறிக்கையை வெளியிட்டது[2]
காடழிப்பு
தொகு
மக்கள்தொகையில் பெரும்பகுதி விறகுக்கான காடுகள் மற்றும் பசுங்கொட்டை மற்றும் வாதுமை ஏற்றுமதி செய்வதன் மூலம் கிடைக்கும் வருவாயை நம்பியுள்ளது, அவை மத்திய மற்றும் வடக்கு பிராந்தியங்களில் உள்ள இயற்கை வனப்பகுதிகளில் வளர்கின்றன. பத்கிஸ் மற்றும் தகார் மாகாணங்கள் 50% க்கும் அதிகமான பசுங்கொட்டை வனப்பகுதியை இழந்துள்ளன. கடந்த சில ஆண்டுகளில் மோதல்களின் போது, குடியிருப்பாளர்கள் மற்றும் வடக்கு கூட்டணி போன்ற போராளிகள் எரிபொருளுக்காக விறகுகளைப் பயன்படுத்தினர், மேலும் இந்த போராளிகள் படைகள் தங்கள் எதிரிகளிடமிருந்து பதுங்கியிருப்பதற்கான மறைவிடங்களை வழங்கக்கூடிய மரங்களை அகற்றிவிட்டன. இது, மேய்ச்சல் நிலத்திற்கு வனப்பகுதிகளைப் பயன்படுத்துவதும், ஏற்றுமதிக்கு கொட்டைகள் சேகரிப்பதும் புதிய பசுங்கொட்டை மரங்களை வளர்ப்பதையும் தடுக்கின்றன.[1]
கிழக்கு நங்கர்கார், குனார், நூரித்தான் மற்றும் பிற மாகாணங்களில் அடர்த்தியான காடுகள் மர மாஃபியாவால் அறுவடை செய்வதால் மரங்கள் ஆபத்தில் உள்ளன. இது சட்டவிரோதமானது என்றாலும், அண்டை நாடான பாக்கித்தானுக்கு மரங்களை ஏற்றுமதி செய்வதன் மூலம் கிடைக்கும் லாபம் மிக அதிகம். இதற்குக் காரணம், பாக்கித்தான் அரசாங்கம் தனது காடுகளை இறுக்கமாகப் பாதுகாத்து வருவதால், மர மாஃபியாக்கள் ஆப்கானித்தானில் மரங்களை வெட்டுவதில் மும்முரமாக உள்ளனர். இந்த மரம் பெசாவருக்கு மட்டுமல்ல, இஸ்லாமாபாத், இராவல்பிண்டி மற்றும் லாகூர் ஆகிய இடங்களுக்கும் செல்கிறது, அங்கு பெரும்பாலானவை விலையுயர்ந்த தளபாடங்கள் தயாரிக்கப் பயன்படுகின்றன.
வனப்பகுதி குறைவதால், நிலங்களில் குறைவான அளவே உற்பத்தி செய்யப்படுகிறது, இதனால் கிராமப்புற மக்களின் வாழ்வாதாரம் பாதிக்கிறது மற்றும் வெள்ளம் விவசாய நிலங்களை மூழ்கடித்து வீடுகளை அழிக்கிறது. மரங்களின் இழப்பு வெள்ள அபாயத்தை அதிகமாக்குகிறது, இது மக்களுக்கு ஆபத்தை விளைவிப்பது மட்டுமல்லாமல், மண் அரிப்புக்கும் காரணமாகிறது மற்றும் விவசாயத்திற்கு கிடைக்கும் நிலத்தின் அளவையும் குறைக்கிறது. இந்த சிக்கலைச் சமாளிக்க, ஆப்கானித்தான் அரசாங்கமும் பல நேட்டோ மாநிலங்களைச் சேர்ந்த நிறுவனங்களும் கடந்த பல ஆண்டுகளாக ஒன்றிணைந்து புதிய மரங்களை நடவு செய்வதன் மூலம் ஆப்கானித்தானை மீண்டும் பச்சை நிறமாக மாற்றின.[3][4][5][6]
வனவிலங்கு
தொகுவேட்டையை தடுக்க அரசாங்க உள்கட்டமைப்பு மிகக் குறைவு, மேலும், மோதல்கள் மற்றும் வறட்சி காரணமாக வனவிலங்குகளின் வாழ்விடங்கள் மறைந்து வருவதால், நாட்டின் வனவிலங்குகளில் பெரும்பாலானவை ஆபத்தில் உள்ளன. 2006 ஆம் ஆண்டில், ஆப்கானித்தான் வனவிலங்கு பாதுகாப்பு சங்கம், வாகன் காரிடார் மற்றும் மத்திய பீடபூமி பகுதிகளில் உள்ள வனவிலங்குகளையும் அதன் வாழ்விடங்களையும் பாதுகாக்கும் மூன்றாண்டுத் திட்டத்தைத் தொடங்கின.[7]
