வெள்ளீயம்(IV) குளோரைடு

வெள்ளீயம்(IV) குளோரைடு
பெயர்கள்
	ஐயூபிஏசி பெயர்s Tetrachlorostannane; Tin tetrachloride; Tin(IV) chloride
	வேறு பெயர்கள் சிடானிக் குளோரைடு
இனங்காட்டிகள்
சிஏஎசு எண்	7646-78-8 ; 10026-06-9 (pentahydrate)
ChemSpider	22707
EC number	231-588-9
	InChI InChI=1S/4ClH.Sn/h41H;/q;;;;+4/p-4 ; Key: HPGGPRDJHPYFRM-UHFFFAOYSA-J ; InChI=1/4ClH.Sn/h41H;/q;;;;+4/p-4; Key: HPGGPRDJHPYFRM-XBHQNQODAC;
யேமல் -3D படிமங்கள்	Image
பப்கெம்	24287
வே.ந.வி.ப எண்	XP8750000
	SMILES Cl[Sn](Cl)(Cl)Cl;
UN number	1827
பண்புகள்
மூலக்கூறு வாய்பாடு	SnCl4
வாய்ப்பாட்டு எடை	260.50 g/mol (anhydrous) ; 350.60 g/mol (pentahydrate)
தோற்றம்	colorless to slightly yellow fuming liquid
மணம்	acrid
அடர்த்தி	2.226 g/cm3 (anhydrous) ; 2.04 g/cm3 (pentahydrate)
உருகுநிலை	−34.07 °C (−29.33 °F; 239.08 K) (anhydrous) ; 56 °C (133 °F; 329 K) (pentahydrate)
கொதிநிலை	114.15 °C (237.47 °F; 387.30 K)
நீரில் கரைதிறன்	decomposes (anhydrous) ; very soluble (pentahydrate)
கரைதிறன்	ஆல்ககால், பென்சீன், டொலுயீன், குளோரோபார்ம், அசிட்டோன், மண்ணெண்ணெய், CCl4, மெத்தனால், கல்நெய், CS2 இவற்றில் கரைகிறது.
ஆவியமுக்கம்	2.4 kPa
காந்த ஏற்புத்திறன் (χ)	−115·10−6 cm3/mol
ஒளிவிலகல் சுட்டெண் (nD)	1.512
கட்டமைப்பு
படிக அமைப்பு	monoclinic (P21/c)
தீங்குகள்
பொருள் பாதுகாப்பு குறிப்பு தாள்	ICSC 0953
ஈயூ வகைப்பாடு	Corrosive (C)
R-சொற்றொடர்கள்	R34, R52/53
S-சொற்றொடர்கள்	(S1/2), S7/8, S26, S45, S61
தொடர்புடைய சேர்மங்கள்
ஏனைய எதிர் மின்னயனிகள்	டின்(IV) புளுரைடு; டின்(IV) புரோமைடு; டின்(IV) அயாேடைடு
ஏனைய நேர் மின்அயனிகள்	கார்பன் டெட்ராகுளோரைடு; சிலிக்கான் டெட்ராகுளோரைடு; செர்மானியம் டெட்ராகுளோரைடு; டின்(II) குளோரைடு; காரியம்(IV) குளோரைடு
	மாறுதலாக ஏதும் சொல்லவில்லை என்றால் கொடுக்கப்பட்ட தரவுகள் யாவும்; பொருள்கள் அவைகளின் இயல்பான வெப்ப அழுத்த நிலையில் (25°C, 100kPa) இருக்கும். \| colspan=2 \| verify (இது: /?) வார்ப்புரு மேற்கோள்கள்

வெள்ளீயம்(IV) குளோரைடு (Tin(IV) chloride), வெள்ளீயம் டெட்ராகுளோரைடு (tin tetrachloride) அல்லது இசிட்டானிக் குளோரைடு (stannic chloride) என்பது Sn Cl₄ என்ற வாய்ப்பாட்டைக் கொண்ட ஒஉ கனிமச் சேர்மம் ஆகும். இது நிறமற்ற ஒரு நீர் உறிஞ்சும் திறன் கொண்ட திரவமாகும். காற்றுடன் கலக்கும் போது இது தீப்பற்றக்கூடியது. பிற வெள்ளீயச் சேர்மங்கள் தயாரிப்பதற்கு முன்னோடிப் பொருளாகவும் உள்ளது.^[1] இதனை முதன் முதலில் ஆண்ட்ரியாசு லிபாவியசு (1550–1616) என்பவர் கண்டுபிடித்தார்.

தயாரிப்பு

இது 115 °C (239 °F) வெப்பநிலையில் வெள்ளீயத்துடன் குளோரின் வளிமம் வினைபுரிந்து உருவாகிறது.

