அசாமில் வங்காள இந்துக்கள்

அசாமில் வங்காள இந்துக்கள் (Bengali Hindus in Assam) அசாமில் அசாமிய இந்துக்களுக்கு அடுத்தபடியாக இரண்டாவது பெரிய இந்து சமூகமாக வங்காள இந்துக்கள் உள்ளனர். மதிப்பீட்டு ஆய்வின்படி, 2011 ஆம் ஆண்டு நிலவரப்படி சுமார் 6-7.5 மில்லியன் வங்காள இந்துக்கள் அசாமில் வாழ்கின்றனர். இவர்களில் பெரும்பாலோர் பராக் பள்ளத்தாக்கில் வாழ்கின்றனர். மேலும் கணிசமான மக்கள் அசாமின் பிரதான நிலப்பரப்பான பிரம்மபுத்திரா ஆற்றுப் பள்ளத்தாக்கிலும் வாழ்கின்றனர். [4] ஆதிக்கம் செலுத்தும் பிரம்மபுத்திரா பள்ளத்தாக்கில் உள்ள பெரும்பாலான வங்காளிகள் அண்டை மாநிலங்களான கிழக்கு வங்காளம் மற்றும் திரிபுராவில்ருந்து குடியேறியவர்கள். அதே நேரத்தில் அசாமின் பராக் பள்ளத்தாக்குப் பகுதியிலுள்ள வங்காளிகள் பெரும்பாலும் பூர்வீகவாசிகள்.[5] மேற்கு வங்காளத்திற்கு அடுத்தபடியாக இரண்டாவது பெரிய வங்காள இந்து மக்கள் தொகை அசாமில் உள்ளது.

அசாமில் வங்காள இந்துக்கள்
Bengali Hindus in Assam
(আসামের বাঙালি হিন্দু)
மொத்த மக்கள்தொகை
6,022,677–7,502,012 (மதிப்பீடு. 2011)[1][2][3]
(19.3%–25% of the Assam's population)Increase
குறிப்பிடத்தக்க மக்கள்தொகை கொண்ட பகுதிகள்
பிரம்மபுத்திரா ஆற்றுப் பள்ளத்தாக்கு4.5 - 5 Million
பராக் பள்ளத்தாக்கு2 மில்லியன்
மொழி(கள்)
தாய்மொழி - வங்காளம் மற்றும் அதன் பேச்சு வழக்குகள்

2nd language - அசாமி

Sacred language - சமசுகிருதம்
சமயங்கள்
இந்து சமயம்

Primary:
சாக்தம்

Secondary:
வைணவ சமயம் and சைவ சமயம்
தொடர்புள்ள இனக்குழுக்கள்
வங்காள இந்துக்கள், அசாமில் இந்து சமயம்

வரலாறு

தொகு

பராக் பள்ளத்தாக்கு

தொகு

பராக் பள்ளத்தாக்கு வடகிழக்கு இந்தியாவின் அசாம் மாநிலத்தின் தெற்கில் மலைகளால் சூழப்பெற்றுள்ளது. இப்பகுதியில் பராக் ஆறு பாய்வதால் இதற்கு பராக் பள்ளத்தாக்கு எனப்பெயராயிற்று. மலைகள் மற்றும் பராக் பள்ளத்தாக்கு கோட்டத்தில் அமைந்த பராக் பள்ளத்தாக்கில் அசாமின் கசார் மாவட்டம், கரீம்கஞ்சு மாவட்டம், ஹைலாகண்டி மாவட்டம் உள்ளது. சில்சார் நகரம் பராக் பள்ளத்தாக்கின் பெரிய நகரம் ஆகும். [6]

அசாம் பள்ளத்தாக்கு

தொகு

கி. பி. 1826இல் அசாம் இணைக்கப்பட்ட பிறகு, முதல் கட்டத்தில் வங்காளப் பகுதியிலிருந்து அசாமின் பிரதான நிலப்பரப்பான பிரம்மபுத்திரா ஆற்றுப் பள்ளத்தாக்கிற்கு வங்காள இந்துக்கள் பெருமளவில் குடிபெயர்வதை ஆங்கிலேயர்கள் ஊக்குவித்தனர். இந்த வருகை நிர்வாகத் தொழிலாளர்கள், நீதிமன்ற அதிகாரிகள், வங்கியாளர்கள், இரயில்வே ஊழியர்கள், வணிகர்கள் மற்றும் அதிகாரத்துவவாதிகள் உள்ளிட்ட காலனித்துவ நிர்வாகத்திற்குள் பல்வேறு பாத்திரங்களை நிரப்ப உதவியது. ஏனென்றால், அந்த நேரத்தில், அசாமிய மக்கள் பெருமளவில் படிக்காதவர்களாகவும், அனுபவம் இல்லாதவர்களாகவும், மேற்கத்திய ஆங்கிலக் கல்வியை வெளிப்படுத்தாதவர்களாகவும் இருந்தனர். வங்காள இந்துக்கள் மேற்கத்தியக் கல்வியில் படித்தவர்களாகவும், அனுபவம் வாய்ந்தவர்களாகவும் கருதப்பட்டனர்.[7][8] வங்காள இந்துக்கள் 1947 இல் வங்காளப் பிரிவினையின் போதும், 1971வங்காளதேச விடுதலைப் போருக்கு முன்பும் முறையே இரண்டாவது மற்றும் மூன்றாவது கட்டங்களில் அகதிகளாக குடிபெயர்ந்தனர்.[9]

