கருப்பை வாய்ப் புற்றுநோய்

கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோய் என்பது கருப்பை வாய் அல்லது கர்ப்பப்பை வாய்ப் பகுதியில் ஏற்படும் புற்று நோய் ஆகும். புற்று நோய் முற்றிய நிலைக்கு வரும்வரை அதனுடைய அறிகுறிகள் வெளியே தெரியாமல் இருக்கும்.[1] இந்த நோய் இருக்கையில் யோனியில் குருதிப்பெருக்கு ஏற்படுவதுடன், இடுப்புப் பகுதியில் வலி ஏற்படலாம்[2]. நோயின் ஆரம்ப நிலையில் அறுவை சிகிச்சையும் முற்றிய நிலையில் இருக்கும் போது வேதிச்சிகிச்சை மற்றும் கதிரியக்க சிகிச்சையும் சிகிச்சைகளாகக் கொடுக்கப்படுகின்றன[3].

கர்ப்பப்பைவாய்ப் புற்றுநோய்
Histopathologic image (H&E stain) of carcinoma in situ, stage 0.
வகைப்பாடு மற்றும் வெளிச்சான்றுகள்
சிறப்புபுற்றுநோயியல்
ஐ.சி.டி.-10C53
ஐ.சி.டி.-9180
ம.இ.மெ.ம603956
நோய்களின் தரவுத்தளம்2278
மெரிசின்பிளசு000893
ஈமெடிசின்med/324 radio/140
ம.பா.தD002583
இந்த பெரிய செதிள் புற்றுநோய் (படத்திற்குக் கீழே) கருப்பைவாயை முற்றிலுமாக அழித்துவிட்டு கீழ் கருப்பைக்குரிய பகுதிக்குப் பரவியுள்ளது.இந்தக் கருப்பையின் மேலே ஒரு வட்டவடிவ தசைத்திசுக்கட்டியும் இருக்கிறது

மனித சடைப்புத்துத் தீ நுண்மம் (HPV - Human Papilloma Virus) இன் நோய்த்தொற்று 90% மான கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோய் உருவாவதற்கு முக்கியமான காரணியாக விளங்குகிறது.[1][4]. ஆனாலும் மனித சடைப்புத்துத் தீ நுண்மம் நோய்த்தொற்று ஏற்பட்டாலும் பலருக்கு அதனால் கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோய் ஏற்படுவதில்லை[5][6]. புகைத்தல், பலம் குன்றிய நோய் எதிர்ப்பாற்றல் முறைமை, குடும்பக் கட்டுப்பாட்டு குளிகைகள், மிக இளம் வயதில் உடலுறவில் ஈடுபடல், பலருடன் உடலுறவு கொள்ளல் போன்ற வேறு காரணிகளும் குறைந்தளவு முக்கியம் பெற்ற சூழிடர் காரணிகளாக இருக்கின்றன[7].

திறத் தணிக்கைச் சோதனைகள் (அதாவது, தொடர்ச்சியாக குறிப்பிட்ட இடைவெளியில் செய்யப்படும் வழக்கமான சோதனைகள் - Screening tests) மூலம் புற்றுநோய் உருவாவதற்கான கூறுகளை ஆரம்பத்திலேயே கண்டுபிடிக்கலாம்[2]. பாப் சோதனை (PAP test) மற்றும் மனித சடைப்புத்துத் தீ நுண்ம சோதனை (HPV test) என்பன பல நாடுகளில் திறத் தணிக்கைச் சோதனைகளாகப் பயன்படுத்தப்படுகின்றன[8]. பாப் சோதனை மூலம் புற்று நோயாக மாற வாய்ப்புள்ள இழையங்களைக் கண்டறிவதுடன், மனித சடைப்புத்துத் தீ நுண்ம சோதனை மூலம் மனித சடைப்புத்துத் தீ நுண்ம நோய்த்தொற்று ஏற்பட்டுள்ளதா என்பதைக் கண்டறியலாம்[8]. ஆரம்பத்திலேயே கண்டறிந்தால், புற்றுநோய் உருவாவதை அறுவைச் சிகிச்சை (உயிரகச்செதுக்கு மற்றும் LEEP - Loop Electrosurgical Excission Procedure முறை), குளிர் சிகிச்சை (Cryotherapy, சீரொளிச் சிகிச்சை (Laser Therapy) போன்ற சில சிகிச்சைகள் மூலம் தடுக்கலாம்[8]. கர்ப்பப்பை வாய் திறத் தணிக்கைச் சோதனைத் திட்டங்களின் பரவலான பயன்பாட்டினால் கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோயின் நிகழ்வு 80% இற்கும் மேலாகக் குறைந்தது அவதானிக்கப்பட்டுள்ளது[9].

மனித சடைப்புத்துத் தீ நுண்மத்திற்கு எதிரான தடுப்பு மருந்து கண்டுபிடிக்கப்பட்டு, 2006 ஆம் ஆண்டு முதல் பல நாடுகளில் பயன்பாட்டுக்கு வரத் தொடங்கியுள்ளது[10]. கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோய்களில் சுமார் 70% க்குக் காரணமாக இருக்கும் மனித சடைப்புத்துத் தீ நுண்மத்தின் அதிக ஆபத்து வகைகளான இரு வகைகளுக்கு (வகை 16 உம் வகை 18 உம்) எதிரானதாக இந்த தடுப்பு மருந்துகள் காணப்படுகின்றன [11]. இந்தத் தடுப்பு மருந்து எல்லா வகை மனித சடைப்புத்துத் தீ நுண்மத்திற்கும் எதிரானதாக இல்லாமல் இருப்பதாலும், வேறு காரணிகளாலும் கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோய் வரக்கூடும் என்பதாலும், தடுப்பு மருந்து எடுத்துக்கொண்ட பிறகும் பெண்கள் தொடர்ந்து திறத் தணிக்கைச் சோதனைக்குச் செல்வது நல்லது[12]

உலகளாவிய அளவில், கருப்பை வாய்ப் புற்று நோயானது நான்காவது பெரியளவில் ஏற்படும் புற்றுநோயாகவும், பெண்களுக்கு ஏற்படும் புற்று நோய்களில் நான்காவது அதிகளவிலான இறப்பை ஏற்படுத்தும் புற்றுநோயாகவும் இருக்கின்றது என உலக சுகாதார அமைப்பு ஒர் அறிக்கையில் கூறியுள்ளது[5]. 2012 ஆம் ஆண்டில், 528,000 கருப்பை வாய்ப் புற்றுநோயாளர்கள் இருந்ததாகவும், அதில் 266,000 பேர் இறந்ததாகவும் அவ்வறிக்கை கூறியுள்ளது[5]. இது மொத்த புற்றுநோய் நிகழ்வில் 8% மாக இருப்பதுடன், புற்றுநோயால் ஏற்படும் இறப்பில் 8% மாகவும் இருக்கிறது[13].

வகைப்பாடு

தொகு

கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோய்க்கு முன்னோடியான உறுப்புக்கோளாறின் பெயரும் வகைப்பாடும் 20 ஆம் நூற்றாண்டில் பல முறை மாற்றப்பட்டுவிட்டது. உலக சுகாதார அமைப்பு வகைப்பாடு [14][15] முறைமை உறுப்புக்கோளாறை மிதமான, நடுநிலையான அல்லது கடுமையான இயல்புப்பிறழ்ந்த வளர்ச்சி அல்லது கார்சினோமா (புற்றுநோய்) இன் சிட்டு (CIS) என்று விளக்கி பெயரிட்டது. கர்ப்பப்பை வாய் உள்பக்க தோல் மேல்பகுதி செல் திசு மிகைப்பு(CIN) என்ற இந்த சொல் உறுப்புக்கோளாறுகளின் அசாதாரணமான நிகழ்வுகளை வலியுறுத்தவும் தரப்படுத்தப்பட்ட சிகிச்சைக்கு உதவுவதற்காகவும் உருவாக்கப்பட்டது.[15] இது மிதமான இயல்புப்பிறழ்ந்த வளர்ச்சியை CIN1 என்றும் நடுநிலையான இயல்புப்பிறழ்ந்த வளர்ச்சியை CIN2 என்றும் கடுமையான இயல்புப்பிறழ்ந்த வளர்ச்சி மற்றும் CISஐ CIN3 என்றும் வகை பிரிக்கிறது. மிகவும் சமீபத்திய வகைப்பாடான பெதஸ்தா அமைப்பு எல்லா கர்ப்பப்பை வாய் தோல் மேல்புறச் செல் பர்கர்சர் உறுப்புக்கோளாறையும் இரண்டு குழுக்களாகப் பிரிக்கிறது:தாழ்-தர செதிள் உள்பக்க தோல் மேல்பகுதி செல் உறுப்புக்கோளாறு (LSIL) மற்றும் உயர்-தர செதிள் உள்பக்க தோல் மேல்பகுதி செல் உறுப்புக்கோளாறு (HSIL). LSIL என்பது CIN1 க்கு உரியது மற்றும் HSIL ஆனது CIN2 மற்றும் CIN3க்கு உரியது.[15] மிகவும் சமீபத்தில் CIN2 மற்றும் CIN3 ஆகிய இரண்டும் சேர்ந்து CIN2/3 என்று மாற்றப்பட்டது.

குறிகளும் அறிகுறிகளும்

தொகு

கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோயின் ஆரம்ப நிலை முழுவதும் அறிகுறிகளற்றதாக இருக்கலாம்.[1][16] புணர்புழை இரத்த ஒழுக்கு, உடலுறவிற்கு பிறகு ஏற்படும் இரத்த ஒழுக்கு அல்லது (அறிதாக) புணர்புழை வீக்கம் ஆகியவை கொல்லும் புற்று இருப்பதைச் சுட்டிக்காட்டலாம். மேலும், உடலுறவின் போது ஓரளவு வலி மற்றும் புணர்புழையில் கசிவு ஆகியவையும் கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோயின் அறிகுறிகளாகும். நோய் முற்றிய நிலையில், அடி வயிறு, நுரையீரல்கள் அல்லது வேறு இடங்களில் எங்கேனும் நோய் இடம் மாறிப் பரவலாம்

முற்றிய நிலையில் இருக்கும் கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோயின் அறிகுறிகளாவன: பசியின்மை, எடை குறைதல், சோர்வு, இடுப்பறையில் வலி, முதுகு வலி, கால் வலி, ஒற்றைக் கால் வீக்கம், புணர்புழையிலிருந்து அதிகமான இரத்தப்போக்கு, சிறுநீரோ மலமோ புணர்புழையிலிருந்து கசிதல்[17] மற்றும் எலும்பு முறிவுகள்.

காரணங்கள்

தொகு

மனித சடைப்புத்துத் தீ நுண்மம் நோய்த்தொற்று

தொகு

மனித சடைப்புத்துத் தீ நுண்மத்தினால் நிகழும் அதிக-ஆபத்து வகை நோய்த்தொற்றே கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோய் உருவாவதன் மிகவும் முக்கிய ஆபத்துக் காரணியாகும். நோய்க்கிருமி புற்றுநோய் தொடர்பு கருப்பை வாயின் உயிரணுக்களில் மாற்றங்களைத் தூண்டி கர்ப்பப்பை வாய் உள்பக்க தோல் மேல்பகுதி செல் திசு மிகைப்பு உருவாகச் செய்கிறது, இது புற்றுநோயை உருவாக்குகிறது.