Sn + 2 Cl₂ → SnCl₄

அமைப்பு

திட SnCl_4,கட்டமைப்பு

நீரேற்றம் பெற்ற டின் டெட்ராகுளோரைடின் பல வடிவங்கள் அறியப்பட்டுள்ளன. படிகமாக்கப்பட்ட பல்வேறு அளவுள்ள நீர் மூலக்வகூறுகளுடன் அனைத்து [SnCl₄(H₂O)₂] மூலக்கூறுகளும் ஒன்றாக இணைந்துள்ளன. கூடுதல் நீர் மூலக்கூறுகள் [SnCl₄(H₂O)₂] உடன் ஐதரசன் பிணைப்பு ^[2] மூலம் இணைந்துள்ளன. பென்டாஐதரேட்டுகள் பொதுவான ஐதரேட்டாகும்.^[3]

வினைகள்

நீரற்ற டின்(IV) குளோரைடு ஒரு லூயிஸ் அமிலம். அது அம்மோனியா, ஆர்கனோபாசுபீன்சு, மற்றும் பிற லூயிசு காரங்களுடன் கூட்டு விளைபொருட்களைத் தருகிறது. சிறிதளவு நீருடன் இதனைச் சேர்க்கும் போது அரைதிண்ம நிலை படிகமான பென்டாஐதரேட்டினைத் SnCl₄·5H₂O தருகிறது. இந்த திடப்பொருள் வெண்ணெய் டின் என்று அழைக்கப்படுகிறது. ஐதரோகுளோரிக் அமிலத்துடன் சிக்கலான [SnCl₆]²⁻ இணைந்து உருவாகும் பொருள் எக்சாகுளோரோசிடானிக் அமிலம் என்று அழைக்கப்படுகிறது.

பயன்கள்

SnCl₄ன் முக்கியமான பயன்பாடு ஆர்கனோடின் சேர்மங்கள் தயாரிப்பதற்கு முன்னோடிப் பொருளாக உள்ளதாகும். மேலும் அவை வினையூக்கிகள் மற்றும் பாலிமர் நிலைப்படுத்திகளாகவும்^[4] பயன்படுகின்றன. சால் ஜெல் செயல்முறை (குழைமக் கரிக்கண்ணாடி) மூலம் SnO2 பூச்சுகளை தயாரிப்பதற்கு பயன்படுகிறது. SnO₂ இன் நுண்ணுட்பம் வாய்ந்த படிகங்கள் இந்த முறையின் மூலம் சுத்திகரிப்பு செய்யப்பட்டு தயாரிக்கப்படுகிறது.

பாதுகாப்பு

உலக போரில் இரசாயண ஆயுத மாக சிடானிக் குளோரைடு பயன்படுத்தப்பட்டது. காற்றுடன் தொடர்பு ஏற்படும்போது ஒருவித எரிச்சலை உண்டாக்கக்கூடிய அடர்ந்த புகையை (ஆனால் இறப்பினை ஏற்படுத்தாத) உண்டாக்குகிறது. உலகப்போரில் டின்^[5] பற்றாக்குறை ஏற்பட்டபோது சிலிக்கான் டெட்ராகுளோரைடு மற்றும் தைட்டானியம் டெட்ராகுளோரைடு கலவைகள் பதிலிப்பொருளாக பயன்படுத்தப்பட்டன.

மேற்கோள்கள்

↑ Egon Wiberg, Arnold Frederick Holleman (2001). Inorganic Chemistry. Elsevier. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0-12-352651-5.
↑ Barnes, John C.; Sampson, Hazel A.; Weakley, Timothy J. R. (1980). "Structures of di-μ-hydroxobis[aquatrichlorotin(IV)]-1,4-dioxane(1/3), di-μ-hydroxobis[aquatrichlorotin(IV)]-1,8-epoxy-p-menthane(1/4), di-m-hydroxobis[aquatribromotin(IV)]-1,8-epoxy-p-menthane(1/4), di-μ-hydroxobis[aquatrichlorotin(IV)], and cis-diaquatetrachlorotin(IV)". J. Chem. Soc., Dalton Trans. (6): 949. doi:10.1039/DT9800000949.
↑ Genge, Anthony R. J.; Levason, William; Patel, Rina; Reid, Gillian; Webster, Michael (2004). "Hydrates of tin tetrachloride". Acta Crystallographica Section C 60 (4): i47–i49. doi:10.1107/S0108270104005633.
↑ G. G. Graf "Tin, Tin Alloys, and Tin Compounds" in Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry, 2005 Wiley-VCH, Weinheim. எஆசு:10.1002/14356007.a27_049
↑ Fries, Amos A. (2008). Chemical Warfare. Read. pp. 148–49, 407. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 1-4437-3840-9. {{cite book}}: More than one of |ISBN= and |isbn= specified (help)

