ஆத்ம உபநிடதம்
ஆத்ம உபநிடதம் (Atma Upanishad) (சமக்கிருதம்: आत्मा उपनिषत्) என்பது சமசுகிருதத்தில் எழுதப்பட்ட இந்து மதத்தின் சிறிய உபநிடத நூல்களில் ஒன்றாகும். இது அதர்வண வேதத்துடன் தொடர்புடைய 31 உபநிடதங்களில் ஒன்றாகும்.[4] இது சாமன்யம் (பொது) மற்றும் வேதாந்த உபநிடதம் என வகைப்படுத்தப்பட்டுள்ளது.[3][5]
| ஆத்மா | |
|---|---|
 உரையானது உடல், மனம் மற்றும் ஆன்மாவை விவரிக்கிறது[1] | |
| தேவநாகரி | आत्मा |
| சமக்கிருத ஒலிப்பெயர்ப்பு | Ātma |
| இயற்றியோர் | அங்கரிசர் |
| உபநிடத வகை | சாமான்யம் |
| தொடர்பான வேதம் | அதர்வண வேதம் |
| அத்தியாயங்கள் | 3[2] |
| பாடல்களின் எண்ணிக்கை | 31 |
| அடிப்படைத் தத்துவம் | வேதாந்தம்[3] |
உபநிடதம் மூன்று வகையான சுயத்தை ( ஆன்மா ) விவரிக்கிறது: பாக்யா-ஆத்மா அல்லது வெளிப்புற சுயம் (உடல்), அந்தர்-ஆத்மா அல்லது உள் சுயம் (தனி ஆத்மா) மற்றும் பரம-ஆத்மா அல்லது உயர்ந்த சுயம் ( பிரம்மம், புருசன்).[2][6] ஒருவர் யோகத்தின் போது, பகுதியற்ற, களங்கமற்ற, மாறாத, ஆசையற்ற, விவரிக்க முடியாத, அனைத்தையும் ஊடுருவிச் செல்லும் உயர்ந்த சுயத்தை தியானிக்க வேண்டும் என்று உரை வலியுறுத்துகிறது. [7]
இந்த உரை ஆத்மோபநிடதம் என்றும் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.[8] இராமனால் அனுமனுக்கு விவரிக்கப்பட்ட முக்திகா நியதியின் 108 உபநிடதங்களின் தெலுங்கு மொழித் தொகுப்பில், இது 76-வது இடத்தில் பட்டியலிடப்பட்டுள்ளது.[9]
அமைப்பு
தொகுஒரு குறுகிய உரையான இது, உரைநடை மற்றும் வசன கவிதைகளின் கலவையாக கட்டமைக்கப்பட்டுள்ளது. இது வேத முனிவரான அங்கரிசரால் உடல், மனம், ஆன்மா மற்றும் பரமாத்மா பற்றிய பிரசங்கமாக வழங்கப்படுகிறது.[10][11][1]
உள்ளடக்கம்
தொகுபுருசன் தன்னை மூன்று வகையான ஆன்மாவாக (சுயமாக) வெளிப்படுத்துகிறார் என்று உரை துவங்குகிறது: அஜயத்-ஆத்மா அல்லது பாக்யா-ஆத்மா'அல்லது வெளிப்புற ஆத்மா (பிறந்த சுயம், உடல்), அந்தர்-ஆத்மா அல்லது உள் ஆத்மா (தனி ஆத்மா) மற்றும் பரம-ஆத்மா அல்லது மிக உயர்ந்த ஆத்மா (பிரம்மன், உலகளாவிய ஆன்மா).[2][1][11]
வெளிப்புற அல்லது வெளிப்புற சுயம், உரையானது உடற்கூறியல் உறுப்புகள் மற்றும் பார்க்க, உணர, செயல்பட, எதிர்வினை மற்றும் இனப்பெருக்கம் செய்வதற்கான பகுதிகளால் ஆனது என்று கூறுகிறது. வெளிப்புற சுயம் என்பது பௌதிக உடல், அது பிறந்து அழிகிறது.[10][1]
அக சுயமே புவி, நீர், காற்று, நெருப்பு மற்றும் வானம்]] என ஐம்பூதங்களை உணர்கிறது. அனுபவ உலகத்தை உணர்ந்து பேசுதல், ஆடுதல், பாடுதல், கொட்டாவி விடுதல் போன்ற செயல்கள் மூலம் இந்த உள் சுயம், உணர்வாக உணரப்படுகிறது; நினைவகம் போன்ற வெளிப்பாடுகள்; அது லட்சியம், விருப்பு வெறுப்பு, கோபம், பயம், பேராசை, இன்பம் மற்றும் துன்பம், சந்தேகம் மற்றும் மாயை ஆகியவற்றால் பாதிக்கப்படுகிறது.[1] உள் சுயம் நியாயம், மீமாஞ்சம், புராணங்கள் மற்றும் பல்வேறு தர்மசாத்திரங்கள் போன்ற தத்துவங்களை வேறுபடுத்துகிறது.[10][11] These abilities, the mind (Manas) and consciousness (Cit) constitute the inner self, defines the Atma Upanishad.[10][11][1]
