மணிபத்ரன்
மணிபத்ரன் (Manibhadra) முக்கிய இயக்கர்களில் ஒருவர். இவர் பண்டைய இந்தியாவில் பிரபலமான தெய்வமாக இருந்தார். மணிபத்ரன் அடிக்கடி கையில் பணப் பையுடன் காட்சியளிக்கிறார்
| மணிபத்ரன் | |
|---|---|
 மணிபத்ர இயட்சன் | |
| வகை | மணிகிரீவன், குபேரபுத்ரன், இயட்சயுவராஜா, இயட்சாதிபதி |
| இடம் | அல்காபுரி |
| மந்திரம் | ஓம் இயட்சபதி குபேர புத்ர மணிபத்ர நமக |
| ஆயுதம் | ஈட்டி |
| துணை | கந்தர்வகுமாரி |
| சகோதரன்/சகோதரி | நளகுவாரன் |
உருவப்படம் தொகு
இவரது நன்கு அறியப்பட்ட பல உருவச்சிலைகள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டுள்ளன. [1] அறியப்பட்ட இரண்டு பழமையான சிலைகளில்:
பார்காமில் இருந்து கிடைத்துள்ள ஒரு சிலை தொகு
மதுராவிற்கு அருகிலுள்ள பர்காமில் கிடைத்துள்ள இவரது உருவச் சிலை, கிமு 200 - கிமு 50 வரையிலான காலகட்டத்திற்கு உட்பட்டது [2] சிலை 2.59 மீட்டர் உயரம் கொண்டது. கல்வெட்டின் பாணி அடிப்படையிலும் பழங்கால ஆய்வுகளின் அடிப்படையிலும், சிலை கிமு 2 ஆம் நூற்றாண்டின் நடுப்பகுதியில் தரவுத்தளமாக உள்ளது. [3] மேலும் "குனிகாவின் மாணவரான கோமிடகாவால் செய்யப்பட்டது என கல்வெட்டு கூறுகிறது. மணிபத்ரன் சிலை சபையின் ("புகா") உறுப்பினர்களான எட்டு சகோதரர்களால் அமைக்கப்பட்டது." அந்தச் சிலை யக்ச மணிபத்ரனைக் குறிக்கிறது என்பதை இந்தக் கல்வெட்டுக் காட்டுகிறது. [4] ஜான் போர்டுமேனின் கூற்றுப்படி, ஆடையின் விளிம்பு கிரேக்கக் கலையிலிருந்து பெறப்பட்டது. இதேபோன்ற சிலையை விவரித்து, "இது உள்ளூர் முன்னோடிகளைக் கொண்டிருக்கவில்லை. மேலும் இது ஒரு பிற்கால கிரேக்க தொன்மையான நடத்தை போன்றது" என ஜான் போர்டுமேன் எழுதுகிறார். இதே போன்ற மடிப்புகளை பர்குத் யவனத்திலும் காணலாம். [5]
-
பர்காம் இயட்ச கல்வெட்டு, தொல்லியல் ரீதியாக கிமு 2 ஆம் நூற்றாண்டின் நடுப்பகுதியில் தேதியிட்டது. -
பர்காம் இயட்சன் (பின்புறக் காட்சி) -
பர்காம் இயட்சன், மற்றும் ஆடையின் அலை அலையான மடிப்பு முறையின் விவரம்.
.jpg)
பத்மாவதி பாவயாவைச் சேர்ந்த சிலை தொகு
- பத்மாவதி ( பவாயா) நகரிலிருந்து கிடைத்த மணிபத்ரனின் சிலையின் கீழ் உள்ள கல்வெட்டு மணிபத்ர வழிபாட்டாளர்களின் குழுவைக் குறிப்பிடுகிறது.
இவை இரண்டும் வாழ்க்கை சிற்பங்களை விட பெரிய நினைவுச்சின்னங்கள், பெரும்பாலும் மௌரியர் அல்லது சுங்கர் காலத்தைச் சேர்ந்தவை. தற்போது தில்லியிலுள்ள இந்திய ரிசர்வ் வங்கிகியின் முன்னே அமைந்துள்ள இயட்சனின் சிலையை வடிவமைக்க இராம்கிங்கர் பைஜ் இதைப் பயன்படுத்தினார். [6]
இந்து சமயம் தொகு
குபேரன் மற்றும் அவரது மனைவி பத்திரை ஆகியோரின் மகனான மணிபத்ரனுக்கு நளகுவாரன் என்ற ஒரு சகோதரர் இருந்தார். இராமாயணத்தில், மணிபத்ரன் இலங்கையைக் காக்க இராவணனுடன் சேர்ந்து போரிட்டு தோல்வியடைந்தார். [7] மகாபாரதத்தில் குபேரனுடன் சேர்ந்து இவர் இயட்சர்களின் தலைவனாக குறிப்பிடப்படுகிறார். அர்ச்சுனன் இவரை வணங்கியதாக கூறப்பட்டுள்ளது.[8]
பாகவத புராணம் தொகு
_-_Google_Art_Project.jpg)
பாகவத புராணத்தில், நளகுவாரனும், அவனது சகோதரன் மணிக்ரீவனும், நாரத முனிவரால் மரமாகும்படி சபிக்கப்பட்டனர். [9] அவர்கள் பின்னர் பால கிருஷ்ணனால் (கிருட்டிணனின் குழந்தைப் பருவம்) விடுவிக்கப்பட்டனர்.
