பிராமண அரச குலங்களினதும் அரசுகளினதும் பட்டியல்
விக்கிப்பீடியா:பட்டியலிடல்
இந்து சமய வர்ணாசிரம தர்மத்தின் படி, வேதம் ஓதுதல் மற்றும் ஓதுவித்தல் தொழில் மட்டுமே கடமையாகக் கொண்ட பிராமணர்கள், சில குறிப்பிட்ட காலங்களில் சத்தியர்களின் கடமைகளை (நாட்டை நிர்வகித்தல், போர் செய்தல்) கைக்கொண்டனர். அவ்வாறு பிராமணர்கள் தங்கள் குல தர்மத்தை விட்டு சத்திரியர்களின் குல தர்மத்தை ஏற்ற சில பிராமண அரச குலங்கள் பின் வருமாறு:
- சுங்க வம்சம் – பௌத்த மௌரியப் பேரரசின் இறுதி மன்னன் பிரகத்திர மௌரியன் என்பவனை வென்ற பிராமணராகிய புஷ்யமித்திர சுங்கன் கி.மு 185ஆம் ஆண்டில் சுங்க ஆட்சியை நிறுவினான். சுங்க பிராமணர்களின் ஆட்சி கி.மு 75 முடிய, 112 ஆண்டுகள் ஆட்சி நடாத்தியது.[1][2]. [3]
.JPG)
- கண்வ குலம் – தற்கால இந்தியாவின் பிகார் மாநிலமான மகத நாட்டை பிராமண கண்வ குலத்தினர் கி. மு 75 முதல் கி. மு 30 முடிய 45 ஆண்டுகள் ஆண்டனர். [4][5]
- காமரூப பேரரசின் அருகில் இருந்த தேவக இராச்சியத்தை பிராமண அரச குல மன்னர்கள் ஐந்தாம் நூற்றாண்டு முடிய ஆண்டனர்.[6] [7]
- சாலங்காயனர்களின் தற்கால ஆந்திரப் பிரதேச கடற்கரை பகுதியை பிராமண அரச குலத்தவர்கள் கி பி 300 முதல் 440 முடிய ஆண்டனர். ஐந்தாம் நூற்றாண்டில், விஷ்ணுகுந்தினப் பேரரசின் இரண்டாம் மாதவர்மன், சாலங்காயனர்களை வெற்றி கொண்டான்[8]
- பரிவிராஜக வம்சம் – கி பி 5 மற்றும் ஆறாம் நூற்றாண்டில் குப்த பேரரசின் மத்திய இந்தியப் பகுதிகளை ஆண்ட பரத்துவாஜ கோத்திரத்தை சார்ந்த பிராமண அரச குலத்தவர்கள் ஆவார்.[9]
- கதம்பர் வம்சம் (345 – 525 CE) இந்தியாவின் வடக்கு கர்நாடகா பகுதிகள் மற்றும் கோவா பகுதிகளை கி பி 345 முதல் 525 முடிய ஆண்ட பிராமண அரச குலமாகும்.
- சாளுக்கியர் - கன்னட மொழி பேசும் உள்ளூர் பதாமி சாளுக்கிய பிராமண அரச குலத்தினர் கி.பி ஆறாம் நூற்றாண்டுக்கும், 12 ஆம் நூற்றாண்டுக்கும் இடைப்பட்ட காலத்தில், தெற்கு மற்றும் மத்திய இந்தியாவின் பெரும் பகுதியை ஆண்டனர்.[10]
- ஆயின்வார் வம்சம் மிதிலைப் பகுதியின் பிராமண அரச வம்சமாகும்.[11]
- வாகாடகப் பேரரசு[12] இந்தியாவின் தக்கானப் பகுதியில் கி. பி மூன்றாம் நூற்றாண்டில் தோன்றிய பிராமணர் பேரரசாகும். இப்பேரரசு வடக்கே மால்வா மற்றும் குஜராத் பகுதியிலிருந்து, தெற்கே துங்கபத்திரை ஆறும், மேற்கே மகாராஷ்டிரம் வரையும், கிழக்கே தற்கால சத்திஸ்கர் வரை பரவியிருந்தது. விந்தியசக்தி மன்னர் கி. பி 250-270இல் தோற்றுவித்த இப்பேரரசை, கி. பி 250 முதல் 500 வரை தொடர்ந்து பல வாகாடக பிராமண அரச குல மன்னர்கள் ஆட்சி செய்தனர்.
- பிராமண அரச குலம் (கி பி 641–725) - இந்து சமய பிராமண அரச குல மன்னர்கள், இந்தியத் துணைக்கண்டத்தின் சிந்துப் பகுதியை மையமாகக் கொண்டு, தற்கால இந்தியா, பாக்கித்தான், ஆப்கானித்தான் மற்றும் ஈரான் நாட்டுப் பகுதிகளை கி பி 641 முதல் கி பி 725 முடிய ஆண்டனர்.[13]
- பூர்சூட் இராச்சியத்தை - 15-18ஆம் நூற்றாண்டுகளில் மேற்கு வங்காளத்தின் ஹவுரா மாவட்டம் மற்றும் ஹூக்ளி மாவட்டப் பகுதிகளை ஆண்ட பூர்சூட் பிராமண அரச குலமாகும்.