வெளி இணைப்புகள்

பா உ தொ குளோரைடுகள்
HCl																	He
LiCl	BeCl₂											BCl₃ B₂Cl₄	CCl₄	NCl₃ ClN₃	Cl₂O ClO₂ Cl₂O₇	ClF ClF₃ ClF₅	Ne
NaCl	MgCl₂											AlCl AlCl₃	SiCl₄	P₂Cl₄ PCl₃ PCl₅	S₂Cl₂ SCl₂ SCl₄	Cl₂	Ar
KCl	CaCl CaCl₂	ScCl₃	TiCl₂ TiCl₃ TiCl₄	VCl₂ VCl₃ VCl₄ VCl₅	CrCl₂ CrCl₃ CrCl₄	MnCl₂	FeCl₂ FeCl₃	CoCl₂ CoCl₃	NiCl₂	CuCl CuCl₂	ZnCl₂	GaCl₂ GaCl₃	GeCl₂ GeCl₄	AsCl₃ AsCl₅	Se₂Cl₂ SeCl₄	BrCl	KrCl
RbCl	SrCl₂	YCl₃	ZrCl₃ ZrCl₄	NbCl₄ NbCl₅	MoCl₂ MoCl₃ MoCl₄ MoCl₅ MoCl₆	TcCl₄	RuCl₃	RhCl₃	PdCl₂	AgCl	CdCl₂	InCl InCl₂ InCl₃	SnCl₂ SnCl₄	SbCl₃ SbCl₅	Te₃Cl₂ TeCl₄	ICl ICl₃	XeCl XeCl₂
CsCl	BaCl₂		HfCl₄	TaCl₅	WCl₂ WCl₃ WCl₄ WCl₅ WCl₆	Re₃Cl₉ ReCl₄ ReCl₅ ReCl₆	OsCl₄	IrCl₂ IrCl₃ IrCl₄	PtCl₂ PtCl₄	AuCl AuCl₃	Hg₂Cl₂, HgCl₂	TlCl	PbCl₂, PbCl₄	BiCl₃	PoCl₂, PoCl₄	AtCl	RnCl₂
FrCl	RaCl₂		Rf	Db	Sg	Bh	Hs	Mt	Ds	Rg	Cn	Nh	Fl	Mc	Lv	Ts	Og
		↓
		LaCl₃	CeCl₃	PrCl₃	NdCl₂, NdCl₃	PmCl₃	SmCl₂, SmCl₃	EuCl₂, EuCl₃	GdCl₃	TbCl₃	DyCl₂, DyCl₃	HoCl₃	ErCl₃	TmCl₂ TmCl₃	YbCl₂ YbCl₃	LuCl₃
		AcCl₃	ThCl₄	PaCl₅	UCl₃ UCl₄ UCl₅ UCl₆	NpCl₄	PuCl₃	AmCl₂ AmCl₃	CmCl₃	BkCl₃	CfCl₃	EsCl₃	Fm	Md	No	LrCl₃

[Wiberg&Holleman-1] Egon Wiberg, Arnold Frederick Holleman (2001). Inorganic Chemistry. Elsevier. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 0-12-352651-5.

[2] Barnes, John C.; Sampson, Hazel A.; Weakley, Timothy J. R. (1980). "Structures of di-μ-hydroxobis[aquatrichlorotin(IV)]-1,4-dioxane(1/3), di-μ-hydroxobis[aquatrichlorotin(IV)]-1,8-epoxy-p-menthane(1/4), di-m-hydroxobis[aquatribromotin(IV)]-1,8-epoxy-p-menthane(1/4), di-μ-hydroxobis[aquatrichlorotin(IV)], and cis-diaquatetrachlorotin(IV)". J. Chem. Soc., Dalton Trans. (6): 949. doi:10.1039/DT9800000949.

[3] Genge, Anthony R. J.; Levason, William; Patel, Rina; Reid, Gillian; Webster, Michael (2004). "Hydrates of tin tetrachloride". Acta Crystallographica Section C 60 (4): i47–i49. doi:10.1107/S0108270104005633.

[Ullmann-4] G. G. Graf "Tin, Tin Alloys, and Tin Compounds" in Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry, 2005 Wiley-VCH, Weinheim. எஆசு:10.1002/14356007.a27_049

[5] Fries, Amos A. (2008). Chemical Warfare. Read. pp. 148–49, 407. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 1-4437-3840-9. {{cite book}}: More than one of |ISBN= and |isbn= specified (help)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]