பண்பாடு

தொகு

அசாமில் உள்ள வங்காளிகளின் கலாச்சாரம் முக்கியமாக அசாமிய-வங்காள கலாச்சாரம் மற்றும் மரபுகளின் கலப்பு கலவையால் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது. அசாமியர்கள் ஆதிக்கம் செலுத்தும் பிரம்மபுத்திரா பள்ளத்தாக்கு/அசாம் பள்ளத்தாக்கில் வசிக்கும் வங்காளிகள் வங்காளத்தை தங்கள் தாய்மொழியாகப் பேசுகிறார்கள். அதே சமயம் அசாமிய மொழியை தங்கள் 2 வது மொழியாகவும் பேசுகிறார்கள். மேலும் அசாமிய சமூகத்தின் பிரதான நீரோட்டத்தில் "பெரிய அசாமிய சமுதாயம்" என்று ஒருங்கிணைக்கப்படுகிறார்கள்.[10] வங்காள அடையாளம் முழுவதுமாக, குறிப்பாக அசாம் பள்ளத்தாக்கில் மொழியியல் சார்ந்தது. அதே சமயம் வங்காளி ஒரு இனமாக அசாமியராகக் கருதப்படுகிறது..[11]

மக்கள் தொகை

தொகு

மதிப்பீட்டு ஆராய்ச்சியின்படி அசாமில் ஒரு பெரிய வங்காள இந்து மக்கள் தொகை உள்ளது. ஆனால் பல்வேறு ஆதாரங்கள் அசாமில் வங்காள இந்து மக்கள் தொகையைப் பற்றி மாறுபட்ட மதிப்பீடுகளைக் கொண்டுள்ளன. ஏனெனில் இந்திய மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பு, பேசும் மொழிகளை மத ரீதியாகப் பிரிக்க அனுமதிக்கவில்லை. [12] அசாமிய இந்துக்கள் மற்றும் வங்காள முஸ்லிம்கள் (உள்ளூரில் மியாஸ் என அழைக்கப்படுபவர்கள்) 6 மில்லியன் மக்கள்தொகைக்கு அடுத்தபடியாக அசாமில் மூன்றாவது பெரிய சமூகமாக வங்காள இந்துக்கள் இருப்பதாக கூறப்படுகிறது. இது அஸ்ஸாம் அரசாங்கத்தின் 2011 மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பின்படி மாநில மக்கள்தொகையில் 19.3% ஆகும்.

இவர்கள் பராக் பள்ளத்தாக்கு பிராந்தியத்தில் அதிக அளவில் குவிந்துள்ளனர். அங்கு இவர்கள் பெரும்பான்மையாக உள்ளனர். பராக் பள்ளத்தாக்கில் வங்காள இந்துக்களின் மக்கள் தொகை 20 லட்சம் ஆகும். இது பிராந்தியத்தின் மொத்த மக்கள் தொகையில் 50% ஆகும்.[13][14][15]

அசாமின் பிரம்மபுத்திரா பள்ளத்தாக்கு பிராந்தியத்தில், மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பின் மூலம் வங்காள இந்து மக்கள் தொகைக்கான உண்மையான தரவு எதுவும் கிடைக்கவில்லை. ஆனால் அனைத்து அசாம் வங்காள இளைஞர் மாணவர் கூட்டமைப்பின் புதிய தலைவரின் கூற்றுப்படி பிரம்மபுத்த்ரா பள்ளத்தாக்குப் பகுதியில் சுமார் "40 லட்சம் வங்காள இந்துக்கள்" இருப்பதாக கருதப்படுகிறது.[16]

சமூகப் பிரச்சினைகள்

தொகு

குடிவரவு

தொகு
 
(கிழக்கு பாகிஸ்தானின் சில்ஹெட் பிரிவைச் சேர்ந்த வங்காள இந்துக்கள் பராக்கின் கசார் மாவட்டத்திற்கு அகதிகளாக வரும் ஒரு புகைப்படம், 1947)