- காபூல் சாகி [14] [15][16]குசான் பேரரசின் வீழ்ச்சிக்குப் பின்னர்[17]இந்தியத் துணைக்கண்டத்தின் வடமேற்கில் காபூல் சமவெளி, கந்தகார், வடக்கு மேற்கு பாகிஸ்தான், பஞ்சாப் மற்றும் காஷ்மீர் சமவெளிப் பகுதிகளை, கி பி 700 முதல் கி பி 1010 முடிய ஏறத்தாழ ஐநூறு ஆண்டுகள் ஆண்ட இந்து சமய பிராமணர் சாகி அரச குலங்களாகும். [18]
- பேஷ்வாக்கள் – மராத்தியப் பேரரசை 1772 முதல் 1818 முடிய ஆட்சி செய்த பிராமணப் படைத்தலைவர்கள் ஆவார்.
- காசி இராச்சியம் – முகலாயப் பேரரசின் வீழ்ச்சிக்குப் பின்னர் பூமிகார் பிராமணர்கள் வாரணாசி, கோரக்பூர், தியோரியா, காசிபூர், பல்லியா மற்றும் பீகார் வரையிலும் வங்காளத்தின் சில பகுதிகளையும், இந்தியப் பிரிவினைக்கு முன்னர் வரை ஆண்டனர்.[19]
மேற்கோள்கள்
தொகு- ↑ http://www.tamilvu.org/slet/lA100/lA100pd4.jsp?bookid=229&pno=67 Sungha]
- ↑ http://www.tamilvu.org/slet/lA100/lA100pd4.jsp?bookid=229&pno=67 Sungha]
- ↑ Olivelle, Patrick (2006). Between the Empires: Society in India 300 BCE to 400 CE. Oxford University Press. pp. 147–152. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-19977-507-1.
- ↑ Rao, B.V. (2012). World history from early times to A D 2000. Sterling Publishers. p. 97. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-8-12073-188-2.
- ↑ Chaurasia, Radhey Shyam (2002). History of Ancient India: Earliest Times to 1000 A. D. Atlantic Publishers & Dist. p. 132. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-8-12690-027-5.
- ↑ Suresh Kant Sharma, Usha Sharma - 2005,"Discovery of North-East India: Geography, History, Cutlure, ... - Volume 3", Page 248, Davaka (Nowgong) and Kamarupa as separate and submissive friendly kingdoms.
- ↑ Habung was a Chutiya dependency; that still earlier it was an autonomous principality ruled by Brahmins; and that the latter's origins could be traced back to a circa 10th-century copper-plate and grant issued by king Ratnapala (Guha 1984, p. 73)
- ↑ Ancient Indian History and civilization By S. N. Sen
- ↑ Moirangthem Pramod 2013, ப. 93.
- ↑ Coins of the Chutus of Banavasi பரணிடப்பட்டது 2007-01-19 at the வந்தவழி இயந்திரம் Attribution:Mitchiner CSI 34
- ↑ "Civilizational Regions of Mithila & Mahakoshal". p. 64. பார்க்கப்பட்ட நாள் 24 December 2016.
- ↑ Ghurye, Govind Sadashiv (1966). Indian Costume. Popular
Prakashan. p. 43. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-8-17154-403-5.
{{cite book}}: line feed character in|publisher=at position 9 (help) - ↑ Tripathi, Rama Shankar (1942). History of Ancient India. Motilal Banarsidass Publications. p. 337. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-8-12080-018-2.
- ↑ as in inscriptions: See: Hindu Sahis of Afghanistan and the Punjab, 1972, p 111, Yogendra Mishra.
- ↑ as in: Tarikh-al-Hind, trans. E. C. Sachau, 1888/1910, vol ii, pp 10, Abu Rihan Alberuni; Sehrai, Fidaullah (1979). Hund: The Forgotten City of Gandhara, p. 1. Peshawar Museum Publications New Series, Peshawar.
- ↑ Sehrai, Fidaullah (1979). Hund: The Forgotten City of Gandhara, p. 2. Peshawar Museum Publications New Series, Peshawar.
- ↑ Kohzad, Ahmad Ali, "Kabul Shāhāni Berahmanī", 1944, Kabul
- ↑ Shahi Family. பிரித்தானிக்கா கலைக்களஞ்சியம். 2006. Encyclopædia Britannica Online. 16 October 2006.
- ↑ Bayly, Christopher Alan (1983). Rulers, Townsmen, and Bazaars: North Indian Society in the Age of British Expansion, 1770-1870. கேம்பிறிட்ஜ் பல்கலைக்கழகப் பதிப்பகம். p. 489 (at p 18). பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0-521-31054-3.