அதிகமான உடலுறவுத் துணைவர்கள் இருக்கும் பெண்களுக்கு (அல்லது பல துணைகள் இருக்கும் ஆண்களிடமோ பெண்களிடமோ உடலுறவு வைத்துக்கொள்பவர்களுக்கு) அதிக ஆபத்து இருக்கிறது.[18][19]

150 க்கும் அதிகமான எச்.பி.வி. வகைகள் இருப்பதாக நிரூபிக்கப்பட்டுள்ளது (சில ஆதாரங்கள் 200 க்கும் அதிகமான துணைவகைகள் இருப்பதாக சுட்டிக்காட்டுகின்றன).[20][21] இவற்றில், 15 வகைகள் அதிக-ஆபத்து வகைகளாக வகைப்பிரிக்கப்பட்டுள்ளன (16, 18, 31, 33, 35, 39, 45, 51, 52, 56, 58, 59, 68, 73, மற்றும் 82), 3 வகைகள் அதிக-ஆபத்து வகையாக இருக்கலாம் (26, 53, மற்றும் 66) என்று வகை பிரிக்கப்பட்டுள்ளன. 12 வகைகள் குறை-ஆபத்து வகையாகவும் (6, 11, 40, 42, 43, 44, 54, 61, 70, 72, 81 மற்றும் CP6108) வகை பிரிக்கப்பட்டுள்ளன,[22] ஆனால் அவையும் புற்றுநோயை ஏற்படுத்தலாம். 16 மற்றும் 18 ஆகிய வகைகள் 70% கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோய்க்கு காரணமாக இருக்கிறது என்று பொதுவாக ஏற்றுக்கொள்ளப்படுகிறது. வகை 31யும் சேர்த்து, இவை தான் கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோய்க்கு முதன்மையான ஆபத்துக் காரணிகளாக உள்ளன.[23]

எச்.பி.வியின் பல்வேறு வகைகள் இனப்பெருக்க உறுப்பு மருக்கள் ஏற்படுவதற்கு காரணமாக இருக்கிறது ஆனால் இவை வழக்கமாக கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோய்க்கு தொடர்பானவை அல்ல.

எச்.பி.வியால் நோய்த்தொற்று ஏற்பட்ட ஒரு நோயாளிக்கு கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோய் ஏற்படலாம். இதனால் இது ஒரு பால்வினை நோய் என்று கருதப்படுகிறது. ஆனால் உயர் ஆபத்துடைய எச்.பி.வியுடன் நோய்த்தொற்றுடைய அதிகமான பெண்களுக்கு கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோய் ஏற்படாது. மருத்துவ ரீதியாக ஏற்றுக்கொள்ளப்படுகிற இந்த உதாரணத்திற்கு அமெரிக்க புற்றுநோய் அமைப்பும் மற்ற அமைப்புகளும் அதிகாரப்பூர்வமாக ஆதரவளிக்கின்றன.[24] ஆணுறைகளின் பயன்பாட்டினால் நோய்தொற்றைக் குறைக்கலாம் ஆனால் நோய்ப்பரவுவதை அது எப்போதும் தடுக்காது. அதே போன்று, நோய்த்தொற்றுடைய பகுதிகளோடு தோலுடன் தோல் தொடர்பு கொள்வதினாலும் எச்.பி.வி பரவலாம். ஆண்களில், எச்.பி.வி சிசின் மொட்டின் புறத்தோலியத்தில் பெரும்பாலும் வளர்கிறது என்று கருதப்படுகிறது மற்றும் இந்தப் பகுதியைத் தூய்மை செய்தலின் மூலம் அவற்றின் வளர்ச்சியைத் தடுத்துக்கொள்ளலாம்.

இணைகாரணிகள்

தொகு

அமெரிக்க புற்றுநோய் அமைப்பு பின்வரும் பட்டியலை கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோயின் ஆபத்துக் காரணிகளாக வழங்குகிறது: மனித பாப்பிலோமாவைரஸ் (எச்.பி.வி) நோய்த்தொற்று, புகைத்தல், HIVநோய்த்தொற்று, கிளமீடியா நோய்த்தொற்று, உணவுப்பழக்கக் காரணிகள், ஹார்மோன் கருத்தடை, பல கருவுருதல், டைஎதில்ஸ்டில்பெஸ்டிரால் ஹார்மோன் மருந்தை (DES) எடுத்துக்கொள்ளுதல் மற்றும் கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோயுடைய குடும்ப வரலாறு.[18] HLA-B7க்கு தொடர்புடைய சாத்தியமுள்ள மரபு சார்ந்த ஆபத்தும் இருக்கிறது.[சான்று தேவை]

எச்.பி.வி தடுப்பு மருந்தை உருவாக்குவதோடு கூட, பிறந்த பிறகு ஆண் மொட்டு முனைத்தோலை வெட்டுவதினால் அவர்களுடைய வருங்கால பெண் உடலுறவு துணைக்கு கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோய் ஆபத்து குறையும் என்பது ஒரு ஏற்றுக்கொள்ளக்கூடிய வழியாகும் என்று சில ஆராய்ச்சியாளர்கள் வாதிடுகிறார்கள். மற்றவர்கள் இதற்கு எதிராக இந்த பலன்கள் ஆபத்துகளை அதிகமாக குறைத்துவிடும் என்று சொல்லிவிடமுடியாது மற்றும்/அல்லது குழந்தைகளிடமிருக்கும் ஆரோக்கியமான பிறப்புறுப்பு திசுவை நீக்குவது தவறானது என்று கருதுகிறார்கள். இருப்பினும் ஒரு ஆண் தன்னுடைய ஆண்குறி நுனித்தோலை அகற்றுவதை விரும்புவான் எனவும் கருதக்கூடாது. ஆண் மொட்டு முனைத்தோலை வெட்டுவதினால் கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோயை தடுத்துவிடலாம் என்பதை ஆதரிப்பதற்கு உறுதியான ஆதாரம் எதுவும் இல்லை, இருப்பினும் மொட்டு முனைத்தோல் வெட்டப்பட்ட ஆண்களுக்கு எச்.பி.வி நோய்த்தொற்று குறைவாகவே ஏற்பட்டிருக்கிறது என்பதற்கு நோய்ப்பரவு இயல் ரீதியான ஆதாரம் இருக்கிறது என்று சில ஆராய்ச்சியாளர்கள் கூறுகிறார்கள்.[25] எனினும், குறை-ஆபத்துடைய உடலுறவுப் பழக்கமும் ஒரே ஒரு பெண் துணைகளோடும் வாழும் ஆண்களுக்கு கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோய் ஆபத்திற்கு மொட்டு முனைத்தோல் வெட்டுதல் எந்த வித்தியாசத்தையும் ஏற்படுத்தாது.[26]

அறுதியிடல்

தொகு

உடல்திசு ஆய்வு செய்முறைகள்

தொகு

பேப் ஸ்மியர் ஒரு ஆற்றல் வாய்ந்த ஸ்கிரீனிங் சோதனையாக இருக்கிறது. அதே போல கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோய் அல்லது புற்றுநோய் ஆரம்பநிலையை உறுதிசெய்வதற்கு கருப்பை வாயின் உடல்திசு ஆய்வு செய்தலும் அவசியமாக இருக்கிறது. கருப்பை வாயின் மேற்பரப்பில் இருக்கும் இயல்பு மாறிய உயிரணுக்களை பெரிதாக்கிக் காட்டுவதற்காக ஒரு நீர்த்தஅசிட்டிக் அமிலத்தைக் (எ.கா. காடி)கரைசல் பயன்படுத்தி கருப்பை வாயை பெரிதாகக் காட்டும் புண்டை அக நோக்கல் ஆய்வு மூலம் இது பெரும்பாலும் செய்யப்படுகிறது.[1] புற்று வர வாய்புள்ள இடங்கள் வெண்மையாத்தோன்றும்.வினீகரும் பயன்படுத்தலாம்.

லூப் மின் வெட்டி எடுக்கும் செய்முறை (LEEP) மற்றும் கூம்பகற்றம் ஆகியவை மற்ற அறுதியிடல் செய்முறைகளாகும். இதில் கருப்பை வாயின் அகவுறை நோயியல் சார்ந்த பரிசோதனைகளுக்காக அகற்றப்படும். கடுமையான கர்ப்பப்பை வாய் உள்பக்க தோல் மேல்பகுதி செல் திசு மிகைப்பு இருக்கிறது என்று உடல்திசு ஆய்வு உறுதிசசெய்தால் இந்தப் பரிசோதனைகள் செய்யப்படும்.

நோயியல் வகைகள்

தொகு

கர்ப்பப்பை வாய் உள்பக்க தோல் மேல்பகுதி செல் திசு மிகைப்பு, கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோயின் முன் அறிகுறி, அறுதியிடல் மருத்துவரால் செய்யப்படுகிற கர்ப்பப்பை வாய் உடல்திசு ஆய்வுகளின் பரிசோதனையின் மூலம் பெரும்பாலும் அறுதியிடப்படும். பின்வருவன பரவும் கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோயின் திசுவியல் ரீதியான உபவகைகளாகும்:[27][28] செதிள் உயிரணு புற்றுநோய் தான் பெரும்பாலான நோய் நிகழ்வுகளில் கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோயாக இருந்தாலும், கருப்பை வாயின் காளப்புற்றின் நிகழ்வு சமீபத்திய ஆண்டுகளில் அதிகரித்து வருகிறது.[1].

  • செதிள் உயிரணு புற்றுநோய் (சுமார் 80-85%[சான்று தேவை])
  • காளப்புற்று (UK இல் இருக்கும் கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோய்களில் சுமார் 15%[14])
  • அடினோஸ்குவாமஸ் புற்றுநோய்
  • சிறிய உயிரணு புற்றுநோய்
  • நியூரோஎண்டோகிரைன் புற்றுநோய்

கருப்பை வாயில் அரிதாக ஏற்படக்கூடிய புற்றல்லாத பரவும் புற்றுகளாவன

  • கறும்புற்று
  • வடிநீரகப்புற்று

மற்ற பெரும்பாலான புற்றுநோய்களுக்கான TNM புற்றுநோய் நிலையைப் போலில்லாமல் FIGO நிலையில் நிணநீர்முடிச்சின் ஈடுபாடு இல்லை என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

அறுவை சிகிச்சை மூலம் சிகிச்சையளிக்கப்படும் நோயாளிக்களுக்காக, அறுதியிடல் மருத்துவரிடமிருந்து பெறப்படும் தகவல் ஒரு தனிப்பட்ட நோயியலுக்குரிய நிலையை குறித்தொதுக்குவதில் பயன்படுத்தலாம், ஆனால் முதன்மை மருத்துவ நிலையை மாற்றி அதற்கு பதிலாக இதைப் பயன்படுத்தக் கூடாது.

புற்றுக்கு முன் வரும் இயல்புப்பிறழ்ந்த வளர்ச்சிக்கான மாற்றங்களுக்கு, CIN (கர்ப்பப்பை வாய் உள்பக்க தோல் மேல்பகுதி செல் திசு மிகைப்பு) தரப்படுத்துதல் பயன்படுத்தப்படுகிறது.

புற்றுநோய் நிலை

தொகு

சர்வதேச பெண்ணோயியல் மற்றும் மகப்பேறியல் கூட்டமைப்பு (FIGO) நோய்நிலை அமைப்பு அறுவைசிகிச்சையின் கண்டுபிடிப்புகளை வைத்து நோய்நிலையை வகைப்படுத்தாமல் மருத்துவ பரிசோதனைகளின் அடிப்படையில் கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோயை வகைப்பிரித்தது. பின்வரும் அறுதியிடல் பரிசோதனைகளை மட்டும் பயன்படுத்தி நோய்நிலைகளை தீர்மானிக்க அனுமதிக்கிறது: பரிசபரிசோதனை, ஆய்ந்தறிதல், புண்டை அக நோக்கல், கர்ப்பவாயுள் வளித் தெடுத்தல், கருப்பை அக நோக்கல், சிறுநீர்ப்பை நோக்கல், மலக்குடல் நோக்கல், சிரைக்குள் நீர்ப்பாதைவரைவு மற்றும் நுரையீரல்கள் மற்றும் எலும்புக் கூட்டின் ஊடுக்கதிர் பரிசோதனை மற்றும் கர்ப்பப்பை வாய் கூம்பகற்றம்.

கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோய்க்கான TNM நோய்நிலைப்படுத்துதல் அமைப்பு FIGOவின் நிலைக்கு ஒத்திருக்கிறது.

