ஆலிவ் முதுகு மரங்கொத்தி
ஆலிவ் முதுகு மரங்கொத்தி | |
---|---|
உயிரியல் வகைப்பாடு | |
திணை: | |
பிரிவு: | |
வகுப்பு: | |
வரிசை: | பிசிபார்மிசு
|
குடும்பம்: | பிசிடே
|
பேரினம்: | ஜெசினுலசு
|
இனம்: | ஜெ. இராபிள்சீ
|
இருசொற் பெயரீடு | |
ஜெசினுலசு இராபிள்சீ விகோர்சு, 1830 |
ஆலிவ் முதுகு மரங்கொத்தி (Olive-backed woodpecker) என்பது தென்கிழக்கு ஆசியாவில் காணப்படும் பிசிடே என்ற மரங்கொத்தி குடும்பத்தில் உள்ள ஒரு பறவை சிற்றினமாகும்.
வகைப்பாட்டியல்
தொகுஆலிவ் முதுகு மரங்கொத்தி ஐரிஷ் விலங்கியல் நிபுணர் நிக்கோலசு அயில்வர்ட் விகோர்சால் 1830இல் இசுடாம்போர்டு இராஃபிள்சு என்பவரால் சேகரிக்கப்பட்ட மாதிரியிலிருந்து விவரிக்கப்பட்டது. விகோர்சு பைகசு இராபிள்சீ[2] என்ற இருசொல் பெயரை இதற்கு வழங்கினார். இப்பெயர் இராஃபிள்சின் நினைவைப் போற்றும் வகையில் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டது. இதன் வகை இடம் சுமாத்திரா ஆகும். 1814ஆம் ஆண்டில் பிரெஞ்சு பாலிமத் கான்ஸ்டன்டைன் சாமுவேல் இராபிள்சீகுவால் அறிமுகப்படுத்தப்பட்ட டைனோபியம் பேரினத்தில் இந்த சிற்றினம் இப்போது வைக்கப்பட்டுள்ளது.[3]
2017-ல் வெளியிடப்பட்ட மரங்கொத்தி குடும்பமான பிசிடே பற்றிய தொகுதி வரலாற்று ஆய்வில், ஆலிவ் முதுகு மரங்கொத்தி (ஜெசினுலசு இராபிள்சீ) வெளிர்-தலை மரங்கொத்தியுடன் (ஜெசினுலசு கிராண்டியா) மிகவும் நெருக்கமாகத் தொடர்புடையது என்று கண்டறியப்பட்டது.[4] எனவே, இது குளோரோபிகாய்ட்சி பேரினத்திற்கு மிகவும் பொருத்தமானதாக இருக்கலாம்.[5]
இரண்டு துணையினங்கள் அங்கீகரிக்கப்பட்டுள்ளன:[3]
- ஜெ. இரா. இராபிள்சீ (விகோர்சு, 1830)-தெற்கு மியான்மர், தென்மேற்கு தாய்லாந்து, மலாய் தீபகற்பம், சுமாத்திரா மற்றும் (சுமத்ராவின் கிழக்கு)
- ஜெ. இரா. துலிடென்சி தெலாகவுர், 1946–போர்னியோ
விளக்கம்
தொகுஆலிவ் முதுகு மரங்கொத்திக்கு மஞ்சள்-பச்சை மேல் பகுதியும் சாம்பல்-ஆலிவ் கீழ்ப் பகுதியும் உள்ளன. தலையின் பக்கம் இரண்டு கருப்பு மற்றும் வெள்ளை கோடுகள் காணப்படுகின்றன. ஆண் ஒரு பெரிய சிவப்பு முகட்டினைக் கொண்டுள்ளது. பெண் பறவையில் இது சிறிதாகவும் கருப்பு வண்ணத்திலும் உள்ளது.
பரவலும் வாழ்விடமும்
தொகுஆலிவ் ஆதரவு மரங்கொத்தி தென்கிழக்கு ஆசியாவில் பரவலாகக் காணப்படுகின்றது. இது மியான்மர், தாய்லாந்து, மலேசியா, சிங்கப்பூர், புரூணை மற்றும் இந்தோனேசியாவில் (போர்னியோ மற்றும் சுமத்ரா தீவுகளில்) காணப்படுகின்றது. இதன் இயற்கை வாழ்விடங்கள் மிதவெப்பமண்டல அல்லது வெப்பமண்டல ஈரமான தாழ்நிலம், சதுப்புநில மற்றும் மலைக் காடுகள் ஆகும். மரங்கள் வெட்டப்படும் இரண்டாம் நிலை காடுகளை இவைத் தவிர்க்கின்றன.[6]
பாதுகாப்பு
தொகுசெம்பனை எண்ணெய் தோட்ட மேம்பாட்டிற்காகச் சட்டவிரோத காடழிப்பால் ஜெசினுலசு ரபெல்லிசீ அச்சுறுத்தலுக்கு உள்ளாகியுள்ளது. காடுகளை அழிக்கும் இந்த நடைமுறைகள் பாதுகாக்கப்பட்ட பகுதிகளிலும் தொடர்கின்றன. இந்த பறவையின் மொத்த எண்ணிக்கை என்னவென்று தெரியவில்லை. இதனால் இது அசாதாரணமானது என்று கருதப்படுகிறது. இது தற்போது பன்னாட்டு இயற்கைப் பாதுகாப்புச் சங்கத்தின் செம்பட்டியலில் அச்சுறு நிலையை அண்மித்த இனமாகவகைப்படுத்தப்பட்டுள்ளது.[1]
மேற்கோள்கள்
தொகு- ↑ 1.0 1.1 BirdLife International (2012). "Dinopium rafflesii". IUCN Red List of Threatened Species 2012. https://www.iucnredlist.org/details/22681493/0. பார்த்த நாள்: 26 November 2013.
- ↑ Bruce, M.D. (2003). "Systematic notes on Asian birds. 40. The authorship of the new bird names proposed in the 'Memoir of the Life of Raffles' by his widow, Lady Sophia Raffles (1830)". Zoologische Verhandelingen 344: 111–115 [113]. http://www.repository.naturalis.nl/record/220224.
- ↑ 3.0 3.1 Gill, Frank; Donsker, David; Rasmussen, Pamela, eds. (2020). "Woodpeckers". IOC World Bird List Version 10.1. International Ornithologists' Union. பார்க்கப்பட்ட நாள் 22 May 2020.
- ↑ Shakya, S.B.; Fuchs, J.; Pons, J.-M.; Sheldon, F.H. (2017). "Tapping the woodpecker tree for evolutionary insight". Molecular Phylogenetics and Evolution 116: 182–191. doi:10.1016/j.ympev.2017.09.005. பப்மெட்:28890006.
- ↑ Kirwan, G.M.; Collar, N.J. (2020). "Picus Rafflesii Vigors, 1830, re-assigned to Chloropicoides Malherbe, 1849". Bulletin of the British Ornithologists' Club 140 (2): 147–150. doi:10.25226/bboc.v140i2.2020.a5.
- ↑ "Olive-backed woodpecker - Dinopium rafflesii". BirdLife International.