நளகுவாரனும் மணிபத்ரனும் நிர்வாணமாக, கங்கையில், அரம்பையர்களுடன் விளையாடிக் கொண்டிருந்தபோது, நாரதர் விஷ்ணுவை தரிசனம் செய்துவிட்டு அவ்வழியே சென்றார். நாரதரைக் கண்டவுடன், கன்னிகள் தங்கள் உடலை மூடிக்கொண்டனர். அதே நேரத்தில் நளகுவாரனும் மணிபத்ரனும் நாரதரைக் கவனிக்க முடியாத அளவுக்கு போதையில் இருந்தனர். மேலும் ஆடையின்றி இருந்தனர். சகோதரர்கள் தங்கள் தவறை உணர உதவுவதற்காக, நாரதர் அவர்களை இரண்டு மருத மரங்களாக சபித்தார். பல ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு சகோதரர்கள் கிருஷ்ணரைச் சந்திக்கும் போது சாபத்திலிருந்து தங்களை விடுபடலாம் என்றும் நாரதர் கூறுகிறார். மற்ற கணக்குகளில், சகோதரர்களிடம் கண்ணியம் மற்றும் மரியாதை இல்லாததால் நாரதர் மிகவும் கோபமடைந்து இவர்களை மரங்களாக சபித்தார் என்றும் கூறப்படுகிறது. சகோதரர்கள் இருவரும் நாரதரிடம் முறையிட்ட பிறகு, கிருஷ்ணர் இவர்களைத் தொட்டால் விமோசனம் அடையலாம் என்று சாப விமோசனம் அளித்தார். [10] [11]
பல ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, கிருஷ்ணர் குழந்தை பருவத்தில் இருந்தபோது, அவர் மண் சாப்பிடுவதைத் தடுக்க அவரது வளர்ப்புத் தாய் யசோதை அவரை ஒரு உரலில் கட்டிவிடுகிறார். கிருஷ்ணன் உரலை தரையில் இழுத்து நளகுவாரன் மற்றும் மணிக்ரீவனாக இருந்த இரண்டு மரங்களுக்கு இடையே கட்டி இழுத்தான். கிருஷ்ணனின் தொடுதலால் இவர்களுக்கு பழைய உருவம் திரும்பக் கிடைத்தது. பின்னர் சகோதரர்கள் கிருஷ்ணரை வணங்கி, தங்கள் முந்தைய தவறுகளுக்கு மன்னிப்புக் கேட்டு, புறப்படுகின்றனர். [12]
மற்ற புராணக்கதைகள் தொகு
இதே பெயரில் உள்ள மற்றொரு உருவம் சிவனின் அவதாரம் என்று குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. மணிபத்ரன், சிவனின் மற்றொரு அவதாரமான வீரபத்திரனுடன் சேர்ந்து ஜலந்தரனின் படையை அழித்தார். [13] சிவனின் அவதாரமும் இயக்சர்களின் தலைவனும் ஒரே மணிபத்ரனாக இருக்கலாம் ஆனால் உறுதிப்படுத்தப்படவில்லை. மணிபத்ரன் கடல் பயணிகளின் குறிப்பாக தொலைதூர நாடுகளில் வணிகத்திற்காக கடலுக்குச் செல்லும் வணிகர்களின் கடவுளாக வணங்கப்படுகிறார்.
பௌத்தம் தொகு
சம்யுக்த நிகாயாவில், மணிபத்ரன் மகதத்திலுள்ள மணிமாலா சைத்யத்தில் வசிப்பதாகக் கூறப்படுகிறது. மணிபத்ர தரணியில் இயட்ச மணிபத்ரன் என அழைக்கப்படுகிறார். [14]
சமணம் தொகு
சூர்யபிரஜ்ஞாப்தியில், மிதிலாவில் ஒரு மணிபத்ரக் கோயில் பற்றி குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. ஜினசேனரின் ஹரிவம்ச புராணத்தில் (கி.பி. 783) இயக்சர்கள் குறிப்பிடப்படுகின்றனர். [15] அவற்றில், மணிபத்ரன் மற்றும் பூர்ணபத்ரன், பகுபுத்ரிகா என்ற இயட்சினியும் மிகவும் பிரபலமானவை. மணிபத்ரன் மற்றும் பூர்ணபத்ரன் இருவரும் இயட்சர்களின் தலைவனாகவும், வடக்குப் பகுதியில் மணிபத்ரன் எனவும் தெற்கில் பூர்ணபத்ரனாகவும் குறிப்பிடப்படுகிறார்கள்.