  • நோய்நிலை 0 - இழையவலைக்கு (கார்சினோமா (புற்றுநோய்) இன் சிட்டு) பரவாமல் புறத்தோலியம் முழு-தடிப்புடன் இருக்கும்
  • நோய்நிலை I - கருப்பை வாயின் எல்லைக்குட்பட்டிருக்கும்
    • IA - நுண் நோக்கியியல் மூலமாக மட்டுமே அறுதியிடல் செய்யப்படக்கூடும். தென்படும் உறுப்புக்கோளாறு எதுவும் இருக்காது.
      • IA1 - இழையவலை நோய்பரவுதல் 3மில்லிமீட்டருக்கும் குறைவாக ஆழம் மற்றும் கிடைமட்ட நிலையில் 7மிமி அல்லது அதற்கும் குறைவாக பரவியிருத்தல்
      • IA2 -7மிமி அல்லது அதற்கும் குறைவாக கிடைமட்ட நிலையில் பரவியிருப்பதுடன் 3 மற்றும் 5மில்லிமீட்டருக்கு இடைப்பட்டு இழையவலை நோய்பரவுதல் இருந்தால்
    • IB - தென்படும் உறுப்புக்கோளாறு அல்லது ஒரு நுண்ணிய உறுப்புக்கோளாறு 5மிமீ அல்லது அதற்கும் அதிகமான ஆழமாக இருந்தால் அல்லது 7மில்லிமீட்டருக்கும் அதிகமாக கிடைமட்ட பரவுதல் இருந்தால்
      • IB1 - மிகப்பெரிய பரிமாணத்தில் தென்படக்கூடிய உறுப்புக்கோளாறு 4செமீ அல்லது அதற்கும் குறைவாக இருந்தால்
      • IB2 - 4செ.மீட்டருக்கும் அதிகமான அளவில் தென்படக்கூடிய உறுப்புக்கோளாறு இருந்தால்
  • நோய்நிலை II - கருப்பை வாயையும் தாண்டி பரவியிருந்தால்
    • IIA -கருவகப்பக்கத்தில் நோய்பரவுதல் இருக்காது ஆனால் புணர்புழையின் 2/3 பங்கிற்கு பரவியிருந்தால்
    • IIB - கருவகப்பக்கத்திலும் நோய்பரவல் இருந்தால்
  • நோய்நிலை III - இடுப்பறைக்குரிய சுவர் அல்லது புணர்புழையின் கீழ் முக்கால் பகுதி வரை பரவுதல் நீடித்திருந்தால்
    • IIIA - புணர்புழையின் கீழ் முக்கால் பகுதி வரை பரவியிருந்தால்
    • IIIB - இடுப்பறையின் சுவர் வரை நீட்டித்து சிறுநீரகத் தளர்ச்சி அல்லது சிறுநீரகம் செயலாற்றாமையை ஏற்படுத்தினால்
  • IVA - நீர்ப்பையின் மென்சவ்வு அல்லது மலக்குடல் மற்றும்/அல்லது இடுப்பறை வரை நீண்டு பரவியிருந்தால்
  • IVB - தொலைவில் இருக்கும் உறுப்புக்கள் வரை நோய் இடம் மாறி பரவியிருந்தால்

சிகிச்சை

தொகு

புற்றுத்திசு நுண்பரவல் (நோய்நிலை IA) பொதுவாக கருப்பை நீக்க அறுவை சிகிச்சை (புணர்புழையையும் சேர்த்து கருப்பை முழுவதையும் அகற்றிவிடுதல்) மூலம் சிகிச்சை செய்யப்படும். IA2 நோய்நிலைக்கு நிணநீர்முடிச்சுகளும் கூட அகற்றப்படும். கருவுறுதிறனுடன் இருக்க விரும்பும் நோயாளிகளுக்கு ஒரு மாற்று வழியாக லூப் மின் வெட்டி எடுக்கும் செய்முறை (LEEP) அல்லது கூம்பு உடல்திசு ஆய்வு போன்றவை குறிப்பிட்டப் பகுதிக்குரிய அறுவைசிகிச்சை செய்முறைகளாகும்.[29]

கூம்பு உடல் திசு ஆய்வு முழுமையான பயனைத் தராவிட்டால்,[30] தங்களுடைய கருவுறுத்திறனைத் தக்கவைத்துக்கொள்ள விரும்பும் நோயாளிகளுக்கு மற்றொரு சாத்தியமுள்ள சிகிச்சை முறையாக டிராசெலக்டமி செய்யப்படும்.[31] அண்டகங்களையும் கருப்பையையும் அப்படியே வைத்துவிட்டு புற்றை மட்டும் அறுவைசிகிச்சை மூலம் அகற்றுவதற்கு இதில் முயற்சி செய்யப்படும். இது கருப்பை நீக்க அறுவை சிகிச்சையை விட அதிக கவனமான அறுவை சிகிச்சை செய்யப்பட வேண்டும். பரவாமல் நோய்நிலை ஒன்றில் (I) இருக்கும் கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோய் உள்ளவர்களுக்கு இது ஏதுவாக இருக்கும் ஒரு வழியாகும். எனினும் குறைந்த மருத்துவர்களே இந்த செய்முறையில் திறமையானவர்களாக இருப்பதனால் இது இன்னும் ஒரு தரமான சிகிச்சை முறையாகக் கருதப்படவில்லை[32]. புற்றுநோய் எதுவரை பரவியிருக்கிறது என்பது தெரியாமல் இருந்தால் மிகவும் அனுபவமிக்க அறுவைசிகிச்சையாளராலும் கூட அறுவைசிகிச்சைக்குரிய நுண்ணோக்கிய பரிசோதனைகள் செய்த பிறகே டிராசெலக்டமி செய்யலாம் என்று நம்பிக்கை தெரிவிக்க முடியும். அறுவைசிகிச்சை அறையில் நோயாளி பொது உணர்வகற்றல் கொடுக்கப்பட்ட நிலையில் அறுவைசிகிச்சையாளரால் கர்ப்பப்பை வாய் திசுவின் முழுவதுமாக அகற்றப்பட்டதை நுண்ணோக்கி வாயிலாக உறுதிப்படுத்த முடியவில்லையென்றால், அந்த நேரத்தில் கருப்பை நீக்க அறுவை சிகிச்சை அவசியமாக இருக்கலாம். இதற்கு நோயாளி முன்னதாகவே ஒப்புதல் கொடுத்திருந்தால் மட்டுமே அதே அறுவைசிகிச்சையில் இதைச் செய்யமுடியும். நோய்நிலை 1b புற்றுநோயிலும் சில நோய்நிலை 1a புற்றுநோயிலும் புற்றுநோய் நிணநீர் முடிச்சுகளுக்குப் பரவும் ஆபத்து சாத்தியமாக இருந்தால், அறுவைசிகிச்சையாளர் கருப்பையைச் சுற்றியிருக்கும் சில நிணநீர் முடிச்சுகளை நோயியலுக்குரிய மதிப்பாய்விற்காக அகற்றவேண்டியதாயிருக்கும்.

ஒரு முழுமையான டிராசெலக்டமி அடி வயிறு வழியாகவோ[33] அல்லது புணர்புழை வழியாக[34] செய்யப்படலாம் மற்றும் இதில் எது சிறந்தது என்று முரணான கருத்துகளும் இருக்கின்றன.[35] வடிநீர்க்கோள எடுப்புடன் ஒரு முழுமையான அடிவயிற்று டிராசெலக்டமி செய்வதற்கு, பொதுவாக இரண்டு அல்லது மூன்று நாட்கள் மட்டுமே மருத்துவமனையில் இருத்தல் அவசியமாக இருக்கிறது, மேலும் பெரும்பாலான பெண்கள் சீக்கிரமே அதிலிருந்து தேறிவிடுகிறார்கள் (சுமார் ஆறு வாரங்கள்). இதில் ஏற்படும் சிக்கல்கள் பொதுவானதல்ல, இருப்பினும் அறுவைசிகிச்சைக்குப் பிறகு கருத்தரிக்கக்கூடிய பெண்களுக்கு குறைக்கால பிள்ளை பெறுதல் மற்றும் சாத்தியமுள்ள தாமதமான பிறப்புப்பிறழ்ச்சி எளிதில் ஏற்படக்கூடிய வாய்ப்பிருக்கிறது.[36] அறுவை சிகிச்சைக்குப் பிறகு கருத்தரிக்க முயற்சியெடுப்பதற்கு முன்னதாக குறைந்தது ஓர் ஆண்டு காலமாவது காத்திருக்கும் படி பொதுவாக பரிந்துரைக்கப்படுகிறது.[37] புற்றுநோய் டிராசெலக்டமி மூலம் அகற்றப்பட்ட பிறகு எஞ்சியிருக்கும் கருப்பை வாயில் நோய்மீளல் ஏற்படக்கூடிய வாய்ப்பு மிகவும் அரிதாகும்.[32] ஒருவர் கருத்தரிப்பதற்காக முயற்சிக்கும் வரை பாதுகாப்பான உடலுறவு பழக்கத்தைக் கடைப்பிடிப்பதன் மூலம் புதிதாக எச்.பி.வி நோய்தொற்று ஏற்படுவதைக் குறைப்பதுடன், நோய்மீளல் ஏதாவது ஏற்படுகிறதா என்பதைக் கண்காணிப்பதற்கு தேவைப்படும் போது (குறைந்தது 5 ஆண்டுகளுக்காவது ஒவ்வொரு 3–4 மாதங்களும்) எஞ்சியிருக்கும் கீழ் கருப்பைக்குரிய பகுதியின் உடல்திசு ஆய்வுகள் செய்வதுடன், பேப் ஸ்கீரிங் சோதனை/புண்டை அக நோக்கல் போன்ற சோதனைகளுடன் எச்சரிக்கையான தடுப்புமுறையும் பின்பற்றுவதும் அவசியம் என்று நோயாளிகளுக்கு பரிந்துரைக்கப்படுகிறது.

ஆரம்ப நிலைகளுக்கு (IB1 மற்றும் IIA 4 செ.மீட்டருக்கும் குறைவாக) நிணநீர் முடிச்சுகளையும் சேர்த்து முழுவதுமாக கருப்பை நீக்க அறுவை சிகிச்சை செய்தல் அல்லது கதிரியக்க சிகிச்சை மூலமாக சிகிச்சையளிக்கப்படலாம். கதிரியக்க சிகிச்சை இடுப்பறையில் வெளிக் கற்றை கதிரியக்க சிகிச்சையாகவும் குறும் சிகிச்சையாகவும் (உட்புற கதிரியக்கம்) கொடுக்கப்படுகிறது. நோய்க்குரிய பரிசோதனைகளில் உயர் ஆபத்துக்கள் இருக்கிறது என்று கண்டறியப்பட்ட நோயாளிகள் அறுவைசிகிச்சை மூலம் சிகிச்சையளிக்கப்படுவார்கள், அந்நோயாளிகளுக்கு நோய் மீண்டும் ஏற்படும் ஆபத்தைக் குறைப்பதற்காக வேதிச்சிகிச்சையுடனோ அல்லது இல்லாமலோ கதிரியக்க சிகிச்சை கொடுக்கப்படும்.

பெரிய ஆரம்பநிலைக் கட்டிகள் (4 செ.மீட்டரை விட பெரிதாக இருக்கும் IB2 மற்றும் IIA) கதிரியக்க சிகிச்சை மற்றும் வேதிச்சிகிச்சையை அடிப்படையாகக் கொண்டு செய்யப்படும் சிஸ்பிளாட்டின், கருப்பை நீக்க அறுவை சிகிச்சை (இதற்கு பிறகு வழக்கமாக துணை மருந்துப்பொருள் கதிரியக்க சிகிச்சை அவசியப்படும்) அல்லது கருப்பை நீக்க அறுவை சிகிச்சையைத் தொடர்ந்து செய்யப்படும் சிஸ்பிளாட்டின் வேதிச்சிகிச்சை மூலம் சிகிச்சையளிக்கப்படும்.

நோய் முற்றிய நிலையில் இருக்கும் கட்டிகள் (IIB-IVA) கதிரியக்க சிகிச்சை மற்றும் வேதிச்சிகிச்சையை அடிப்படையாகக் கொண்டு செய்யப்படும் சிஸ்பிளாட்டின் மூலம் சிகிச்சையளிக்கப்படும்.

2006 ஆம் ஆண்டு ஜூன் மாதம் 15 அன்று US உணவு மற்றும் மருந்து நிர்வாகம் முற்றிய-நோய்நிலை (IVB) கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோயிருக்கும் பெண்களின் சிகிச்சைக்கு ஹைகாம்டின் மற்றும் சிஸ்பிளாட்டின் என்ற இரண்டு வேதிச்சிகிச்சை மருந்துகளின் சேர்க்கையின் பயன்பாட்டிற்கு ஒப்புதலளித்தது.[38] இந்த சேர்க்கைச் சிகிச்சையினால் நியூட்ரோபில் அணுக்குறை, இரத்த சோகை மற்றும் குருதித் தட்டுக்குறை போன்ற பக்கவிளைவுகள் ஏற்படும் முக்கிய ஆபத்துகள் உள்ளன. ஹைகாம்டின் கிளக்சோஸ்மித்கிளைனினால் உற்பத்தி செய்யப்படுகிறது.