1947இல் வங்காளப் பிரிவினைக்கு பிறகு அசாமிற்கு பெரிய அளவில் வங்காள மக்கள் இடம்பெயர்ந்தனர். முதல் பகுதிக்கு இடையில் சுமார் 274,455 வங்காள இந்து அகதிகள் இப்போது வங்காளதேசம் என்று அழைக்கப்படுவதிலிருந்து (முந்தைய கிழக்கு பாகிஸ்தான்) அசாமின் பல்வேறு இடங்களில் நிரந்தர குடியேறியவர்களாகவும், அதே தசாப்தத்தின் இரண்டாவது பகுதியில் மீண்டும் வந்துள்ளனர்.[17][18] 1964 கிழக்கு பாகிஸ்தான் கலவரங்களுக்குப் பிறகு பல வங்காள இந்துக்கள் அசாமில் அகதிகளாக நுழைந்தனர். மேலும் மாநிலத்தில் குடியேறிய இந்துக்களின் எண்ணிக்கை 1968 இல் (கலவரத்தின் 4 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு) [19]1971 ஆம் ஆண்டு வங்காளதேச விடுதலைப் போருக்குப் பிறகு சுமார் 347,555 எண்ணிக்கையிலான நான்காவது பகுதிகள் அகதிகளாக லேயே தங்க முடிவு செய்துள்ளனர்.[20]

அரசியலும் பாகுபாடும்

தொகு

வங்காள இந்துக்கள் அவ்வப்போது அசாமிய தேசியவாத அமைப்பு மற்றும் அரசியல் கட்சிகளால் குறிவைக்கப்படுகிறார்கள். அசாமில் மொழியியல் அரசியலின் பின்னணியில், வங்காளிகள் பாகுபாடு காட்டும் வகையில் "பொங்கால்" (வெளியாட்கள்) என்று குறிக்கப்படுகிறார்கள். இது அவதூறானது மற்றும் இனக் கலங்கலாகும்.[21][22][23][24] 1971 ஆம் ஆண்டில் வங்காளதேசம் பிறப்பதற்கு பல தசாப்தங்களுக்கு முன்னர் அசாமில் வசிக்கும் வங்காள இந்துக்கள் வழக்கமாக 'வங்காளதேசத்தவர்கள்' என்று அழைக்கப்படுகிறார்கள். ஏனெனில் அனைத்து அசாம் மாணவர் சங்கம் உருவாக்கப்பட்டதிலிருந்து வங்காளிகள் மீதான வெறுப்பு அசாம் அரசியலில் முக்கிய உந்துசக்தியாக உள்ளது. நிகில் பாரத் பங்காலி உத்பாஸ்டு சமன்வே சமிதியின் அசாம் பிரிவின் விளம்பரச் செயலாளர் சுதீப் சர்மாவின் கூற்றுப்படி, மாநிலத்தில் 6 லட்சம் சந்தேகத்திடமான வங்காள இந்து வாக்காளர்கள் உள்ளனர். ஆயிரக்கணக்கான வங்காளிகள் தடுப்பு முகாம்களில் அடைக்கப்பட்டுள்ளனர். மாநிலத்தில் தேசிய குடிமக்கள் பதிவேட்டைப் பொறுத்தவரை, 40 லட்சம் பெயர்கள் கண்டறியப்பட்டுள்ளன. அவர்களில் 12 லட்சம் பேர் வங்காள இந்துக்கள்.[25] 1971 ஆம் ஆண்டுக்கு முன்னர் அசாமில் வசிக்கும் மாநிலத்தில் வசிக்கும் வங்காள அகதிகளுக்கு குடியுரிமை வழங்குவதாக 2019 டிசம்பரில் நிறைவேற்றப்பட்ட இந்தியக் குடியுரிமை (திருத்தச்) சட்டம் 2019 உறுதியளித்துள்ளது.[26][27] 2019 ஜனவரியில், அசாமின் விவசாய அமைப்பான கிரிஷக் முக்தி சங்க்ராம் சமிதி , குடியுரிமை (திருத்தச்) சட்டம் நிறைவேற்றப்பட்டால் அசாமில் சுமார் 2 மில்லியன் வங்காளதேச இந்துக்கள் இந்திய குடிமக்களாக மாறுவார்கள் என்று கூறியது. இருப்பினும், எட்டு லட்சம் இந்து வங்காளதேசத்தவர்கள் மட்டுமே குடியுரிமை பெறுவார்கள் என்று பாரதிய ஜனதா கட்சி கூறியது. பராக் பள்ளத்தாக்கில் வங்காளதேசத்திலிருந்து குடியேறிய இந்துக்களின் எண்ணிக்கை மாறுபட்ட மதிப்பீடுகளைக் கொண்டுள்ளது. அசாம் அரசாங்கத்தின் கூற்றுப்படி, 2019 ஆம் ஆண்டின் குடியுரிமை (திருத்தச்) சட்டம் சட்டமாக மாறினால் பராக் பள்ளத்தாக்கில் வசிக்கும் அத்தகைய லட்சக்கணக்கான மக்கள் குடியுரிமைக்கு தகுதியுடையவர்கள்.[28]

