அமியா சக்ரவர்த்தி
அமியா சந்திர சக்ரவர்த்தி (Amiya Chandra Chakravarty) (1901-1986) இவர் ஓர் இந்திய இலக்கிய விமர்சகரும், கல்வியாளரும் மற்றும் பெங்காலி கவிஞரும் ஆவார். இவர் இரவீந்திரநாத் தாகூரின் நெருங்கிய கூட்டாளியாக இருந்தார். மேலும் அவரது கவிதைகளின் பல புத்தகங்களைத் திருத்தியுள்ளார். இவர் காந்தியின் கூட்டாளியாகவும், அமெரிக்க கத்தோலிக்க எழுத்தாளரும் துறவியுமான தாமஸ் மெர்டனின் நிபுணராகவும் இருந்தார். சக்ரவர்த்தி தனது சொந்த கவிதைக்காக 1963 ஆம் ஆண்டில் சாகித்ய அகாடமி விருது வழங்கி கௌரவிக்கப்பட்டார். ஏறக்குறைய ஒரு தசாப்த காலமாக இந்தியாவில் இலக்கியம் மற்றும் ஒப்பீட்டு மதத்தை கற்பித்த இவர், பின்னர் இங்கிலாந்து மற்றும் அமெரிக்காவில் உள்ள பல்கலைக்கழகங்களில் இரண்டு தசாப்தங்களுக்கும் மேலாக கற்பித்தார். 1970 இல், இவருக்கு இந்திய அரசு பத்ம பூசண் விருது வழங்கியது. [1]
| அமியா சக்ரவர்த்தி | |
|---|---|
| பிறப்பு | அமியா சந்திர சக்ரவர்த்தி 10 ஏப்ரல் 1901 ஸ்ரீராம்பூர், பிரித்தானியாவின் இந்தியப் பேரரசு (தற்போதைய இந்தியா) |
| இறப்பு | 1986 சூன் 12 சாந்திநிகேதன், மேற்கு வங்காளம், இந்தியா |
கல்வி மற்றும் தொழில்
தொகுகொல்கத்தாவின் அரே பள்ளியில் படித்த இவர், அப்போது பாட்னா பல்கலைக்கழகத்தின் கீழ் இருந்த அசாரிபாக் புனித கொலம்பா கல்லூரியில் பட்டம் பெற்றார். [2] விஸ்வ-பாரதி பல்கலைக்கழகத்தில் 1921 இல் மாணவராக சேர்ந்தார். பின்னர், இவர் அங்கு ஆசிரியரானார்.
1924 முதல் 1933 வரை இரவீந்திரநாத் தாகூரின் இலக்கிய செயலாளராக இருந்தார். இந்த நேரத்தில், இவர் கவிஞரின் நெருங்கிய கூட்டாளியாக இருந்தார். இவர் 1930 இல் ஐரோப்பா மற்றும் அமெரிக்காவிற்கும் 1932 இல் ஈரான் மற்றும் ஈராக்கிற்கும் சுற்றுப்பயணங்களில் தாகூரின் பயணத் தோழராக இருந்தார். [3]
இவர் மகாத்மா காந்தியின் நெருங்கிய கூட்டாளியாகவும் இருந்தார். 1930ஆம் ஆண்டு உப்பு சத்தியாகிரகத்தில் காந்தியுடன் நடந்து சென்றார். [4]
தாகூருடனான 1933 பயணத்தைத் தொடர்ந்து, இவர் ஆக்சுபோர்டு பல்கலைக்கழகத்தில் படிப்பதற்காக இந்தியாவை விட்டு வெளியேறினார். 1937 இல் முனைவர் பட்டம் பெற்றார். இவர் ஆக்சுபோர்டில் 1937 முதல் 1940 வரை மூத்த ஆராய்ச்சி சக ஊழியராக பணியாற்றினார். இந்த நேரத்தில், இவர் பர்மிங்காமில் உள்ள செல்லி ஓக் கல்லூரியில் விரிவுரையாளராக கற்பித்தார். 1940 இல் மீண்டும் இந்தியா திரும்பி கொல்கத்தா பல்கலைக்கழகத்தில் ஆங்கிலப் பேராசிரியராகப் பணியில் சேர்ந்தார் . [3]
1948 ஆம் ஆண்டில், ஹோவர்ட் பல்கலைக்கழகத்தில் ஆங்கிலத் துறையில் சேர சக்ரவர்த்தி அமெரிக்கா சென்றார். யேல் பல்கலைக்கழகத்தில் ஆங்கிலத்தில் வருகை தரும் சக ஊழியராகவும், 1950-51 காலப்பகுதியில் பிரின்ஸ்டனில் உள்ள மேம்பட்ட ஆய்வுகளுக்கான நிறுவனத்தின் உறுப்பினராகவும் இருந்தார். [5] 1953 ஆம் ஆண்டில், இவர் பாஸ்டன் பல்கலைக்கழகத்தின் ஒப்பீட்டு ஓரியண்டல் மதங்கள் மற்றும் இலக்கியத் துறையின் பேராசிரியரானார். [6] சுமித் கல்லூரியிலும் பின்னர் நியூ பால்ட்சில் உள்ள நியூயார்க் அரசு பல்கலைக்கழத்திலும் பேராசிரியர் பதவிகளை வகித்தார்.