தடுப்புமுறை

தொகு

விழிப்புணர்வு

தொகு

US தேசிய புற்றுநோய் நிறுவனத்தின் 2005 ஆம் அண்டின் சுகாதார தகவல் தேசிய போக்குகள் கருத்தாய்வுப் படி கருத்தாய்வு செய்யப்பட்ட அமெரிக்கப் பெண்களில் 40% பெண்கள் மட்டுமே மனித பாப்பிலோமாவைரஸ் (எச்.பி.வி) நோய்த்தொற்று குறித்து கேள்விப்பட்டிருக்கிறார்கள் மற்றும் 20% பெண்கள் மட்டுமே மனித பாப்பிலோமாவைரஸிற்கு (எச்.பி.வி) கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோயுடன் தொடர்பு இருக்கிறது என்று தெரிந்து வைத்துள்ளார்கள்.[39] ஒரு மதிப்பீட்டின் படி, 2008 ஆம் ஆண்டு அமெரிக்காவில் தோராயமாக 3,870 பெண்கள் கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோயினால் இறக்கலாம் மற்றும் சுமார் 11,000 புதிய நோயாளிகளுக்கு இந்நோய் இருப்பது கண்டறியப்படலாம் என எதிர்பார்க்கப்படுகிறது.[40]

ஸ்கிரீனிங்

தொகு

கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோய் ஸ்கிரீனிங் பாபனிக்கோலோ பரிசோதனை அல்லது பேப் ஸ்மியர் ஆகியவற்றைப் பரவலாக அறிமுகப்படுத்தியதன் விளைவாக, வளர்ந்த நாடுகளில் கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோய் ஏற்படுதல் மற்றும் அதனாலான இறப்பு விகிதம் ஆகியவை வெகுவாகக் குறைந்திருக்கிறது.[16] புற்றுநோய் உருவாவதற்கு முன்னதாகவே, இயல்பு மாறிய பேப் ஸ்மியர் முடிவுகள், கர்ப்பப்பை வாய் உள்பக்க தோல் மேல்பகுதி செல் திசு மிகைப்பு (கருப்பை வாயில் சாத்தியமுள்ள புற்றுக்கு முன்னான பண்பு மாற்றங்கள்) இருப்பதைத் தெரியப்படுத்தலாம், இதனால் பரிசோதனைகளையும் தடுக்கும் சிகிச்சையையும் வழங்க முடிகிறது. எவ்வளவு காலத்திற்கு ஒரு முறை பேப் ஸ்மியர் செய்யப்படல் வேண்டும் என்பதைக் குறித்த பரிந்துரைகள் ஆண்டிற்கு ஒருமுறையிலிருந்து ஒவ்வொரு ஐந்து ஆண்டுகளுக்கும் ஒரு முறை என்பது வரை மாறுபடுகின்றது. கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோய் ஸ்கிரீனிங் சோதனையானது, புணர்புழை உட்செலுத்தி உடலுறவின் துவக்கத்தின் பிறகான சுமார் மூன்று ஆண்டுகளுக்கு பிறகு மற்றும்/அல்லது இருபத்தியோரு வயதிற்கு மிகாமலும் இருக்கும் போது தொடங்கவேண்டும் என்று ACS பரிந்துரைக்கிறது.[41] எவ்வளவு காலம் வரை ஸ்கிரீனிங் சோதனையைத் தொடரவேண்டும் என்பதற்கான வழிகாட்டல்கள் வேறுபடுகின்றன, ஆனால் நன்றாக ஸ்கிரீனிங் சோதனை செய்யப்பட்டு, இயல்பு மாறிய திசுக்களைக் கொண்டிருக்காத பெண்கள் சுமார் 65லிருந்து (USPSTF) 70 (ACS) வயதாக இருக்கும் போது ஸ்கிரீனிங் சோதனையை நிறுத்திவிடலாம். புற்றுக்கு முன்னான திசு வளர்ச்சியோ கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோயோ ஆரம்ப காலத்திலேயே கண்டறியப்பட்டுவிட்டால் அது கருவுறுத்திறனை பாதிக்காமல் காண்காணிக்கபடலாம் அல்லது மற்ற இடங்களுக்கு பரவாமல் சிகிச்சையளிக்கப்படலாம்.

சமீப காலம் வரை பேப் ஸ்மியர் சோதனையே கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோயைத் தடுப்பதில் முதன்மைத் தொழிநுட்பமாக இருக்கிறது. எனினும், முதலில் NICE ஆல் அங்கீகரிக்கப்பட்டு வெளியிடப்பட்ட அறிக்கையின் பின்னர் ஒரு துரித திறனாய்வை தொடர்ந்து,[42] UK தேசிய ஸ்கிரீனிங் திட்டத்தில் நீர்ம அடிப்படையிலான உயிரணுவியல் சேர்க்கப்பட்டது. பேப் பரிசோதனையின் துல்லியத்தை மேம்படுத்துவதற்கு இது பயன்படுத்தப்பட்டாலும் போதாத ஸ்மியர்களின் எண்ணிக்கையை சுமார் 9%லிருந்து சுமார் 1% வரை குறைப்பதே இதனுடைய முக்கிய நன்மையாக இருக்கிறது.[43] இது பெண்களை மேலும் ஸ்மியர் தேவை என்று அழைக்கும் அவசியத்தைக் குறைக்கும்.

சோதனைத் திசுவைப் புரிந்தறியும் செயலுக்கான தானியங்கு தொழில்நுட்பங்கள் உருவாக்கப்பட்டு வருகின்றன. வழக்கமாக இது உயிரணுவியலாளர்களால் செய்யப்படுகிறது. துரதிர்ஷ்டவசமாக இது மொத்தத்தில் பார்க்கும் போது குறைந்த பயனையே தருகிறது என்று நிரூபிக்கப்பட்டுவிட்டது. இருப்பினும் மிகவும் சமீபத்திய திறனாய்வுகள் பொதுவாக மனித புரிந்தறிதலை விட இது மோசமாக இருக்க வாய்ப்பில்லை என அறிவுறுத்துகின்றன.[44]

கருப்பையில் மனித பாப்பிலோமாவைரஸ் நோய்தொற்று இருப்பதை கண்டுபிடிக்கும் எச்.பி.வி பரிசோதனையானது கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோய் வகைப்படுத்தலுக்கு ஒரு புதிய உத்தியாக இருக்கிறது. இது பேப் ஸ்மியரை விட அதிக உணர்திறன் கொண்டது (தவறான எதிர்மறை முடிவுகளை கொடுக்கவே வாய்ப்புள்ளது), ஆனால் குறைவான தனிக்குறிப்புத் தன்மை கொண்டது (தவறான நேர்மறை முடிவுகளைக் கொடுக்க வாய்ப்புள்ளது) மேலும், வழக்கமான ஸ்கிரீனிங் சோதனையில் அதனுடைய பங்கு இன்னும் வளர்ச்சியில் உள்ளது. உலகம் முழுவதிலும் 99 சதவீதத்திற்கும் அதிகமாக பரவக்கூடிய கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுகளில் எச்.பி.வி இருக்கிறது. சில ஆராய்ச்சியாளர்கள் வழக்கமான கர்ப்பப்பை வாய் ஸ்கிரீனிங் சோதனையுடன் எச்.பி.வி பரிசோதனையும் செய்யப் பரிந்துரைக்கின்றனர்.[23] ஆனால், எச்.பி.வியின் பரவியுள்ள தன்மையைப் பொறுத்து (உடலுறவில் அதிக ஈடுபாடு இருப்பவர்களிடையே சுமார் 80% நோய்த்தொற்று வரலாறில் இது உள்ளது), வழக்கமான எச்.பி.வி பரிசோதனை அந்த நோய்தொற்றுள்ளவர்களுக்கு தவறான எச்சரிக்கையை ஏற்படுத்தும் என்று மற்றவர்கள் அறிவுறுத்துகிறார்கள்.

தோராயமாக்கப்பட்டு கட்டுப்படுத்தப்பட்ட சோதனையின் படி எச்.பி.வி பரிசோதனையானது, 32 முதல் 38 வரையிலான வயதுடைய பெண்களில் தொடந்த ஸ்கிரீனிங் பரிசோதனைகளினால் கண்டறியப்படும் கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோய் அல்லது தரம் 2 அல்லது 3 கர்ப்பப்பை வாய் உள்பக்க தோல் மேல்பகுதி செல் திசு மிகைப்பு நிகழ்வைக் குறைக்கிறது.[45] ஒப்புமை ஆபத்துக் குறைப்பு 41.3 சதவீதமாக இருந்தது. இந்த ஆய்வில் இருந்த நோயாளிகளுக்கு இதே போன்ற ஆபத்து இருந்தது (63.0% பேருக்கு CIN 2-3 அல்லது புற்றுநோய் இருந்தது), இது 26% துல்லிய ஆபத்துக் குறைப்பிற்கு வழிகோலுகிறது. ஒருவர் பலன் பெறுவதற்காக 3.8 நோயாளிகளுக்கு சிகிச்சையளிக்கப்பட வேண்டும் (சிகிச்சையளிக்க வேண்டிய நோயாளிகளின் எண்ணிக்கை = 3.8). CIN 2-3யின் உயர் அல்லது குறை ஆபத்தில் இருக்கும் நோயாளிகளின் முடிவுகளை சரிசெய்வதற்கு இங்கே கிளிக் செய்க பரணிடப்பட்டது 2011-07-20 at the வந்தவழி இயந்திரம்.

தடுப்பதற்கான தடுப்பு மருந்துகள்

தொகு

புற்றுநோய்களில் கருப்பை புற்றுநோய்க்கு மட்டுமே தடுப்பூசி உள்ளது. பாலியல் வாழ்க்கையை தொடங்குவதற்கு முன்பே இந்த ஊசியை செலுத்திக்கொள்வதே அதிக பயனுள்ளது. டாக்டரின் ஆலோசனைப்படி பத்து முதல் 26 வயதுக்குள் இதனை செலுத்திக்கொள்ளலாம். 45 வயது வரை இது பலனளிக்கும். கர்ப்பிணிகள் இந்த ஊசியை செலுத்திக்கொள்ளக் கூடாது. இந்த ஊசி மருந்தை இரண்டு முறையாக செலுத்தவேண்டும். முதல் முறை செலுத்திய பின்பு, இரண்டு மாதங்கள் கழித்து அடுத்த ஊசியை போட்டுக்கொள்ளவேண்டும். வைரஸ் தொற்று புற்றுநோயாக மாறுவதற்கு முன்பு கண்டறிந்து சிகிச்சையும் பெறலாம்.[46][47]

ஐந்து வருடத்திற்குள் இத்தகைய புற்றுநோய் வருமா என்பதை கண்டறிய நவீன பரிசோதனை முறை உள்ளது. அதன் பெயர்: எச்.பி.வி. டி.ஐ.வி.ஏ. இது தவிர பாப்ஸ்மியர் பரிசோதனையும் செய்துகொள்ளலாம். 30 வயதுக்கு மேற்பட்டவர்கள் ஐந்து வருடங்களுக்கு ஒருமுறை இந்த இரு பரிசோதனைகளையும் செய்துகொள்வது நல்லது. விரைவாக இந்த நோயை கண்டறிந்தால் மட்டுமே எளிதாக குணமடைய முடியும்.[48]

கார்டாசில் என்பது மெர்க் & கோ. நிறுவனம் உற்பத்தி செய்யும் மற்றும் உரிமம் பெற்ற எச்.பி.வி வகைகள் 6, 11, 16 & 18 ஆகியவற்றை எதிர்த்துப் போராடும் ஒரு தடுப்பு மருந்தாகும். கார்டாசில் 98% செயல்திறனுள்ளதாக இருக்கிறது.[49]. 2006 ஆம் ஆண்டு ஜூன் மாதம் US உணவு மற்றும் மருந்து நிர்வாகத்தினால் அங்கீகாரம் பெற்ற பிறகு இது இப்போது விற்பனை செய்யப்படுகிறது. EUவிலும் கார்டாசில் அங்கீகாரம் பெற்றுள்ளது.[50]