மணிபத்ரன் தற்போதும் சைனர்களால் வழிபடப்படும் ஒரு இயட்சனாக, குறிப்பாக தப கச்சாவுடன் இணைந்தவர்கள். மந்திபத்ரனுடன் தொடர்புடைய மூன்று கோவில்கள்: உஜ்ஜைனி, அக்லோட் ( மெஹ்சானா ) மற்றும் மகர்வாடா ( பனஸ்கந்தா ). மணிபத்ர இயட்சன் (அல்லது விரா) குசராத்தில் உள்ள சைனர்களிடையே பிரபலமான தேவதை. [16] இவரது உருவம் பல வடிவங்களை எடுக்கலாம். இதில் உருவமில்லாத பாறைகளும் அடங்கும், இருப்பினும் மிகவும் பொதுவான பிரதிநிதித்துவத்தில், இவர் பல தந்தங்கள் கொண்ட யானை ஐராவதத்துடன் காட்டப்படுகிறார். [17]
இதனையும் பார்க்கவும் தொகு
சான்றுகள் தொகு
- ↑ Yaksha cult and iconography, Ram Nath Misra, Munshiram Manoharlal, 1981
- ↑ Costumes & Ornaments As Depicted in the Early Sculpture of Gwalior Museum By Sulochana Ayyar, Mittal Publications, Dec 1, 1987, p. 29
- ↑ Luders, Heinrich (1961). Mathura Inscriptions. பக். 179. https://archive.org/details/in.ernet.dli.2015.201093.
- ↑ "A History of Ancient and Early Medieval India: From the Stone Age to the 12 the century" by Upinder Singh p.365
- ↑ Bharut Yavana (John Boardman, "The Diffusion of Classical Art in Antiquity", Princeton University Press, 1993, p.112.)
- ↑ Of Art, Central Banks, and Philistines, RBI History Project, http://www.rbi.org.in/History/Mis_Ane_OfArtCentralBankers.html
- ↑ Ramayana: King Rama's Way, William Buck, Barend A. Van Nooten, Shirley Triest, University of California Press, Nov 1, 2000, p. 32–33
- ↑ Hinduism: An Alphabetical Guide, Roshen Dalal, Penguin Books India, Oct 5, 2011, p. 240
- ↑ Parmeshwaranand. Encyclopaedic Dictionary of Puranas, Volume 1. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:9788176252263.
- ↑ Prabhupada (1977-12-31) (in en). Srimad-Bhagavatam, Tenth Canto: The Summum Bonum. https://books.google.com/books?id=oohOCgAAQBAJ&q=nalakuvara&pg=PT656.
- ↑ www.wisdomlib.org (2019-01-28). "Story of Nalakūbara". www.wisdomlib.org (in ஆங்கிலம்). பார்க்கப்பட்ட நாள் 2022-10-23.
- ↑ Shahar, Meir (2014). "Indian Mythology and the Chinese Imagination: Nezha, Nalakubara, and Krshna". in John Kieschnick and Meir Shahar. India in the Chinese Imagination. University of Pennsylvania Press. பக். 35. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-0-8122-4560-8. https://archive.org/details/isbn_9780812245608.
- ↑ "Hindu Mythology, Vedic and Puranic: Part III. The Inferior Deities: Chapter VI. The Asuras".
- ↑ THE DHĀRANI OF THE EXALTED MANIBHADRA பரணிடப்பட்டது 2 சூலை 2012 at the வந்தவழி இயந்திரம், Translated from Tibetan by Erick Tsiknopoulos
- ↑ "Symbols, Ceremonies and Practices" by Pramodaben Chitrabhanu
- ↑ Yakshraj Shree Manibhadradev, Nandlal B Devluk, Arihant Prakashan, 1997
- ↑ Shah, U. P. (September–December 1982). "Minor Jaina deities". Journal of the Oriental Institute (Baroda: Oriental Institute, மகாராஜா சாயாஜிராவ் பல்கலைக்கழகம்) XXXII (1–2): 97–98. https://books.google.com/books?id=YeINAAAAYAAJ.
ஆதாரங்கள் தொகு
- Mathew, Ammu (2008). ManoramaTell me why No.32. Monorama Press. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:978-0-9750-4300-4.
- Edward Washburn Hopkins (1915). Epic mythology. Strassburg K.J. Trübner. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:0-8426-0560-6. https://archive.org/stream/epicmythology00hopkuoft#page/n147/mode/2up/search/Kubera.
- Sutherland, Gail Hinich (1991). The disguises of the demon: the development of the Yakṣa in Hinduism and Buddhism. SUNY Press. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண்:0-7914-0622-9.