நீர் மேலாண்மை
தொகுஆப்கானிஸ்தானின் நீர் விநியோகத்திற்கு முதன்மையான அச்சுறுத்தல் வறட்சி ஆகும், இது சமீப காலங்களில் மில்லியன் கணக்கான மக்களுக்கு உணவு பற்றாக்குறையை உருவாக்கியது.[8] இதன் விளைவாக 1995 மற்றும் 2001 க்கு இடையிலான விவசாய நெருக்கடிகள் கிராமப்புறங்களிலிருந்து நகர்ப்புறங்களுக்கு மக்களின் பெரும் இடம்பெயர்வுக்கு வழிவகுத்தன.[9] வறட்சிக்கு விடையளிக்கும் வகையில், நீர்ப்பாசனத்திற்கான ஆழமான கிணறுகள் தோண்டப்பட்டு நிலத்தடி நீர் மட்டத்தை குறைத்து, நிலத்தடி நீர் வளங்களை மேலும் அதிகப்படுத்தப்படுகின்றன, மேலும், அவை மழை நீரை நம்பியுள்ளன.
2003 வாக்கில், சிஸ்தான் ஈரநிலங்களில் சுமார் 99% வறண்டுவிட்டன, இது தொடர்ந்து வறட்சி மற்றும் நீர் மேலாண்மை இல்லாததன் விளைவாகும்.[10] நாட்டின் பிற பகுதிகளைப் போலவே, இயற்கை தாவரங்களின் இழப்பு மண் அரிப்புக்கு காரணமாக அமைந்தது; இங்கே, ஏற்படும் மணல் புயல்கள் 2003 க்குள் 100 கிராமங்களை மூழ்கடித்தன.[1]
மாசு
தொகுகடந்த பல ஆண்டுகளில் நகரத்தில் மக்கள் பெருகி வருகின்றனர். 2002 முதல், ஈரானில் வசிக்கும் 5 மில்லியனுக்கும் அதிகமான முன்னாள் அகதிகள் ஆப்கானிஸ்தானுக்கு திரும்பியுள்ளனர். இவர்களில் பலர் தலைநகர் காபூலில் குடியேறியுள்ளனர், இதில் வறட்சியால் பாதிக்கப்பட்ட கிராமப்புறங்களிலிருந்து வந்த குடியேறியவர்களும் அடங்குவர்.
2002 ஆம் ஆண்டில், ஐக்கிய நாடுகளின் சுற்றுச்சூழல் திட்டம், இங்குள்ள கழிவு மேலாண்மை அமைப்புகளின் பற்றாக்குறை பல நகர்ப்புறங்களில் ஆபத்தான நிலைமைகளை உருவாக்குவதாகக் கண்டறிந்தது.[1] காபூலின் 5 மற்றும் 6 மாவட்டங்களில், வீட்டு மற்றும் மருத்துவ கழிவுகள் தெருக்களில் கொட்டபட்டிருதன. மனித கழிவுகள் திறந்த சாக்கடையில் இருந்தன, அவை காபூல் ஆற்றில் பாய்ந்து நகரின் குடிநீரை மாசுபடுத்தின.
காபூல், காந்தகார் மற்றும் ஹெராத் ஆகிய இடங்களில் நிர்வகிக்கப்படும் நிலப்பரப்புகளுக்குப் பதிலாக நகர்ப்புறத்தில் வெளியே குப்பைகள் கொட்டப்படுகின்றன. பெரும்பாலும் அருகிலுள்ள ஆறுகள் மற்றும் நிலத்தடி நீர் விநியோகங்களுக்கு எவ்வித பாதுகாப்பு இல்லாமல் பயன்படுத்தப்படுகின்றன. மருத்துவமனைகளில் இருந்து வரும் மருத்துவக் கழிவுகள் சிறுகுடிசைகளில் மீதமுள்ள நகரங்களின் கழிவுகளுடன் வெளியேற்றப்படுகின்றன, பாக்டீரியா மற்றும் வைரஸ்களால் நீர் மற்றும் காற்று மாசுபடுகின்றன.