கிளக்சோஸ்மித்கிளைனினால் உருவாக்கப்பட்ட செர்வாரிக்ஸ் என்று அழைக்கப்படும் ஒரு தடுப்பு மருந்து, எச்.பி.வி வகைகளான 16 மற்றும் 18ஐ தடுப்பதில் 92% செயல்திறனுள்ளதாக இருக்கிறது மற்றும் இது 4 ஆண்டுகளுக்கும் மேலாக பயன் தருவதாக நிரூபிக்கப்பட்டுள்ளது.[51] சில இடங்களில் செர்வாரிக்ஸ் அங்கீகரிக்கப்பட்டுள்ளது மற்றும் வேறு சில இடங்களில் இன்னும் அங்கீகாரம் பெறுவதற்கான செயலில் உள்ளது.[52]

மெர்க் & கோ. நிறுவனமோ அல்லது கிளக்சோஸ்மித்கிளைனோ இந்தத் தடுப்பு மருந்தை புதிதாகக் கண்டுபிடிக்கவில்லை. அமெரிக்காவில் உள்ள தேசிய புற்றுநோய் நிறுவனம், வாஷிங்டன் டி.சியில் உள்ள ஜார்ஜ்டவுன் பல்கலைக்கழகம், நியூயார்க்கில் உள்ள ரோசெஸ்டரின் பல்கலைக்கழகம், ஹானோவரில் உள்ள டார்ட்மவுத் கல்லூரி மற்றும் ஆஸ்திரேலியாவில் இருக்கும் பிரிஸ்பேனில் உள்ள குவின்ஸ்லாண்ட் பல்கலைகழகம் ஆகியவையால் தடுப்பு மருந்தின் முக்கிய உருவாக்கத்திற்கான செயல்படிகள் உருவாக்கப்பட்டதாகக் கூறப்படுகிறது. இந்த எல்லா தரப்பினர்களிடமும் இருந்து, மெர்க் & கோ நிறுவனமும் கிளாக்சோஸ்மித்கிளைனும் காப்புரிமை உரிமம் பெற்றுள்ளனர்.[53]

தற்போது, கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோய் நோயாளிகளில் 70% நோயாளிகள் எச்.பி.வி வகைகள் 16 மற்றும் 18 ஆகிய இரண்டின் காரணத்தினால் பாதிக்கப்பட்டவர்களாவர். இனப்பெருக்க உறுப்பு மருக்கள் உள்ள நோயாளிகளில் 90% நோயாளிகள் எச்.பி.வி வகைகள் 6 மற்றும் 11ன் காரணமாக பாதிக்கப்பட்டவர்களாவர்.

ஆணுறைகள்

தொகு

கருப்பை வாயில் புற்றுக்குமுன் சாத்தியமுள்ள மாற்றங்களுக்கு சிகிச்சை அளிப்பதில் ஆணுறைகள் பயனுள்ளதாக இருக்கலாம். விந்துநீர் உள்செல்வதால் புற்றுக்குமுன் சாத்தியமுள்ள மாற்றங்களின் (CIN 3) ஆபத்து அதிகரிக்கிறது, மேலும் ஆணுறைகளின் பயன்பாட்டினால் இந்த மாற்றங்கள் பின்னடைந்து எச்.பி.விலிருந்து குணமடைய உதவியாகிறது.[54] விந்துநீரில் உள்ள புரோஸ்டாகிளாண்டின் கர்ப்பப்பை வாய் மற்றும் கருப்பைக்குரிய கட்டிகளின் வளர்ச்சிக்கு வித்திடுகிறது. இதனால் பாதிக்கப்பட்ட பெண்கள் ஆணுறைகளின் பயன்பாட்டினால் நன்மையடையாலாம் என்று ஒரு ஆய்வு அறிவுறுத்துகிறது.[55][56]

ஊட்டச்சத்து

தொகு

பழங்கள் மற்றும் காய்கறிகள்

தொகு

அதிகமாக காய்கறிகளை உண்ணுதல் எச்.பி.வி தொடர்ந்து வரும் ஆபத்தை 54% குறைக்கிறது.[57] வாரத்திற்கு ஒருமுறையாவது பப்பாளியை உட்கொள்ளுதல் தொடர்ந்து வரும் எச்.பி.வி நோய்த்தொற்றை எதிர்விகிதத்தில் குறைக்கும்.[58]

விட்டமின் A

தொகு

ரெட்டினாலின் ஒரு குறிப்பிடத்தக்கக் குறைபாடு, கர்ப்பப்பை வாய் இயல்புப்பிறழ்ந்த வளர்ச்சி மற்றும் அதனைச் சாராமல் எச்.பி.வி நோய்த்தொற்றின் வாய்ப்பை அதிகரிக்கலாம் என வலுவற்ற ஆதாரங்கள் கூறுகின்றன. கர்ப்பப்பை வாய் இயல்புப்பிறழ்ந்த வளர்ச்சியின் ஆபத்துக் காரணிகளாக சீரம் நுண்ணிய-ஊட்டச்சத்துக்கள் உள்ளன என்று ஓரு குறுகிய இனஞ்சார்ந்த குழுவின் (நியூ மெக்ஸிக்கோவில் இருக்கும் அமெரிக்கர்கள்) ஒரு சிறிய (n~=500) கேஸ்-கண்ட்ரோல் ஆய்வு மதிப்பிட்டது. உயர்ந்த கால்பகுதியில் இருக்கும் பெண்களுடன் ஒப்பிடும் போது தாழ்ந்த சீரம் ரெட்டினால் கால்பகுதியில் இருக்கும் நோயாளிகளுக்கு CIN I ஆபத்து அதிகமாக இருக்கிறது.[59]

எனினும், அவர்கள் ஒட்டுமொத்தமாக குறைவான சீரம் ரெட்டினால் கொண்டுள்ளது குறைபாட்டை உணர்த்துகிறது. நியூ மெக்ஸிக்கோ துணை-மக்கள்தொகையில், உயர்ந்த மட்டங்களுக்கு ஓரளவு நெருக்கமான சீரம் ரெட்டினால் அளவையே 20% தாழ் மட்டத்தில் உள்ளவர்கள் கொண்டுள்ளதாக, நல்லூட்டச்சத்துடைய மக்கள்தொகையில் செய்யப்பட்ட சீரம் ரெட்டினால் ஆய்வு வெளிப்படுத்துகிறது.[60]

விட்டமின் சி

தொகு

தாழ்ந்த கால்பகுதியில் இருப்பவர்கள் எடுத்துக்கொள்வதோடு ஒப்பிட்டால் மேல் கால்மானத்தில் விட்டமின் C எடுத்துக்கொள்ளும் பெண்களுக்கு வகை-குறிப்பிட்ட தொடந்து வரும் எச்.பி.வி நோய்த்தொற்றின் ஆபத்து குறைவாக இருக்கிறது.[58]

விட்டமின் இ

தொகு

தொக்கோபெரோல்களின் சீரத்தின் அளவு குறைவாக உள்ளவர்களோடு ஒப்பிடும் போது அதிகமாக உள்ள பெண்களுக்கு எச்.பி.வி குணமாக எடுத்துக்கொள்ளும் காலம் குறைவாக இருக்கிறது. ஆனால் இந்த தொடர்பு 120 அல்லது அதற்குக் குறைவான நாட்கள் இருக்கும் நோய்த்தொற்றுக்கு மட்டுமே செல்லுபடியாகிறது. தொடர்ந்து வரும் எச்.பி.வி நோய்த்தொற்றின் (நோய் இருக்கும் காலநேரம் 120 நாட்களுக்கு மேல்) குணமாதல் தன்மையானது, தொக்கோபெரோல்களின் சுழலுகின்ற நிலையுடன் தொடர்புள்ளதாக இல்லை. கருப்பைக்குரிய கருப்பைவாயின் புத்தாக்க செனிம எச்.பி.வி நோய்த்தொற்றின் வேகமான குணமடைதலானது, நுண்ணிய ஊட்டஉணவுகளுடன் தொடர்புடையதாக உள்ளது என்பதை இந்த ஆய்விலிருந்து வந்த முடிவுகள் ஆதரிக்கின்றன.[61]

கர்ப்பப்பை வாய் உள்பக்க தோல் மேல்பகுதி செல் திசு மிகைப்புடன் எச்.பி.வி தாக்கம் கொண்டிருக்கும் நோயாளிகளின் இரத்த சீரத்தில் புள்ளியல் ரீதியாக ஒரு குறிப்பிடத்தக்க குறை அளவு ஆல்பா-தொக்கோபெரோல் காணப்பட்டது. ஆல்பா-தொக்கோபெரோல் மட்டம் 7.95 mumol/l க்குக் குறைவாக உள்ளவர்களுக்கு இயல்புப்பிறழ்ந்த வளர்ச்சியின் ஆபத்து நான்கு மடங்கு அதிகமாக இருக்கிறது.[62]

ஃபோலிக் அமிலம்

தொகு

உயர்ந்த ஃபோலேட் நிலை எச்.பி.வி பரிசோதனை-நேர்மறை முடிவிற்கு எதிர்விகிதத் தொடர்புகொண்டுள்ளது. உயர்ந்த ஃபோலேட் நிலை கொண்டுள்ள பெண்களுக்கு தொடர்ந்து எச்.பி.வி பரிசோதனை முடிவு நேர்மறையாகும் வாய்ப்பு குறைவு, மேலும் பெரும்பாலும் பரிசோதனை முடிவு எதிர்மறையாகும் வாய்ப்பு அதிகம். ஃபோலிக் அமிலம் குறைவாகவும் ஆக்சியேற்றத் தடுப்பான்களின் அளவு குறைவாகவும் இருந்தால் CIN உருவாக்கத்தின் ஆபத்து அதிகமாகிறது என்று ஆய்வுகள் காண்பித்திருக்கின்றன. பாதிக்கப்படக்கூடிய ஆபத்தில் இருக்கும் ஆய்வுக்குட்பட்டோரும் அல்லது ஏற்கனவே எச்.பி.வி உயர் ஆபத்துடன் இருக்கும் பாதிக்கப்பட்டோக்கும், ஃபோலேட் நிலையை மேம்படுத்துவதினால் கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோய் தடுப்பதில் பயனுள்ள தாக்கம் இருக்கலாம்.[63][64]

எனினும், ஃபோலேட் நிலைக்கும் கர்ப்பப்பை வாய் இயல்புப்பிறழ்ந்த வளர்ச்சிக்கும் எந்தத் தொடர்பும் இல்லை என்று மற்றொரு ஆய்வு கூறுகிறது.[59]

கரோட்டினாய்டுகள்

தொகு

கரோட்டினாய்டுகளின் சுழலும் நிலையின் உயர் அளவு, குறிப்பாக நோய்த்தொற்றின் ஆரம்பகாலத்தின் போது இருக்கும் வகை-குறிப்பிட்ட எச்.பி.வி நோய்த்தொற்று (120 நாட்கள் அல்லது அதற்குக் குறைவான நிலையில்) குணமாகும் காலத்தின் குறைதலுடன் குறிப்பிடுமளவு தொடர்புடையதாக உள்ளது. தொடர்ந்து வரும் எச்.பி.வி நோய்த்தொற்றின் (நோய் இருக்கும் காலம் 120 நாட்களுக்கு அதிகமான நிலையில்) குணமடைதல் காலமானது,[61] கரோட்டினாய்டுகளின்[61] சுழலும் நிலையின் உயர் நிலைகளுடன் தொடர்புடையதாக இல்லை.[61]

புத்தாக்கச் செனிம எச்.பி.வி நோய்த்தொற்றின் குணமடைதலானது, லைக்கொப்பீன்களின் அளவின் அதிகரிப்புடன் குறிப்பிடத்தக்க அளவு அதிகரிக்கிறது.[65] குறைவான பிளாஸ்மா லைக்கொப்பீன் செறிவுகளுடைய பெண்களுடன் ஒப்பிடும் போது அதிக பிளாஸ்மா [லைக்கொப்பீன்] செறிவுகளுடன் இருக்கும் பெண்களுக்கு எச்.பி.வி தொடர்ந்து வரும் ஆபத்து 56% குறைந்திருப்பதாக காணப்பட்டது. காய்கறிகளை உட்கொள்ளுதலும் லைக்கொப்பீன் சுழற்சியும் எச்.பி.வி தொடர்ந்து வருவதை எதிர்த்து பாதுகாக்கலாம் என்று இந்த தரவு அறிவுறுத்துகிறது.[57][58][66]