இவர் கவிதை மற்றும் உரைநடை இரண்டையும் எழுதினார். மேலும் இந்தியா, இங்கிலாந்து மற்றும் அமெரிக்கா பத்திரிகைகளில் பல கட்டுரைகளை எழுதினார். இவர் வங்காள மொழியில் பல வசனத் தொகுப்புகளை எழுதினார். அவற்றில் குறிப்பிடத்தக்கவை சாலோ ஜெய் மற்றும் கரே பெரார் தின் . [7] இவரது கவிதைகள் இலட்சியவாதம், மனிதநேயம் மற்றும் இயற்கையின் அழகையும் அழகையும் பிரதிபலிக்கின்றன. சாலோ ஜெய் என்ற இவரது புத்தகத்திற்காக இவருக்கு யுனெஸ்கோ பரிசு வழங்கப்பட்டது. 1963 ஆம் ஆண்டில், கரே பெரார் தின் சாகித்ய அகாதமி விருதைப் பெற்றது. தாமஸ் ஹார்டியின் கவிதைகள் குறித்த விமர்சனப் படைப்பான டைனஸ்ட்ஸ் மற்றும் போருக்குப் பிந்தைய கவிதைகள் என்ற புத்தகத்தை இவர் எழுதியுள்ளார். [8] [9]
ஜவகர்லால் நேரு, ஆல்பர்ட் சுவைட்சர், போரிஸ் பாஸ்டெர்னக், ஆல்பர்ட் ஐன்ஸ்டைன் மற்றும் தாமஸ் மெர்டன் உட்பட இவரது காலத்தின் குறிப்பிடத்தக்க பல நபர்களை சக்ரவர்த்தி சந்தித்தார். இவர் 1966 நவம்பரில் கென்டக்கியின் கெத்செமனியின் அபேயில் மெர்டனை சந்திக்க வருகை செய்தார். மெர்டன் ஜென் அண்ட் தி பேர்ட்ஸ் ஆஃப் அபிடைட் (1968) என்ற தனது புத்தகத்தை சக்ரவர்த்திக்கு அர்ப்பணித்தார். இவர் இந்தியாவுக்கான ஐக்கிய நாடுகள் சபையின் பிரதிநிதியாக பணியாற்றினார் [10]
சக்கரவர்த்தி தாகூரின் படைப்புகளின் பல ஆங்கில மொழிபெயர்ப்புகளைத் திருத்தியுள்ளார். இவற்றில் மிகவும் பிரபலமானவை: ஒரு தாகூர் ரீடர் (1961) மற்றும் தி ஹவுஸ்வார்மிங் மற்றும் பிற தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட எழுத்துக்கள் (1965). தாமஸ் மெர்டனின் தாமஸ் மெர்டன் என்ற ஆசிய பத்திரிகையின் ஆலோசனை ஆசிரியராகவும் இருந்தார் . [11]
அங்கீகாரம்
தொகு- பத்ம பூசண் (1970) [12]
- விஸ்வபாரதியிலிருந்து தேசிகோட்டம விருது
- சாகித்ய அகாதமி விருது (1963) [13]
குறிப்புகள்
தொகு- ↑ "Padma Awards" (PDF). Ministry of Home Affairs, Government of India. 2015. Archived from the original (PDF) on 15 October 2015. பார்க்கப்பட்ட நாள் 21 July 2015.
{{cite web}}: Unknown parameter|=ignored (help); Unknown parameter|https://www.webcitation.org/6U68ulwpb?url=ignored (help) - ↑ p247, Religious Faith and World Culture, Amandus William Loos, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0-8369-1976-9, from Google books result
- ↑ 3.0 3.1 A document from peacecouncil.net பரணிடப்பட்டது 6 சனவரி 2009 at the வந்தவழி இயந்திரம்
- ↑ A speech by Richard Hughes பரணிடப்பட்டது 3 சனவரி 2009 at the வந்தவழி இயந்திரம்
- ↑ "entry from Institute for Advanced Study's Community of Scholars database". Archived from the original on 2015-11-25. பார்க்கப்பட்ட நாள் 2020-05-30.
- ↑ Boston University Article on Theological Education பரணிடப்பட்டது 21 மார்ச்சு 2005 at the வந்தவழி இயந்திரம்
- ↑ p 510, Modern Indian Literature, an Anthology: Volume I, K. M. George, Sahitya Akademi, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 81-7201-324-8, from Google books result
- ↑ p247, Religious Faith and World Culture, Amandus William Loos, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0-8369-1976-9ISBN 0-8369-1976-9, from Google books result
- ↑ List of Early Criticism on Thomas Hardy's works பரணிடப்பட்டது 15 மே 2008 at the வந்தவழி இயந்திரம்
- ↑ Thomas Merton(1985). The Hidden Ground of Love
- ↑ "ISBNDB page for Thomas Merton's books". Archived from the original on 4 June 2011. பார்க்கப்பட்ட நாள் 21 April 2008.
- ↑ "Padma Awards Directory (1954–2009)" (PDF). Ministry of Home Affairs. Archived from the original (PDF) on 2013-05-10.
- ↑ List of Sahitya Akademi Award recIpients (Bengali) பரணிடப்பட்டது 10 ஏப்பிரல் 2008 at the வந்தவழி இயந்திரம்