பொது உடைமை
பொது உடைமை அல்லது பொதுச் சொத்து (Public property) என்பது பொதுப் பயன்பாட்டிற்காக அர்ப்பணிக்கப்பட்ட உடைமையாகும் . பயன்பாட்டை விவரிக்கவோ அல்லது அதன் உரிமையின் தன்மையை விவரிக்கவோ (ஒரு மாநிலத்தின் மக்கள்தொகைக்கு ஒட்டுமொத்தமாக சொந்தமானது) இந்த வார்த்தை பயன்படுத்தப்படலாம். இது தனிநபர் சொத்து அல்லது கூட்டு நிறுவனங்கள் போன்ற நபர்களின் நிதி நலன்களைப் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தும் நிறுவனங்களுக்குச் சொந்தமான தனியார் சொத்துக்கு முரணானது.[1] பொது உடைமை, அரசாங்க உடைமை அல்லது அரசச் சொத்து என்றும் அழைக்கப்படும் மாநில உரிமை என்பது ஒரு தனிநபர் அல்லது சமூகத்தை விட அரசிடம் உள்ள சொத்து நலன்களாகும்.[2]
தனியார் சொத்திலிருந்து வேறுபடுதல்
தொகுஅமெரிக்கப் பொருளாதார நிபுணர் ஆர்மென் ஏ. அல்சியன் பொதுச் சொத்துக்களைத் தனியார் சொத்துக்களிலிருந்து வேறுபடுத்துவது குறித்து ஆராய்ந்தார். இவையிரண்டிற்கும் தனித்துவமான வேறுபாடு உள்ளது என்று முடிவு செய்தார்.[3] அதாவது, பொதுச் சொத்தின் ஒரு முக்கியமான அம்சம், அவற்றின் உரிமையாளர்கள் அவற்றை மற்றவர்களுக்கு விற்கவோ அல்லது வழங்கவோ இயலாது என்பதாகும். அல்சியனின் கூற்றுப்படி, தனியார் சொத்து என்பது அதன் உரிமையாளர்களின் விருப்பப்படி மாற்றப்படக்கூடியது, ஆனால் பொதுச் சொத்து என்பது மாற்ற முடியாதது.
மார்க்சியத்தில்
தொகுதனியார் சொத்து என்பது முதலாளித்துவ சமுதாயத்தின் அடிப்படைச் சமூக உறவு என்றும், அது முதலாளிகளால் தொழிலாளர்களைக் கையகப்படுத்த பயன்படுத்தப்படுகிறது என்றும் கார்ல் மார்க்சு விவரித்தார். பொதுச் சொத்துகள் தனியார் சொத்துகளுக்கு மாற்றாக இருக்கும் என்று மார்க்சு கருதினார், இது ஒரு சொத்து உறவின் இயற்கையான வரலாற்று மாற்றமாகும்.
பொது நிலம்
தொகுகால்நடை வளர்ப்பு, தானியங்களை வளர்ப்பது, மீன்பிடித்தல் ஆகியவற்றிற்காக ஒரு கிராமச் சமூகத்தின் பொதுப் பயன்பாட்டில் பொது நிலம் இருந்தது. மரங்களை எடுப்பதற்கு வன நிலங்கள் பயன்படுத்தப்பட்டன.
மேற்கோள்கள்
தொகு- ↑ Clarke, Alison; Kohler, Paul (2005). Property Law: Commentary and Materials. Cambridge University Press. p. 207. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-0521614894.
- ↑ Clarke & Kohler 2005, ப. 40.
- ↑ Armen Alchian (December 1965). "Some Economics of Property Rights". Il Politico 30: 816–829. பன்னாட்டுத் தர தொடர் எண்:0032325X.