ஆரோக்கியமாக இருக்கும் பெண்களைவிட CIN அல்லது கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோயால் பாதிப்பு ஏற்பட்ட பெண்களின் இரத்தத்திலும் கர்ப்பப்பை வாய் உயிரணுவிலும் CoQ10 குறிப்பிடுமளவு குறைவாக இருப்பது தெரியவந்தது.[சான்று தேவை]

மீன் எண்ணெய்

தொகு

1999 ஆம் ஆண்டில் செய்யப்பட்ட ஆய்வில், எச்.பி.வி16 அழிவற்ற உயிரணுக்களின் வளர்ச்சியை டோகோசாஹெக்சேனாயிக் அமிலம் தடுப்பது தெரியவந்தது.[67]

முன்கணிப்பு

தொகு

புற்றுநோயின் நோய்நிலையைச் சார்ந்தே முன் கணிப்பு உள்ளது. சிகிச்சையுடன் கூடிய, பரவக்கூடிய கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோயின் ஆரம்ப நோய்நிலைக்கான 5-ஆண்டு பிழைப்புத்திறன் சார்ந்த விகிதம் 92% மற்றும் ஒட்டுமொத்த (எல்லா நோய்நிலைகளையும் ஒருங்கிணைத்து) 5-ஆண்டு பிழைப்புத்திறன் சார்ந்த விகிதம் சுமார் 72% ஆகும். ஆய்வு செய்யப்பட்ட பெண்கள் முதலில் அறுதியிடல் செய்யப்பட்ட போது இந்த விளைவுகள் ஐந்து ஆண்டுகளுக்கு முன்னதாக செய்யப்பட்ட சிகிச்சையின் நிலையை பகுதியளவு அடிப்படையாகக் கொண்டது என்பதை மனதில் வைத்துக்கொண்டு பெண்கள் புதிதாக அறுதியிடல் செய்யப்படும் போது இந்த புள்ளியல்கள் மேம்படுத்தப்படலாம்.[40]

சிகிச்சையுடன், நோய்நிலை I புற்றுநோயுடன் இருக்கும் பெண்கள் 80 முதல் 90 சதவீதம் மற்றும் நோய்நிலை II புற்றுநோயுடன் இருக்கும் பெண்களில் 50 முதல் 65 சதவீதம் வரையும் அறுதியிடலுக்குப் பிறகு 5 ஆண்டுகள் உயிரோடிருக்கின்றனர். நோய்நிலை III புற்றுநோயுடைய பெண்கள் 25லிருந்து 35% மற்றும் நோய்நிலை IV புற்றுநோயுடைய பெண்கள் 15% அல்லது அதற்கும் குறைவாகவே 5 ஆண்டுகளுக்கு பிறகு உயிரோடிருக்கிறார்கள்.[68]

சிஸ்பிளாட்டின் அடிப்படையாகக் கொண்டு செய்யப்படும் வேதிச்சிகிச்சையுடன் கதிரியக்க சிகிச்சையும் இணைந்து செய்யப்படும் போது பிழைப்புத்திறனை முன்னேற்றலாம் என்று சர்வதேச பெண்ணோயியல் மற்றும் மகப்பேறியல் கூட்டமைப்பு அறிவுறுத்துகிறது.[69]

புற்றுநோய் இடம் மாறி உடலின் மற்ற இடங்களுக்கும் பரவுவதால் முன் கணிப்பு வெகுவாக குறைகிறது. ஏனெனில் வேதிச்சிகிச்சை போன்ற முழு உடல் சிகிச்சையைக் காட்டிலும் எந்த இடத்தில் உறுப்புக்கோளாறு இருக்கிறதோ அந்த இடத்தில் சிகிச்சை செய்வது பொதுவாக மிகவும் ஆற்றல் வாய்ந்ததாக இருக்கிறது.

சிகிச்சைக்கு பிறகு நோயாளிகளின் இடைவேளை கணிப்பாய்வு முக்கியமானதாகும். மீண்டும் மீண்டும் வரும் கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோய் அதனுடைய ஆரம்ப நிலைகளிலேயே கண்டறியப்பட்டு அறுவை சிகிச்சை, கதிரியக்கம், வேதிச்சிகிச்சை அல்லது ஆகிய மூன்றையுமே சேர்த்து சிகிச்சைன் செய்வதன் மூலம் வெற்றிகரமாக சிகிசையளிக்கப்படலாம். பரவக்கூடிய கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோயுடன் இருக்கும் நோயாளிகளில் ஐந்தில் மூன்று பங்கு சதவீத நோயாளிகளுக்கு சிகிச்சைக்குப் பிறகு தொடர்ந்து அல்லது மீண்டும் மீண்டும் வரும் நோய் இருக்கிறது.[70]

கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோயின் சராசரி சாத்தியமுள்ள உயிரழப்புகளின் ஆண்டுகள் 25.3 ஆகும் (SEER புற்றுநோய் புள்ளியல் திறனாய்வு 1975-2000, தேசிய புற்றுநோய் நிறுவனம் (NCI)). 2001 ஆம் ஆண்டு கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோயினால் USல் (DSTD) தோராயமாக 4,600 பெண்கள் இறக்கலாம் என்று கூறப்பட்டது, மேலும் USல் 2002 ஆம் ஆண்டில் வருடாந்திர நோய் நிகழ்வு 13,000 என இருந்தது என்று SEER அமைப்பாப் கணக்கிடப்பட்டது. இறப்பு நிகழ்வின் விகிதம் தோராயமாக 35.4% ஆகும்.

வழக்கமான ஸ்கிரீனிங் சோதனை மூலம் புற்றுக்குமுன் மாற்றங்கள் மற்றும் கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோய்களின் ஆரம்ப நோய்நிலையை கண்டறிந்து ஆரம்பத்திலேயே சிகிச்சையளிக்கப்பட்டுவிடும். கர்ப்பப்பை வாய் ஸ்கிரீனிங் சோதனை, கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோயைத் தடுப்பதன் மூலம் ஐக்கிய இராச்சியத்தில் ஒவ்வொரு ஆண்டும் 5,000 உயிர்களைக் காப்பாற்றுகிறது என்று ஆய்வு முடிவு மதிப்புகள் கூறுகின்றன.[71] ஐக்கிய இராச்சியத்தில் ஓர் ஆண்டிற்கு சுமார் 1,000 பெண்கள் கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோயினால் இறக்கின்றனர்.

வழக்கமான இரண்டு-ஆண்டு பேப் பரிசோதனைகள் ஆஸ்திரேலியாவில் 90% வரை கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோயின் நிகழ்வை குறைத்து, ஒவ்வொரு ஆண்டும் 1,200 ஆஸ்திரேலிய பெண்கள் நோயின் மூலம் இறப்பதிலிருந்து காப்பாற்றுகிறது.[72]

நோய்ப்பரவு இயல்

தொகு

உலகம் முழுவதும் கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோய் பெண்களுக்கான ஐந்தாவது மிகவும் கொடுமையான புற்றுநோயாகும்.[73] ஓர் ஆண்டிற்கு 100,000 பெண்களில் 16 பெண்களை அது பாதிக்கிறது மற்றும் ஒரு ஆண்டிற்கு 100,000 பெண்களில் 9 பெண்களைக் கொல்கிறது.[74]

அமெரிக்காவில், இது பெண்களின் மிகவும் பொதுவான 8வது புற்றுநோயாகும். 1998 ஆம் ஆண்டு அமெரிக்காவில் சுமார் 12,800 பெண்கள் அறுதியிடல் செய்யப்பட்டனர் மற்றும் சுமார் 4,800 பெண்கள் நோயினால் இறந்துவிட்டனர்.[16] பெண்ணோயியல் புற்றுகளில் இது கருப்பையகத்தின் புற்றுநோய் மற்றும் முட்டையகப் புற்றுநோய்க்கு பிறகு தரப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. USல் இருக்கும் நிகழ்வும் இறப்பு விகிதமும் உலகத்தில் இருக்கும் பிறவற்றின் அளவில் பாதியாக இருக்கிறது, பேப் ஸ்மியரின் மூலம் ஸ்கிரீனிங் சோதனை செய்வதும் இதற்கு ஒரு காரணமாகும்.[16] 2004 ஆம் ஆண்டில் அமெரிக்காவில் 100,000 பெண்களில் 7 பெண்கள் கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோயின் புதிய நோயாளிகளாகப் பாதிக்கப்பட்டிருந்தார்கள்.[75]

ஐக்கிய இராச்சியத்தில் ஓர் ஆண்டிற்கு 9.1/100,000 நிகழ்வாக இருந்தது (2005), ஐரோப்பாவின் வடக்குப் பகுதிகளின் மற்ற இடங்களிலும் இதே போல இருக்கிறது மற்றும் இதனுடைய இறப்பு விகிதம் ஓர் ஆண்டிற்கு (2006) 3.1/100,000 என உள்ளது (UKவிற்கான புற்றுநோய் ஆராய்ச்சி UK புற்றுநோய் புள்ளிவிவரங்கள்)[76]. ஒவ்வொரு 3 ஆண்டுகளுக்கு உயர் ஆபத்து வயதினர்களுக்கு (25–49 வயது) ஸ்கிரீனிங் செய்தல் மற்றும் ஒவ்வொரு 5 ஆண்டுகளுக்கு 50–64 வயதுடையவர்களுக்கு ஸ்கிரீனிங் செய்தல் என்ற நடவடிக்கைகளைக் கொண்ட இந்த NHS செயல்படுத்திய ஸ்கிரீனிங் திட்டத்தினால் 1988 முதல் 1997 ஆம் ஆண்டு வரை உள்ள நிகழ்வுகள் 42 சதவீதமாகக் குறைத்து இந்த திட்டத்தை மிகவும் வெற்றிகரமாக்கியுள்ளது.

கனடாவில் 2008 ஆம் ஆண்டில் 1,300 பெண்கள் கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோய் இருப்பதாக அறுதியிடல் செய்யப்படுவார்கள் மற்றும் 380 பெண்கள் இறப்பார்கள் என்று உத்தேசிக்கப்பட்டது.[77]

ஆஸ்திரேலியாவில் 734 கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோயாளிகள் இருந்தார்கள் (2005). 1991 (1991-2005) ஆம் ஆண்டு ஒழுங்குபடுத்தப்பட்ட ஸ்கிரீனிங் தொடங்கியதிலிருந்து ஒவ்வொரு ஆண்டும் 4.5% கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோயுடன் அறுதியிடப்படும் பெண்களின் சராசரி எண்ணிக்கை குறைந்து வருகிறது.[78].

உலக அளவில் 473,000 கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோயாளிகளும் ஆண்டிற்கு 253,500 இறப்புகளும் நேரிடுகிறது என்று கணக்கிடப்பட்டுள்ளது.[79]

வரலாறு

தொகு
  • 400 BCE - ஹிப்போக்ரட்டீஸ்: கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோயை குணப்படுத்தமுடியாது
  • 1925 - ஹான்ஸ் ஹில்ஸ்மேன்: புண்டை நோக்கியை (யானிட்காட்டியை) கண்டுபிடித்தார்
  • 1928 - பாபனிக்கோலோ: பேப் தொழில்நுட்பத்தை உருவாக்கியவர்
  • 1941 - பாபனிக்கோலோ மற்றும் டிரவுட்: பேப் ஸ்கிரீனிங்
  • 1946 - அயேர்: கருப்பை வாயை சுரண்டுவதற்கு பயன்படுத்தப்படும் தட்டைக்கரண்டி
  • 1976 - ஸுர் ஹாசென் மற்றும் ஜிசம்: கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோய் மற்றும் மருக்களில் எச்.பி.வி DNAவை கண்டுபிடித்தனர்.
  • 1988 - பேப் முடிவுகளுக்கான பெதஸ்தா முறைமை உருவாக்கப்பட்டது.