கழிவுநீர் மேலாண்மை இல்லாதது காபூலுக்கு மட்டும் தனித்துவமானது அல்ல. நகர்ப்புறங்களில், திறந்தவெளி சாக்கடைகள் இங்கு பொதுவானவை, அதே நேரத்தில் கழிவு நீர் சுத்திகரிப்பு இல்லை. நகர்ப்புற நீர் விநியோகத்தின் பெரும்பகுதி எசரிக்கியா கோலை மற்றும் பிற பாக்டீரியாக்களால் மாசுபடுகிறது.
எண்ணெய் சுத்திகரிப்பு நிலையங்கள் நீர் மாசுபடுவதற்கான மற்றொரு முக்கிய காரணமாகும். ஹெராத் மற்றும் மசார்-இ-சரீப்பில், வெளிவரும் கச்சா எண்ணெய் கசிவுகள் கட்டுப்படுத்தப்படாதவை இதனால் பாதுகாப்பற்ற அளவிலான ஹைட்ரோகார்பன்கள் குடியிருப்பு நீர் விநியோகத்தை அடைகின்றன.
காற்று மாசுபாடு
தொகுஆப்கானிஸ்தானில் காற்று மாசுபாடு ஒரு பெரிய பிரச்சினையாக இல்லை, ஆனால் மலிவான ஆற்றலை நம்பியிருப்பது சில சிக்கல்களை உருவாக்கியுள்ளது. பெரும்பாலான வாகனங்கள் டீசல் எரிபொருளில் இயங்குகின்றன, மேலும் வீடுகள் பெரும்பாலும் மரம் மற்றும் பிற பொருட்களை எரிப்பதை நம்பியுள்ளது. இதன் விளைவாக, நகர்ப்புறங்களில் காற்று மாசுபாடு ஏற்படும். இது சுகாதார பிரச்சினைகளை ஏற்படுத்தக்கூடும்.[1][11]
குறிப்புகள்
தொகு- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 "Post-Conflict Environmental Assessment: Afghanistan" (PDF). United Nations Environment Programme. 2003. Archived from the original (PDF) on 2012-02-07. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2007-06-15.
- ↑ "New country-by-country data show in detail the impact of environmental factors on health". World Health Organization. 2007-06-13. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2007-06-15.
- ↑ Ron Synovitz (March 24, 2004). "Afghanistan: Tree-Planting Effort Aims To Put Color Back In Kabul's Former 'Green Zone'". Radio Free Europe/Radio Liberty (RFE/RL). பார்க்கப்பட்ட நாள் 2012-12-03.
- ↑ "Citizens Plant 1.2 Million Trees in Eastern Afghanistan". United States Agency for International Development. April 15, 2009. Archived from the original on March 7, 2013. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2012-12-03.
- ↑ Lt. j.g. Keith Goodsell (March 7, 2011). "Key Afghan, US leadership plant trees for Farmer's Day". United States Central Command. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2012-12-03.
- ↑ "Tree-planting in Afghanistan to be discussed in San Anselmo event". marinij.com. October 3, 2012. Archived from the original on 2012-10-06. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2012-12-03.
- ↑ "Afghanistan To Protect Wildlife And Wild Lands". Science Daily. 2006-06-28. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2007-06-16.
- ↑ ACT International (Action by Churches Together) (2006-10-01). "ACT Alert: Afghanistan Drought". Reuters. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2007-06-15.
- ↑ "Drought Map, Understanding Afghanistan: Land in Crisis". National Geographic. 2001-11-15. Archived from the original on 2008-06-11. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2007-06-15.
- ↑ Alex Kirby (2003-02-07). "Afghan wetlands 'almost dried out'". BBC. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2007-06-15.
- ↑ "Afghanistan's Environmental Casualties". Mother Jones. 2002-03-06. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2007-06-15.