ஓம் என்ற எழுத்துக்களால் போற்றப்படுபவனும், வேதங்களில் போற்றப்படுபவனும் தான் உயர்ந்தவன் எனக் கூறுகிறது.[11][1] ஒருவர் யோகப் பயிற்சி செய்வதன் மூலமும், மூச்சுக் கட்டுப்பாடு, மனதில் விலகுதல் மற்றும் பிற யோகப் பயிற்சிகள் மூலமும் இந்த உயர்ந்த சுயத்தின் மீது மத்தியஸ்தம் செய்கிறார்.[7] அத்தி மரம் அல்லது தினையின் விதையை 100,000 பாகங்களாக உடைத்தாலும் புரிந்து கொள்ள முடியாது. அதுபோல் பரமாத்மாவை பாகங்களாக உடைத்து புரிந்து கொள்ள முடியாது. அது தூய்மையானது மற்றும் செயல்களின் விளைவு அல்ல எனக் கூறுகிறது. [7] இது எல்லையற்ற பிரம்மம், புருசன் பிறக்கவோ இறக்கவோ அழியவோ இல்லை என்று உரை கூறுகிறது.[1][11] இதை பிரிக்கவோ, எரிக்கவோ அல்லது அழிக்கவோ முடியாது. அதற்கு மூட்டுகள் இல்லை, கறைகள் இல்லை, மோதல்கள் இல்லை, எதிர்பார்ப்புகள் இல்லை மற்றும் உணர்ச்சி உறுப்புகள் அல்லது தான் என்ற உணர்வுகளால் தீண்டப்படவில்லை.[7][1] இது வெளியில் இருந்தும் உள் சுயத்திலிருந்தும் பிரிக்கப்பட்டுள்ளது. அது அனைத்து வியாபித்துள்ளது, தூய்மையானது, மாறாதது.[7][11][1]
வர்ணனை
தொகுசாந்தோக்கிய உபநிடதத்திலுள்ள ஆத்மா பற்றிய "அழகான கவிதை" பகுதியை இந்த உபநிடதம் "மிகவும் வறண்ட" கல்வியியல் விளக்கமாக மாற்றுகிறது என்று ஜெர்மன் இந்தியவியலாளர் பால் டியூசென் கூறுகிறார். [12] உபநிடதமானது பாரம்பரிய உபநிடதங்கள் உட்பட பண்டைய நூல்களிலிருந்து பாடல் துண்டுகளை விளக்குகிறது. இந்த உரையில் உள்ள பரமாத்மா பற்றிய விளக்கம் சாந்தோக்கிய உபநிடதம், சுவேதாசுவதர உபநிடதம், பிரசின உபநிடதம், பகவத் கீதை, [1] கடோபநிடதம், தியானபிந்து உபநிடதம், யோகசிக உபநிடதம் மற்றும் மைத்ராயனிய உபநிடதம் ஆகியவற்றிலிருந்து பெறப்பட்டது. [12]
சான்றுகள்
தொகு- ↑ 1.00 1.01 1.02 1.03 1.04 1.05 1.06 1.07 1.08 1.09 1.10 Michael Nagler (2007), in The Upanishads (editor: Eknath Easwaran), Blue Mountain, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-1586380212, pages 280, 286-287, 375
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Deussen 1997, ப. 655-656.
- ↑ 3.0 3.1 Deussen 1997, ப. 567.
- ↑ Prasoon 2008, ப. 82.
- ↑ Farquhar, John Nicol (1920), An outline of the religious literature of India, H. Milford, Oxford university press, p. 364, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 81-208-2086-X
- ↑ Sharma, Shriram (2005). 108 Upanishads Part 1 (in Hindi). Mathura, U.P.: Yuga Nirman Yojna. pp. 36–40.
{{cite book}}: CS1 maint: unrecognized language (link) - ↑ 7.0 7.1 7.2 7.3 7.4 Deussen 1997, ப. 656.
- ↑ Rajendralala Mitra, Notices of Sanskrit Manuscripts, Government of Bengal (1871), page 56
- ↑ Deussen 1997, ப. 556-557.
- ↑ 10.0 10.1 10.2 10.3 Deussen 1997, ப. 655.
- ↑ 11.0 11.1 11.2 11.3 11.4 11.5 11.6 Hattangadi 2003.
- ↑ 12.0 12.1 Deussen 1997, ப. 655–6.
உசாத்துணை
தொகு- Dalal, Roshen (October 2011). Hinduism: An Alphabetical Guide. Penguin Books India. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-14-341421-6.
- Deussen, Paul (1 January 1997). Sixty Upanishads of the Veda. Motilal Banarsidass. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-81-208-1467-7.
- Gajendragadkar, K. V. (1959). Neo-upanishadic Philosophy. Bharatiya Vidya Bhavan.
- Hattangadi, Sunder (2003). "आत्मोपनिषत् (Atma Upanishad)" (PDF) (in சமஸ்கிருதம்). பார்க்கப்பட்ட நாள் 19 January 2016.
- Prasoon, Prof.S.K. (1 January 2008). Indian Scriptures. Pustak Mahal. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-81-223-1007-8.
- Weber, Albrecht (1677). History of Indian Literature. Trübner.
வெளி இணைப்புகள்
தொகு- Atma Upanishad பரணிடப்பட்டது 2016-03-05 at the வந்தவழி இயந்திரம் in Sanskrit