20 ஆம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் பணிபுரிந்துவந்த நோய்ப்பரவு இயலாளர்கள் குறிப்பிட்டதாவது:

  1. பெண் பாலியல் தொழிலாளர்கள் மத்தியில் கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோய் மிகவும் பொதுவானதாகக் காணப்படுகிறது.
  2. கன்னித்துறவிகள் இது மிகவும் அரிதாக ஏற்படுகிறது. கன்னிமாடத்தில் நுழைவதற்கு முன்னதாக அவர்கள் உடலுறவில் மிகவும் அதிகமாக ஈடுபட்டிருந்தால், அவர்கள் பாதிப்பதற்கு வாய்ப்பிருக்கிறது. (1841ல் ரிகோனி)
  3. முதல் மனைவி கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோயினால் இறந்திருந்திருக்கும் ஆண்களின் இரண்டாம் மனைவிகளுக்கு இந்த நோய் இருப்பது மிகவும் பொதுவானது.
  4. யூத பெண்கள் மத்தியில் இது மிகவும் அரிதாக இருக்கிறது.[80]
  5. 1935 ஆம் ஆண்டு சிவர்டன் மற்றும் பெர்ரி ஆகியோர் முயல்களில் RPVக்கும் (முயல் பாப்பிலோமாவைரஸ்) தோல் புற்றுநோய்க்கும் இடையே உள்ள தொடர்பைக் கண்டுபிடித்தனர். (எச்.பி.வி என்பது இனம்-சார்ந்தது, அதனால் இது முயல்களுக்குப் பரவாது)

கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோய் பால்வினை ஏஜெண்டுகள் மூலம் ஏற்படுகிறது என்பதைக் கண்டறிய இது வழிவகுத்தது. 1950 மற்றும் 1960களில் இருந்த ஆரம்ப கால ஆராய்ச்சி குறிமெழுகு தான் காரணம் என்று கூறியது (எ.கா. ஹெயின்ஸ் எட் ஆல். 1958)[81] 1970களில் மனித பாப்பிலோமாவைரஸ் (எச்.பி.வி) அடையாளம் கண்டுபிடிக்கும் வரைக்கும் அக்கருத்து இல்லை. 1949 ஆம் ஆண்டு தொடக்கத்தில் எலக்ட்ரான் நுண் நோக்கியியலினால் ஒரு விளக்கம் கொடுக்கப்பட்டது. 1983 ஆம் ஆண்டு எச்.பி.வி-டி.என்.ஏ அடையாளம் கண்டுபிடிக்கப்பட்டது. எல்லா கர்ப்பப்பை வாய்ப் புற்றுநோய்களிலும் எச்.பி.வியின் தாக்கம் இருக்கிறது என்பதை இது பறைசாற்றியது.[11] எச்.பி.வி 16, 18, 31, 45 மற்றும் பல ஆகியவை குறிப்பிட்ட வைரஸ் சார்ந்த துணைவகைகளாகும்.

