சதான் மக்கள்
சதான் (Sadan) என்பது சார்க்கண்டு மற்றும் அதன் அண்டை மாநிலங்களின் இந்திய-ஆரிய மொழிகள் பேசும் இன மொழியியல் குழுக்கள் ஆகும். இவர்கள் நாக்புரி, கோர்தா, பஞ்ச்பர்கானியா மற்றும் குருமாலி போன்ற மொழிகளை தங்களின் சொந்த மொழியாகப் பேசுகிறார்கள்.[1][2]
| மொழி(கள்) | |
|---|---|
| நாக்புரி •கோர்தா• பஞ்ச்பர்கானியா குருமாலி | |
| சமயங்கள் | |
முக்கியமாக:
ஒரு சிலர்: | |
| தொடர்புள்ள இனக்குழுக்கள் | |
| இந்தோ ஆரிய மக்கள் |
சொற்பிறப்பியல் தொகு
சதான் என்பது சார்கண்டின் பல்வேறு சாதிகளின் குழு அல்லது பழங்குடியினர் அல்லாத இந்திய-ஆரிய இனக்குழுக்களைக் குறிக்கிறது. சதான் என்ற சொல் அநேகமாக நிசாத நாட்டிலிருந்து உருவாகியிருக்கலாம். இது வட இந்தியாவின் ஒரு இனக்குழுவைக் குறிக்கிறது.[1]
வரலாறு தொகு
சோட்டா நாக்பூர் மேட்டுநிலமானது புதிய கற்காலத்திலிருந்து வருகிறது. இந்த பிராந்தியத்தில் இடைக் கற்காலம் மற்றும் புதிய கற்காலத்தின் பல கல் கருவிகளும், குறுனிக்கல்களும் கண்டுபிடிக்கப்பட்டன.[3]
கற்காலத்தில், தெற்காசியாவில் விவசாயம் தொடங்கியது. ஜூசி, லாஹுராதேவா, மெஹெர்கர், பீர்த்தனா, ராகி கர்கி, சிராண்ட் போன்ற தளங்களில் பல கற்காலக் குடியேற்றங்கள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டுள்ளன. பொ.ச.மு 2 நூற்றாண்டின் போது சோட்டா நாக்பூர் பீடபூமியில் செப்பு கருவிகளின் பயன்பாடு பரவியது. இவை காப்பர் ஹோர்ட் கலாச்சாரம் என்று அழைக்கப்படுகின்றன .[4] பாலமூ மாவட்டத்தில் சோன் ஆறு மற்றும் வடக்கு கோயல் ஆறுகளின் சங்கமத்தில் உள்ள கப்ரா-காலா மேட்டில் கற்காலத்திலிருந்து இடைக்காலம் வரையிலான பல்வேறு தொல்பொருட்கள் மற்றும் கலைப் பொருட்கள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டுள்ளன. சிவப்புப் பானைகள், கருப்பு மற்றும் சிவப்பு மட்பாண்டங்கள், கருப்புப் பானைகள், அலங்காரம் செய்யப்பட்ட கருப்புப் பானைகள், மெருகூட்டப்பட்ட கருப்புப் மட்பாண்டங்கள் போன்றவை செப்புக் காலம் முதல் இடைக்காலத்தின் பிற்பகுதி வரை உள்ளன.[5] ஹசாரிபாக் மாவட்டத்தின் இஸ்கோவில் மெசோ-செப்பு காலத்திலிருந்து (கிமு 9,000-5,000) பண்டைய குகை ஓவியங்கள் உள்ளன. கார்பன் டேட்டிங் படி, கிமு 1400 முதல் இரும்பு கசடு, குறுனிக்கல் மற்றும் பானைத் துண்டுகள் சிங்பூம் மாவட்டத்தில் கண்டுபிடிக்கப்பட்டன. வேத காலத்தின் பிற்பகுதியில், வட இந்தியாவில் பல ஜனபதங்கள் தோன்றின. அந்த நேரத்தில் ஜார்கண்டில் பல நிசாத இராச்சியங்கள் இருந்திருக்கலாம். கிமு 6 ஆம் நூற்றாண்டில், இந்திய துணைக் கண்டத்தின் பல பகுதிகளில் மகாஜனபதங்கள் தோன்றின. இன்றைய சார்க்கண்டின் சில பகுதிகள் மகத மற்றும் அங்க மகாஜனபதங்களின் பகுதிகளாக இருந்தன.