1960களில் அசாம் மொழி கலவரங்கள்

தொகு

அசாமின் ஆதிக்கம் செலுத்தும் பிரம்மபுத்திரா பள்ளத்தாக்கு பிராந்தியத்தில் பொங்கால் கேடா இயக்கம் (வங்காளிகளை வெளியேற்றுவது என்று பொருள்படும்) 1990 களின் பிற்பகுதியில் நடந்தது. அங்கு பல ஆயிரக்கணக்கான இந்து வங்காளிகள் ஜிங்கோயிசிஸ்டுகள் அசாமிய தேசியவாதிகளால் அசாமின் பல்வேறு பகுதிகளில் படுகொலை செய்யப்பட்டனர். இதன் விளைவாக இந்த ஜிங்கோயிஸ்ட் இயக்கத்தின் விளைவாக, கிட்டத்தட்ட 5 லட்சம் வங்காள இந்துக்கள் பாதுகாப்பிற்காக அண்டை மாநிலமான மேற்கு வங்காளத்தில் குறிப்பாக ஜல்பைகுரி பிரிவில் தஞ்சம் புகுந்தனர்.[29][30][31] வங்காள ஆதிக்கம் செலுத்தும் பராக் பள்ளத்தாக்குப் பகுதியில், இடைநிலைக் கல்வி பாடத்திட்டத்தில் அசாமிய மொழியை கட்டாயமாக்கிய மாநில மசோதாவை எதிர்த்து வங்காள இந்துக்களுக்கும் அசாம் இன காவல்துறையினருக்கும் இடையே 1960 மற்றும் 1961 ஆம் ஆண்டுகளில் வன்முறை வெடித்தது. 1961 மே 19 அன்று, சில்சார் தொடருந்து நிலையத்தில் நடந்த ஆர்ப்பாட்டத்தில் அசாம் காவலர்கள் துப்பாக்கிச் சூடு நடத்தியதில் பதினொரு வங்காள எதிர்ப்பாளர்கள் கொல்லப்பட்டனர்.[32] அதைத் தொடர்ந்து, அசாம் அரசு வங்காளத்தை கல்வி ஊடகமாக அனுமதித்து, பராக் பள்ளத்தாக்கில் அதை ஒரு உத்தியோகபூர்வ பதவியாக வைத்தது.

பராக் பிராந்தியத்தின் பூர்வீக வங்காள மக்கள், அசாமின் பகுதிகளுக்குள் குறிப்பாக வங்காளப் பெரும்பான்மையான பராக் பள்ளத்தாக்கு, கசார், ஹைலாகாண்டி, கரீம்கஞ்சு ஆகிய மூன்று மாவட்டங்களை உள்ளடக்கிய ஒரு தனி மாநிலத்தை உருவாக்குவதற்கான அளவுகோல்களை பூர்த்தி செய்ய பராக் பிராந்தியத்தின் பூர்வீக வங்காள மக்கள் கோரினர்.[33][34][35][36] சில்சார் பராக் மாநிலத்தின் உத்தேச தலைநகரமாக ஆகவும் கோரினர்.[37] அசாமின் உள்கட்டமைப்பு மேம்பாடு, சுற்றுலாத் துறை, கல்வி நிறுவனங்கள், மருத்துவமனைகள், தகவல் தொழில்நுட்பத் தொழில்கள், ஜிடிபி, மனித மேம்பாட்டுச் சுட்டெண் போன்றவற்றின் அடிப்படையில் பராக் பள்ளத்தாக்கு அசாமின் மிகவும் புறக்கணிக்கப்பட்ட பகுதியாகும். இது அசாமின் பிரதான நிலப்பகுதியான பிரம்மபுத்திரா பள்ளத்தாக்குடன் ஒப்பிடுகையில் இன்னும் பின்தங்கியுள்ளது.[38][39][40][41][42][43] உண்மையில், அசாமின் தெற்கு பிராந்தியமான பராக் பள்ளத்தாக்கு 2011 மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பு அறிக்கையின்படி முறையே சுமார் 80.8% வங்காளப் பெரும்பான்மை மக்கள்தொகையைக் கொண்டுள்ளது.[44][45]

மாநிலத்தின் வணிகத்தில் பாதியை வங்காள இந்துக்கள் கட்டுப்படுத்துகின்றனர். பெரும்பாலான இனிப்பு கடைகள், நகை வணிகங்கள், புத்தகக் கடைகள் மற்றும் அழகுசாதனக் கடைகள் இவர்களுக்கே சொந்தமானவை.[46]

குறிப்பிடத்தக்கவர்கள்

நூற்பட்டியல்

தொகு