குறிப்புதவிகள் மற்றும் குறிப்புகள்

தொகு
  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 Kumar V, Abbas AK, Fausto N, Mitchell RN (2007). Robbins Basic Pathology (8th ed.). Saunders Elsevier. pp. 718–721. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-1-4160-2973-1. பிழை காட்டு: Invalid <ref> tag; name "Robbins" defined multiple times with different content
  2. 2.0 2.1 "Cervical Cancer Treatment (PDQ®)–Patient Version". NIH, National Cancer Institute. 14 July 2016. பார்க்கப்பட்ட நாள் 27 திசம்பர் 2016.
  3. "Treating cervical cancer". American Cancer Society, Inc. பார்க்கப்பட்ட நாள் 30 திசம்பர் 2016.
  4. Kufe, Donald (2009). Holland-Frei cancer medicine (8th ed.). New York: McGraw-Hill Medical. p. 1299. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9781607950141.
  5. 5.0 5.1 5.2 World Cancer Report 2014. World Health Organization. 2014. pp. Chapter 5.12. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9283204298.
  6. Dunne, EF; Park, IU (Dec 2013). "HPV and HPV-associated diseases.". Infectious Disease Clinics of North America 27 (4): 765–78. doi:10.1016/j.idc.2013.09.001. பப்மெட்:24275269. https://archive.org/details/sim_infectious-disease-clinics-of-north-america_2013-12_27_4/page/765. 
  7. "Cervical Cancer Treatment (PDQ®)". National Cancer Institute. 14 March 2014. Archived from the original on 5 July 2014. பார்க்கப்பட்ட நாள் 25 June 2014.
  8. 8.0 8.1 8.2 "Pap and HPV Testing". National Cancer Institute. பார்க்கப்பட்ட நாள் 30 திசம்பர் 2016.
  9. "Cervical Cancer Screening (PDQ®)–Health Professional Version". National Cancer Institute. March 4th, 2016. பார்க்கப்பட்ட நாள் 30 திசம்பர் 2016. {{cite web}}: Check date values in: |date= (help)
  10. FT Cutts a, S Franceschi b, S Goldie c, X Castellsague d, S de Sanjose d, G Garnett e, WJ Edmunds f, P Claeys g, KL Goldenthal h, DM Harper i, L Markowitz. "Human papillomavirus and HPV vaccines: a review". World Health Organization. pp. 649–732. பார்க்கப்பட்ட நாள் 30 திசம்பர் 2016. {{cite web}}: Unknown parameter |Date= ignored (|date= suggested) (help); Unknown parameter |Issue= ignored (|issue= suggested) (help); Unknown parameter |Type= ignored (|type= suggested) (help); Unknown parameter |Volume= ignored (|volume= suggested) (help)CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  11. 11.0 11.1 Lowy DR, Schiller JT (2006). "Prophylactic human papillomavirus vaccines.". J. Clin. Invest. 116 (5): 1167–73. doi:10.1172/JCI28607. பப்மெட்:16670757. http://www.jci.org/articles/view/JCI28607. பார்த்த நாள்: 2007-12-01. 
  12. "Human Papillomavirus (HPV) Vaccines: Q & A - National Cancer Institute". பார்க்கப்பட்ட நாள் 2008-07-18.
  13. World Cancer Report 2014. World Health Organization. 2014. pp. Chapter 1.1. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9283204298.
  14. 14.0 14.1 "Cancer Research UK website". பார்க்கப்பட்ட நாள் 2009-01-03.
  15. 15.0 15.1 15.2 DeMay, M (2007). Practical principles of cytopathology. Revised edition. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-89189-549-7.
  16. 16.0 16.1 16.2 16.3 Canavan TP, Doshi NR (2000). "Cervical cancer.". Am Fam Physician 61 (5): 1369–76. பப்மெட்:10735343. http://www.aafp.org/afp/20000301/1369.html. பார்த்த நாள்: 2007-12-01. 
  17. Nanda, Rita (2006-06-09). "Cervical cancer". MedlinePlus Medical Encyclopedia. National Institutes of Health. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2007-12-02.
  18. 18.0 18.1 "What Causes Cancer of the Cervix?". American Cancer Society. 2006-11-30. Archived from the original on 2007-10-13. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2007-12-02.
  19. Marrazzo JM, Koutsky LA, Kiviat NB, Kuypers JM, Stine K (2001). "Papanicolaou test screening and prevalence of genital human papillomavirus among women who have sex with women.". Am J Public Health 91 (6): 947–52. பப்மெட்:11392939. http://www.ajph.org/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=11392939. பார்த்த நாள்: 2007-12-30. 
  20. "HPV Type-Detect". Medical Diagnostic Laboratories. 2007-10-30. Archived from the original on 2007-09-27. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2007-12-02.
  21. Gottlieb, Nicole (2002-04-24). "A Primer on HPV". Benchmarks. National Cancer Institute. Archived from the original on 2007-10-26. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2007-12-02. {{cite web}}: Unknown parameter |= ignored (help)
  22. Muñoz N, Bosch FX, de Sanjosé S, Herrero R, Castellsagué X, Shah KV, Snijders PJ, Meijer CJ (2003). "Epidemiologic classification of human papillomavirus types associated with cervical cancer.". N. Engl. J. Med. 348 (6): 518–27. doi:10.1056/NEJMoa021641. பப்மெட்:12571259. http://content.nejm.org/cgi/pmidlookup?view=short&pmid=12571259&promo=ONFLNS19. பார்த்த நாள்: 2007-12-01. 
  23. 23.0 23.1 Walboomers JM, Jacobs MV, Manos MM, Bosch FX, Kummer JA, Shah KV, Snijders PJ, Peto J, Meijer CJ, Muñoz N (1999). "Human papillomavirus is a necessary cause of invasive cervical cancer worldwide.". J. Pathol. 189 (1): 12–9. doi:10.1002/(SICI)1096-9896(199909)189:1<12::AID-PATH431>3.0.CO;2-F. பப்மெட்:10451482. https://archive.org/details/sim_journal-of-pathology_1999-09_189_1/page/12. பார்த்த நாள்: 2007-12-01. 
  24. Snijders PJ, Steenbergen RD, Heideman DA, Meijer CJ (2006). "HPV-mediated cervical carcinogenesis: concepts and clinical implications.". J. Pathol. 208 (2): 152–64. doi:10.1002/path.1866. பப்மெட்:16362994. https://archive.org/details/sim_journal-of-pathology_2006-01_208_2/page/152. பார்த்த நாள்: 2007-12-01. 
  25. Nader, Carol (2005-02-16). "Expert says circumcision makes sex safer". The Age (Fairfax Media). http://www.theage.com.au/articles/2005/02/15/1108230001471.html. பார்த்த நாள்: 2007-12-02. 
  26. Rivet C (2003). "Circumcision and cervical cancer. Is there a link?". Can Fam Physician 49: 1096–7. பப்மெட்:14526861. http://www.cfpc.ca/cfp/2003/sep/vol49-sep-critical-1.asp. பார்த்த நாள்: 2007-12-01. 
  27. Garcia, Agustin (2006-07-06). "Cervical Cancer". eMedicine. WebMD. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2007-12-02. {{cite web}}: Unknown parameter |coauthors= ignored (help)
  28. Dolinsky, Christopher (2006-07-17). "Cervical Cancer: The Basics". OncoLink (Abramson Cancer Center of the University of Pennsylvania) இம் மூலத்தில் இருந்து 2008-01-18 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20080118175524/http://www.oncolink.upenn.edu/types/article.cfm?c=6&s=17&ss=129&id=8226. பார்த்த நாள்: 2007-12-02. 
  29. Erstad, Shannon (2007-01-12). "Cone biopsy (conization) for abnormal cervical cell changes". WebMD. http://www.webmd.com/cancer/cervical-cancer/cone-biopsy-conization-for-abnormal-cervical-cell-changes. பார்த்த நாள்: 2007-12-02. 
  30. Jones WB, Mercer GO, Lewis JL, Rubin SC, Hoskins WJ (1993). "Early invasive carcinoma of the cervix.". Gynecol. Oncol. 51 (1): 26–32. doi:10.1006/gyno.1993.1241. பப்மெட்:8244170. http://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/S0090-8258(83)71241-2. பார்த்த நாள்: 2007-12-01. 
  31. Dolson, Laura (2001). "Trachelectomy". Archived from the original on 2007-09-27. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2007-12-02. {{cite web}}: Unknown parameter |= ignored (help)
  32. 32.0 32.1 Burnett AF (2006). "Radical trachelectomy with laparoscopic lymphadenectomy: review of oncologic and obstetrical outcomes.". Curr. Opin. Obstet. Gynecol. 18 (1): 8–13. doi:10.1097/01.gco.0000192968.75190.dc. பப்மெட்:16493253. http://meta.wkhealth.com/pt/pt-core/template-journal/lwwgateway/media/landingpage.htm?an=00001703-200602000-00004. பார்த்த நாள்: 2007-12-01. 
  33. Cibula D, Ungár L, Svárovský J, Zivný J, Freitag P (2005). "[Abdominal radical trachelectomy--technique and experience]" (in Czech). Ceska Gynekol 70 (2): 117–22. பப்மெட்:15918265. 
  34. Plante M, Renaud MC, Hoskins IA, Roy M (2005). "Vaginal radical trachelectomy: a valuable fertility-preserving option in the management of early-stage cervical cancer. A series of 50 pregnancies and review of the literature.". Gynecol. Oncol. 98 (1): 3–10. doi:10.1016/j.ygyno.2005.04.014. பப்மெட்:15936061. http://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/S0090-8258(05)00270-2. பார்த்த நாள்: 2007-12-01. 
  35. Roy M, Plante M, Renaud MC, Têtu B (1996). "Vaginal radical hysterectomy versus abdominal radical hysterectomy in the treatment of early-stage cervical cancer.". Gynecol. Oncol. 62 (3): 336–9. doi:10.1006/gyno.1996.0245. பப்மெட்:8812529. http://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/S0090-8258(96)90245-0. பார்த்த நாள்: 2007-12-01. 
  36. Dargent D, Martin X, Sacchetoni A, Mathevet P (2000). "Laparoscopic vaginal radical trachelectomy: a treatment to preserve the fertility of cervical carcinoma patients.". Cancer 88 (8): 1877–82. doi:10.1002/(SICI)1097-0142(20000415)88:8<1877::AID-CNCR17>3.0.CO;2-W. பப்மெட்:10760765. 
  37. Schlaerth JB, Spirtos NM, Schlaerth AC (2003). "Radical trachelectomy and pelvic lymphadenectomy with uterine preservation in the treatment of cervical cancer.". Am. J. Obstet. Gynecol. 188 (1): 29–34. doi:10.1067/mob.2003.124. பப்மெட்:12548192. https://archive.org/details/sim_american-journal-of-obstetrics-and-gynecology_2003-01_188_1/page/29. பார்த்த நாள்: 2007-12-01. 
  38. "FDA Approves First Drug Treatment for Late-Stage Cervical Cancer". U.S. Food and Drug Administration. 2006-06-15 இம் மூலத்தில் இருந்து 2007-10-10 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20071010035641/http://www.fda.gov/bbs/topics/NEWS/2006/NEW01391.html. பார்த்த நாள்: 2007-12-02. 
  39. Tiro JA, Meissner HI, Kobrin S, Chollette V (2007). "What do women in the U.S. know about human papillomavirus and cervical cancer?". Cancer Epidemiol. Biomarkers Prev. 16 (2): 288–94. doi:10.1158/1055-9965.EPI-06-0756. பப்மெட்:17267388. http://cebp.aacrjournals.org/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=17267388. பார்த்த நாள்: 2007-12-01. 
  40. 40.0 40.1 "What Are the Key Statistics About Cervical Cancer?". American Cancer Society. 2008-03-26. Archived from the original on 2007-10-30. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2008-08-19. பிழை காட்டு: Invalid <ref> tag; name "ACS Key Stats" defined multiple times with different content
  41. Saslow D, Runowicz CD, Solomon D, et al (2002). "American Cancer Society guideline for the early detection of cervical neoplasia and cancer". CA: a cancer journal for clinicians 52 (6): 342–62. பப்மெட்:12469763. 
  42. Payne N, Chilcott J, McGoogan E (2000). "Liquid-based cytology in cervical screening: a rapid and systematic review". Health technology assessment (Winchester, England) 4 (18): 1–73. பப்மெட்:10932023. http://www.hta.ac.uk/execsumm/summ418.htm. பார்த்த நாள்: 2009-10-21. 
  43. http://www.cancerscreening.nhs.uk/cervical/lbc.html
  44. Willis BH, Barton P, Pearmain P, Bryan S, Hyde C (March 2005). "Cervical screening programmes: can automation help? Evidence from systematic reviews, an economic analysis and a simulation modelling exercise applied to the UK". Health technology assessment (Winchester, England) 9 (13): 1–207, iii. பப்மெட்:15774236. http://www.hta.ac.uk/execsumm/summ913.htm. பார்த்த நாள்: 2009-10-21. 
  45. Naucler P, Ryd W, Törnberg S, et al (2007). "Human papillomavirus and Papanicolaou tests to screen for cervical cancer". N. Engl. J. Med. 357 (16): 1589–97. doi:10.1056/NEJMoa073204. பப்மெட்:17942872. http://content.nejm.org/cgi/pmidlookup?view=short&pmid=17942872&promo=ONFLNS19. 
  46. Human Papillomavirus (HPV) Vaccines
  47. HPV vaccine: Who needs it, how it works
  48. கருப்பை வாய் புற்றுநோய் வரக்காரணமும்.. தடுக்கும் வழிமுறையும்...
  49. http://www.thelancet.com/journals/lancet/article/PIIS0140-6736(09)61248-4/fulltext
  50. "EU approves cervical cancer jab". BBC. 2006-09-22. http://news.bbc.co.uk/1/hi/health/5370504.stm. பார்த்த நாள்: 2007-12-02. 
  51. "GSK's HPV Vaccine 100% Effective For Four Years, Data Show". Medical News Today (MediLexicon International Ltd). 2006-02-27 இம் மூலத்தில் இருந்து 2010-01-08 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20100108203826/http://www.medicalnewstoday.com/articles/38317.php. பார்த்த நாள்: 2007-12-02. 
  52. "Cancer jab 'stops 75% of deaths'". BBC. 2006-09-04. http://news.bbc.co.uk/2/hi/health/5311598.stm. பார்த்த நாள்: 2007-12-02. 
  53. McNeil C (2006). "Who invented the VLP cervical cancer vaccines?". J. Natl. Cancer Inst. 98 (7): 433. doi:10.1093/jnci/djj144. பப்மெட்:16595773. http://jnci.oxfordjournals.org/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=16595773. பார்த்த நாள்: 2007-12-01. 
  54. Cornelis J.A. Hogewoning, Maaike C.G. Bleeker, et al. (2003). "Condom use Promotes the Regression of Cervical Intraepithelial Neoplasia and Clearance of HPV: Randomized Clinical Trial". International Journal of Cancer 107: 811–816. doi:10.1002/ijc.11474. பப்மெட்:14566832. 
  55. "Semen 'may fuel cervical cancer'". BBC. 2006-08-31. http://news.bbc.co.uk/2/hi/health/5303054.stm. பார்த்த நாள்: 2007-12-02. 
  56. "Semen can worsen cervical cancer". Medical Research Council (UK) இம் மூலத்தில் இருந்து 2008-08-04 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20080804173650/http://www.mrc.ac.uk/NewsViewsAndEvents/News/MRC002621. பார்த்த நாள்: 2007-12-02. 
  57. 57.0 57.1 Sedjo RL, Roe DJ, Abrahamsen M, et al (2002). "Vitamin A, carotenoids, and risk of persistent oncogenic human papillomavirus infection". Cancer Epidemiol. Biomarkers Prev. 11 (9): 876–84. பப்மெட்:12223432. 
  58. 58.0 58.1 58.2 Giuliano AR, Siegel EM, Roe DJ, et al (2003). "Dietary intake and risk of persistent human papillomavirus (HPV) infection: the Ludwig-McGill HPV Natural History Study". J. Infect. Dis. 188 (10): 1508–16. doi:10.1086/379197. பப்மெட்:14624376. 
  59. 59.0 59.1 Yeo AS, Schiff MA, Montoya G, Masuk M, van Asselt-King L, Becker TM (2000). "Serum micronutrients and cervical dysplasia in Southwestern American Indian women". Nutrition and cancer 38 (2): 141–50. doi:10.1207/S15327914NC382_1. பப்மெட்:11525590. 
  60. Michaëlsson K, Lithell H, Vessby B, Melhus H. (2003). "Serum Retinol Levels and the Risk of Fracture". NEJM 348 (4): 287–294. doi:10.1056/NEJMoa021171. பப்மெட்:12540641. 
  61. 61.0 61.1 61.2 61.3 Goodman MT, Shvetsov YB, McDuffie K, et al (2007). "Hawaii cohort study of serum micronutrient concentrations and clearance of incident oncogenic human papillomavirus infection of the cervix". Cancer Res. 67 (12): 5987–96. doi:10.1158/0008-5472.CAN-07-0313. பப்மெட்:17553901. http://cancerres.aacrjournals.org/cgi/content/full/67/12/5987. 
  62. Kwaśniewska A, Tukendorf A, Semczuk M (1997). "Content of alpha-tocopherol in blood serum of human Papillomavirus-infected women with cervical dysplasias". Nutrition and cancer 28 (3): 248–51. பப்மெட்:9343832. 
  63. Piyathilake CJ, Henao OL, Macaluso M, et al (2004). "Folate is associated with the natural history of high-risk human papillomaviruses". Cancer Res. 64 (23): 8788–93. doi:10.1158/0008-5472.CAN-04-2402. பப்மெட்:15574793. http://cancerres.aacrjournals.org/cgi/content/full/64/23/8788. 
  64. Kwaśniewska A, Tukendorf A, Goździcka-Józefiak A, Semczuk-Sikora A, Korobowicz E (2002). "Content of folic acid and free homocysteine in blood serum of human papillomavirus-infected women with cervical dysplasia". Eur. J. Gynaecol. Oncol. 23 (4): 311–6. பப்மெட்:12214730. 
  65. Sedjo RL, Papenfuss MR, Craft NE, Giuliano AR (2003). "Effect of plasma micronutrients on clearance of oncogenic human papillomavirus (HPV) infection (United States)". Cancer Causes Control 14 (4): 319–26. doi:10.1023/A:1023981505268. பப்மெட்:12846362. 
  66. Giuliano AR, Papenfuss M, Nour M, Canfield LM, Schneider A, Hatch K (1997). "Antioxidant nutrients: associations with persistent human papillomavirus infection". Cancer Epidemiol. Biomarkers Prev. 6 (11): 917–23. பப்மெட்:9367065. 
  67. Chen D, Auborn K (1999). "Fish oil constituent docosahexa-enoic acid selectively inhibits growth of human papillomavirus immortalized keratinocytes". Carcinogenesis 20 (2): 249–54. doi:10.1093/carcin/20.2.249. பப்மெட்:10069461. https://archive.org/details/sim_carcinogenesis_1999-02_20_2/page/249. 
  68. "Cervical Cancer". Cervical Cancer: Cancers of the Female Reproductive System: Merck Manual Home Edition. Merck Manual Home Edition. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2007-03-24.
  69. Committee on Practice Bulletins-Gynecology (2002). "ACOG practice bulletin. Diagnosis and treatment of cervical carcinomas, number 35, May 2002". Obstetrics and gynecology 99 (5 Pt 1): 855–67. பப்மெட்:11978302. 
  70. "Cervical Cancer". Cervical Cancer: Pathology, Symptoms and Signs, Diagnosis, Prognosis and Treatment. Armenian Health Network, Health.am.
  71. "Cervical cancer statistics and prognosis". Cancer Research UK. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2007-03-24.
  72. http://www.papscreen.org.au/
  73. World Health Organization (2006). "Fact sheet No. 297: Cancer". பார்க்கப்பட்ட நாள் 2007-12-01. {{cite web}}: Unknown parameter |month= ignored (|date= suggested) (help)
  74. "GLOBOCAN 2002 database: summary table by cancer" இம் மூலத்தில் இருந்து 2008-06-16 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20080616085344/http://www-dep.iarc.fr/GLOBOCAN/Table1_sel1.htm. பார்த்த நாள்: 2008-10-26. 
  75. SEER புற்றுநோய் புள்ளிவிவரங்கள்
  76. http://info.cancerresearchuk.org/cancerstats/types/cervix/mortality/
  77. Noni MacDonald, Matthew B. Stanbrook, and Paul C. Hébert (9 September 2008). "Human papillomavirus vaccine risk and reality". CMAJ 179 (6). doi:10.1503/cmaj.081238. http://www.cmaj.ca/cgi/content/full/179/6/503. பார்த்த நாள்: 2008-11-17. 
  78. http://www.papscreen.org.au/browse.asp?ContainerID=c15
  79. "NCCC National Cervical Cancer Coalition". பார்க்கப்பட்ட நாள் 2008-07-01.
  80. Menczer J (2003). "The low incidence of cervical cancer in Jewish women: has the puzzle finally been solved?" (PDF). Isr. Med. Assoc. J. 5 (2): 120–3. பப்மெட்:12674663 இம் மூலத்தில் இருந்து 2012-08-21 அன்று. பரணிடப்பட்டது.. https://web.archive.org/web/20120821204222/http://www.ima.org.il/imaj/ar03feb-11.pdf. பார்த்த நாள்: 2007-12-01. 
  81. Heins Jr, HC; EJ Dennis, HR Pratt-Thomas (1958-10-01). "The possible role of smegma in carcinoma of the cervix.". American Journal of Obstetrics & Gynecology 76 (4): 726–33. பப்மெட்:13583012. https://archive.org/details/sim_american-journal-of-obstetrics-and-gynecology_1958-10_76_4/page/726. பார்த்த நாள்: 2007-11-23. 

புற இணைப்புகள்

தொகு