மௌரியப் பேரரசு காலத்தில், இந்த பகுதி பல மாநிலங்களால் ஆளப்பட்டது. கூட்டாக அடவிகா (காடு) மாநிலங்கள் என்று அழைக்கப்படுகிறது. பேரரசர் அசோகரின் ஆட்சிக் காலத்தில் (கி.மு. 232) மௌரியப் பேரரசின் அதிகாரத்தை இந்த மாநிலங்கள் ஏற்றுக்கொண்டன. இடைக்காலத்தில், நாகவன்சி, ராம்கர், செரோ போன்றா வம்சங்கள் இந்த பிராந்தியத்தை ஆண்டன. முகலாயப் பேரரசர் அக்பரின் ஆட்சிக் காலத்தில் அக்பரின் நம்பிக்கைக்குரிய தலைமைப் படைத்தலைவர் மான் சிங் 1574இல் படையெடுக்கப்பட்டபோது முகலாய செல்வாக்கு இந்த பகுதியை அடைந்தது.[6] பிரித்தானிய கிழக்கிந்திய நிறுவனத்தின் செல்வாக்கு 18 ஆம் நூற்றாண்டில் இந்த பிராந்தியத்தை அடைந்தது. இரகுநாத் மகாதோ 1769 இல் 'ஜங்கிள் மகால்' என்ற இடத்தில் கிழக்கிந்திய நிறுவனத்திற்கு எதிராக ஒரு கிளர்ச்சியை நடத்தினார். 1857 சிப்பாய் கிளர்ச்சியில் கிழக்கிந்திய நிறுவனத்திற்கு எதிராக தாகூர் விசுவநாத் சகாதேவ் மற்றும் பாண்டே கணபதி இராவ் ஆகியோர் கிளர்ச்சியாளர்களை வழிநடத்தினர். 1857 ஆம் ஆண்டு இந்திய கிளர்ச்சியில் திகாயிட் உம்ராவ் சிங், சேக் பிகாரி, நாதிர் அலி, ஜெய் மங்கல் சிங் ஆகியோர் முக்கிய பங்கு வகித்தனர்.[7]
சுதந்திரத்திற்குப் பிறகு இந்தப் பகுதி பீகார் மாநிலத்தின் பகுதிகளாக மாறியது. நவம்பர் 2000 இல், பீகாரில் இருந்து பிரிக்கப்பட்ட சார்க்கண்டு மாநிலம் சோட்டா நாக்பூர் பிரிவு மற்றும் சந்தால் பர்கானா பிரிவு ஆகியவற்றை உள்ளடக்கியது .
சாதிகளும் இனக்குழுக்களும் தொகு
இவர்களிடையே அகிர் / கோவாலா, போக்தா, பூயா, சோனார், பூமிகார், மாலி, சாமர், பரைக், கோசைன், காசி, ஜோரா, கெவத், ரவுத்யா, பிராமன், நாகவான்சி, தனுக், பைக், தோபி / பாக்வார், கோரி, கும்கர், குடிமி மகதோ, குர்மி, தாண்டி, தெலி, ராஜ்புத் மற்றும் பணியா போன்ற பல்வேறு சதான் சமூகம் மற்றும் சாதிகள் இருக்கின்றன.[8]
கலாச்சாரம் தொகு
மொழி தொகு
சதான் மக்கள் பாரம்பரியமாக நாக்புரி, கோர்தா, குருமாலி மற்றும் பஞ்ச்பர்கானியாவை தங்கள் சொந்த மொழியாக பேசுகிறார்கள். அவை பீகாரி மொழிகள் என வகைப்படுத்தப்படுகின்றன.
நாட்டுப்புறா நடனம் தொகு
ஜுமெய்ர் என்பது சதானின் பொதுவான நாட்டுப்புற நடனமாகும். சாவ் என்பது குர்மாலி பேசும் பிராந்தியத்தில் நிலவும் மற்றொரு நாட்டுப்புற நடனம். மக்கள் நடனமாடும் கிராம மைதானம் அகாரா எனப்படுகிறது.[9]
திருவிழா தொகு
கரம் மற்றும் ஜிதியா ஆகியவை சதானின் முக்கியமான பண்டிகைகள்.[10] மற்ற முக்கியமான திருவிழாக்கள் சோக்ராய், துசு மற்றும் பாகுவா .
மதம் தொகு
பல்வேறு பண்டிகைகளில் சதான் மக்கள் சூரஜ் (சூரியன்), சந்த் (சந்திரன்), கிராமதேவதை, கரம் தேவதை (மர ஆவி) ஆகியவற்றை வழிபடுகிறார்கள். இது பொதுவாக வீட்டில் குடும்பத் தலைவரும், "பகான்" என்று அழைக்கப்படும் கிராமத்தில் கிராமப் பூசாரிகளும் செய்கிறார்கள். சதான் மக்கள் நாட்டுப்புற இந்து மதத்தைப் பின்பற்றுகிறார்கள். இது வேத மதத்திலிருந்து வேறுபட்டது. கிழக்கு இந்தியாவின் வேதமற்ற இந்திய-ஆரிய கலாச்சாரம் செப்புக் காலத்திலிருந்து நடைமுறையில் உள்ளது.[11]
குறிப்பிடத்தக்க நபர்கள் தொகு
- கிரிதி தொகுதியின் நாடாளுமன்ற உறுப்பினர். சந்திர பிரகாஷ் சௌத்ரி
- ராம் தகல் சவுத்ரி, ராஞ்சியைச் சேர்ந்த மக்களவை உறுப்பினர்
- தீபிகா குமாரி, சர்வதேச வில் வீரர்
- நிக்கி பிரதான், ஹாக்கி வீரர்
- திகாயிட் உம்ராவ் சிங், சுதந்திரப் போராளி
குறிப்புகள் தொகு
மேற்கோள்கள் தொகு
- ↑ 1.0 1.1 "Sadani / Sadri". Southasiabibliography.de. Archived from the original on 8 ஜனவரி 2019. பார்க்கப்பட்ட நாள் 17 February 2019.
{{cite web}}: Check date values in:|archive-date=(help) - ↑ "JHARKHAND: March To Extreme Tribalism?". www.southasiaanalysis.org. Archived from the original on 23 ஏப்ரல் 2019. பார்க்கப்பட்ட நாள் 23 April 2019.
{{cite web}}: Check date values in:|archive-date=(help) - ↑ periods, India-Pre- historic and Proto-historic (4 November 2016). India – Pre- historic and Proto-historic periods. Publications Division Ministry of Information & Broadcasting. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:9788123023458. https://books.google.com/books?id=6PcADgAAQBAJ&pg=PT14&lpg=PT14&dq=microlith+in+chota+nagpur+plateau#q=microlith+in+chota+nagpur+plateau. பார்த்த நாள்: 17 February 2019.
- ↑ Yule, Paul (8 January 2019). "Addenda to "The Copper Hoards of the Indian Subcontinent: Preliminaries for an Interpretation"". Man in Environment 26: 117–120. doi:10.11588/xarep.00000510. http://crossasia-repository.ub.uni-heidelberg.de/510/.
- ↑ "KABRA – KALA". www.asiranchi.org. Archived from the original on 2013-10-08. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2021-03-23.
- ↑ "History". Latehar.nic.in. Archived from the original on 2019-03-28. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2021-03-23.
- ↑ "JPCC remembers freedom fighters Tikait Umrao Singh, Sheikh Bhikari". news.webindia123.com. Archived from the original on 2019-05-04. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2021-03-23.
- ↑ "1 Paper for 3 rd SCONLI 2008 (JNU, New Delhi) Comparative study of Nagpuri Spoken by Chik-Baraik & Oraon's of Jharkhand Sunil Baraik Senior Research Fellow". slideplayer.com.
- ↑ "talk on nagpuri folk music at ignca". https://www.dailypioneer.com/2018/state-editions/talk-on-nagpuri-folk-music-at-ignca.html.
- ↑ "talk on nagpuri folk music at ignca". https://www.dailypioneer.com/2018/state-editions/talk-on-nagpuri-folk-music-at-ignca.html."talk on nagpuri folk music at ignca". daily Pioneer.com.
- ↑ June McDaniel "Hinduism", in John Corrigan, The Oxford Handbook of Religion and Emotion, (2007) Oxford University Press, 544 pages, pp. 52–53 பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0-19-517021-0